Από αυστηρά μουσική άποψη, ο Νορβηγός τραγουδιστής, τραγουδοποιός και πολυοργανίστας, Ihsahn είναι ένας από τους πιο σημαντικούς και αναγνωρισμένους μουσικούς στην ευρωπαϊκή ιστορία του black metal. Το όνομά του έχει συνδεθεί άρρηκτα με τη σπουδαία μπάντα των Emperor, αλλά ο ίδιος έχει συμμετάσχει σε πολλά ακόμα σχήματα, όπως οι Thou Shalt Suffer, οι Peccatum και φυσικά το προσωπικό ομώνυμο project του.
Τόσο στις δικές του δουλειές όσο και στις συνεργασίες του με άλλους καλλιτέχνες, κατάφερε να μην περιοριστεί τυφλά σε ένα είδος μουσικής. Βοήθησε μεν στη σύνθεση ενός χαρακτηριστικού ύφους, με απειλητική ατμόσφαιρα, επιθετικές κιθάρες, συμφωνικά πλήκτρα και άφθονα blastbeats, που επηρέασαν δύο γενιές metal συγκροτημάτων. Ανέμιξε όμως με μοναδικό τρόπο τον ακραίο ήχο που τον χαρακτηρίζει, με το progressive, αλλά και με ambient, industrial, techno και κλασικά στοιχεία.
Όσον αφορά τα πιστεύω του, ο ίδιος δηλώνει εχθρός της θρησκείας, ενώ εκφράζει τη στήριξη του στον κοινωνικό δαρβινισμό, σεβόμενος επίσης έννοιες όπως ο διαλογισμός, η προστασία του περιβάλλοντος και ο παραδοσιακός παγανισμός. Παράλληλα διαφωνεί κάθετα με κάθε πράξη εγκληματικότητας και θρησκευτικής μισαλλοδοξίας.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή…
Ο Ihsahn ή Vegard Sverre Tveitan, όπως είναι το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε στις 10 Οκτωβρίου του 1975, στο Notodden της Νορβηγίας. Μεγάλωσε σε αγρόκτημα και άρχισε να παίζει πλήκτρα και κιθάρα σε ηλικία επτά ετών. Όταν ήταν στην εφηβεία ακόμα, γνώρισε τον Samoth, ή αλλιώς Tomas Haugen, σε ένα σεμινάριο μουσικής και ξεκίνησαν να παίζουν μαζί, με διάφορα ονόματα. Αρχικά ως Dark Device, στη συνέχεια ως Xerasia, μετά ως Embryonic, μέχρι που το 1991 σχημάτισαν τους Thou Shalt Suffer. Με αυτή την ονομασία, κατάφεραν να κυκλοφορήσουν λίγα demos, πριν την αποχώρηση του Samoth. Έπειτα ο Ihsahn άφησε την ιδέα στην άκρη, για ένα μελλοντικό σόλο project.
Εν τέλει, οι δύο μουσικοί θα συνεργαστούν και πάλι στους Emperor, των οποίων η πρώιμη σύνθεση περιλάμβανε τον Ihsahn, τον Samoth στα ντραμς, και τον Mortiis στο μπάσο. Σύντομα ήρθε το πρώτο demo “Wrath of the Tyrant”, που κέντρισε το ενδιαφέρον του κοινού, αλλά και της Candlelight Records. Έπειτα ο Samoth αποφάσισε να αναλάβει χρέη κιθαρίστα, ενώ πίσω από τα ντραμς κάθησε ο Faust, ή αλλιώς Bård Eithun.
Το 1993, κυκλοφόρησαν το πρωτοποριακό, ομώνυμο EP τους, “Emperor”. Ο Mortiis έφυγε για να ξεκινήσει τη δική του μπάντα και τη θέση του πήρε αρχικά ο Tchort και στην πορεία μία σειρά άλλοι μπασίστες. Η πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά “In the Nightside Eclipse” κυκλοφόρησε το 1994. Εν τω μεταξύ, μέσα στο κύμα βίας που επικρατούσε εκείνη την εποχή στο χώρο του black metal, μεσολάβησαν κάποια συμβάντα. Αποτέλεσμα ήταν φυλάκιση του Samoth, για εμπρησμούς σε εκκλησίες της Νορβηγίας, και του Faust, για τη δολοφονία του Magne Andreassen. Τη θέση του Faust πίσω από τα ντραμς πήρε ο Trym Torson, το 1996.
Ο Ihsahn συνέχισε ακάθεκτος το έργο του, συνθέτοντας ένα μεγάλο κομμάτι από το μεγαλοπρεπές “Anthems to the Welkin at Dusk”. Ο δίσκος κυκλοφόρησε το 1997 και χάρισε στη μπάντα ακόμα μεγαλύτερη αναγνώριση και συνεπώς περισσότερο κοινό.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’90, ο Ihsahn ασχολήθηκε με μία σειρά από projects εκτός των Emperor, συμπεριλαμβανομένων των Zyklon- B (που πρακτικά ήταν ένα μείγμα των μελών των Emperor και των Satyricon, με τον Aldrahn στα φωνητικά) και των Peccatum, ενός πειραματικού γκρουπ, αποτελούμενο από τον ίδιο και τη σύζυγό του Ihriel, ή αλλιώς Heidi Tveitan.
Το 1999 συμμετείχε σε δύο ολοκληρωμένες δουλειές. Στο ντεμπούτο των Peccatum, με τίτλο “Strangling From Within”, και τον επόμενο δίσκο των Emperor, “IX Equilibrium”, στον οποίο είχε αναλάβει τα πλήκτρα, τα φωνητικά, τις κιθάρες και το μπάσο.
Γύρω στο 2000 Samoth και ο Trym άρχισαν να ασχολούνται περισσότερο με το death metal. Το 2001, οι Emperor κυκλοφόρησαν το “Prometheus: The Discipline of Fire & Demise”. Παρόλο που το άλμπουμ γνώρισε ευρέως την αποδοχή του κοινού, αποτέλεσε – σχεδόν – το τέλος της μπάντας, καθώς μετά την κυκλοφορία του, οι Emperor αποφάσισαν να σταματήσουν. Η συλλογή “ Scattered Ashes: A Decade of Emperial Wrath” τους έφερε ξανά στο προσκήνιο το 2003. Από εκεί και πέρα η μπάντα κατά καιρούς κάνει κάποιες επανενώσεις, αλλά μόνο για συναυλίες.
Ένας δημιουργικός νους όμως δεν επαναπαύεται εύκολα. Με την αδράνεια των Emperor, η προσοχή του Ihsahn, μετατοπίστηκε στους Peccatum. Με αυτό το project κυκλοφόρησε το άλμπουμ, “Amor Fati”, το 2001, ενώ το 2004, ακολούθησε ο τελευταίος ολοκληρωμένος δίσκος τους, “Lost in Reverie”.
Το 2002, ο Ihsahn ήταν ο υπερήφανος αποδέκτης ενός βραβείου από την πατρίδα του, το Notodden. Το βραβείο αυτό τον αναγνώριζε ως έναν από τους κορυφαίους μουσικούς της περιοχής. Την ίδια χρονιά έκανε επίσης και guest φωνητικά στο κομμάτι “Radical Cut” των Arcturus.
Το 2005, και μετά το EP “The Moribund People” με τους Peccatum, ο Ihsahn άρχισε πια να ασχολείται με την πρώτη ολοκληρωμένη προσωπική δουλειά του. Έτσι ένα χρόνο αργότερα ήρθε το “The Adversary”. Ο Ihsahn αυτή τη φορά επιμελήθηκε σχεδόν τα πάντα. Όλες τις συνθέσεις, την εκτέλεση, την ηχογράφηση και την παραγωγή του δίσκου. Ο Asgeir Mickelson βοήθησε γεμίζοντας τη θέση πίσω από τα ντραμς, ενώ ο Kristoffer Rygg των Ulver χάρισε τη φωνή του στο τραγούδι “Homecoming”. Το “The Adversary” κυκλοφόρησε από τη δική του εταιρεία, Mnemosyne, καθώς και με διεθνή διανομή από την Candlelight. Ο δίσκος αυτός ήταν πρώτος μίας θεματικής τριλογίας και έλαβε εξαιρετικές κριτικές.
Ακολούθησε το “angL”, το 2008, με τον Lars K. Norberg στο μπάσο και τον Asgeir Mickelson στα ντραμς. Χαρακτηριστική ήταν η συνεργασία με τον Mikael Åkerfeldt των Opeth, για το κομμάτι “Unhealer”. Την ίδια χρονιά ο Ihsahn ανέλαβε τη στήλη “Left Hand Path” στο περιοδικό Guitar World. Το 2009 έφτασε και η στιγμή να παίξει για πρώτη φορά ζωντανά υλικό από τις προσωπικές του δουλειές, ανοίγοντας τη συναυλία των Opeth στη Νορβηγία. Έκτοτε, ακολούθησαν πολλές συναυλίες, όπου έπαιξε τραγούδια από τις προσωπικές του δουλειές, αλλά και κομμάτια των Emperor. Στο πλευρό του για αυτές τις ζωντανές εμφανίσεις, έχει συνήθως τα μέλη των Leprous.
Το 2010 κυκλοφόρησε και το τελευταίο άλμπουμ στης προαναφερθείσας τριλογίας, “After”. Οι Lars K. Norberg και Asgeir Mickelson έβαλαν και πάλι το λιθαράκι τους, στο μπάσο και στα ντραμς αντίστοιχα. Καλεσμένος ήταν επίσης ο τραγουδιστής και σαξοφωνίστας των Shining, Jørgen Munkeby. Μπορούμε να πούμε ότι η τριλογία των “The Adversary”, “angL” και “After” αποτέλεσε ουσιαστικά μία δυνατή συγχώνευση του progressive και του black metal ήχου.
Λίγο μετά την κυκλοφορία του “After ”, ο Ihsahn δεν έχασε χρόνο και ξεκίνησε να δουλεύει τον επόμενο δίσκο του. Ο ήχος του εξελίχθηκε και απέκτησε πιο έντονο πειραματικό ύφος, με το “Eremita” του 2012. Καλεσμένοι του σε αυτό το εγχείρημα ήταν δύο επίσης σπουδαίοι μουσικοί, ο Devin Townsend και ο Jeff Loomis.
Το αυτοσχεδιαστικό αριστούργημα “Das Seelenbrechen”, της επόμενης χρονιάς, άντλησε έμπνευση από καλλιτέχνες όπως ο Scott Walker και η Diamanda Galás. Το άλμπουμ αυτό βρήκε τον Ihsahn να εξερευνά πιο ακόμα πιο έντονα τα dark ambient εδάφη.
Η έκτη προσωπική δουλειά του, “Arktis”, ήρθε μέσω της Candlelight, στις αρχές του 2016. Εδώ πλέον έχουμε μία ξεκάθαρη πορεία προς το ακραίο progressive rock. Guest καλλιτέχνες αυτή τη φορά ήταν ο γαμπρός του, Einar Solberg και ο Robin Ognedal των Leprous, και ο σαξοφωνίστας Jørgen Munkeby. Το “Arktis” μάλιστα χαρακτηρίστηκε από τον τύπο ως ένα από τα κορυφαία άλμπουμ του είδους εκείνης της χρονιάς.
Φτάνοντας πιο κοντά στο παρόν, το “Ámr” βρήκε τον Ihsahn να επιμελείται πάλι όλα τα όργανα, εκτός από τα τύμπανα, τα οποία ανέλαβε ο Tobias Ørnes των Shining. Προσθέτοντας vintage συνθεσάιζερ στο παιχνίδι, αυτός ο δίσκος αποτέλεσε πρακτικά μία μουσική συνέχεια των αρχών του “Arktis”. Παρόλο που το “Ámr” δεν μπήκε στα charts των Η.Π.Α., κατάφερε να κερδίσει καλή θέση σε πολλές χώρες της Ευρώπης και σίγουρα να γοητεύσει για ακόμα μία φορά τους πιστούς του θαυμαστές.
Κλείνοντας, υπενθυμίζουμε ότι αυτό το Σάββατο, 14 Σεπτεμβρίου, θα έχουμε τη χαρά να απολαύσουμε τον σπουδαίο μουσικό, Ihsahn και την παρέα του στη σκηνή του Fuzz Club. Αν θέλετε μπορείτε να βρείτε το σχετικό event του facebook εδώ.
Προσωπική δισκογραφία:
- The Adversary (2006)
- angL (2008)
- After (2010)
- Eremita (2012)
- Das Seelenbrechen (2013)
- Arktis (2016)
- Ámr (2018)
Κείμενο: Βίκυ Αθανασοπούλου
