Οι Pig Destroyer δημιουργήθηκαν το 1997 από τον κιθαρίστα Scott Hull (Agoraphobic Nosebleed, Head In The Picklejar, Anal Cunt, Japanese Torture Comedy Hour) ο λόγος για τον σχηματισμό τους ήταν για να γίνει το grindcore όπως πρέπει να είναι. Πίσω στο ‘97, ήταν μόνο τρία παιδιά σε ένα υπόγειο στούντιο της Βιρτζίνια προσπαθώντας να ηχογραφήσουν 30 δευτερόλεπτα με τον τότε μουσικό εξοπλισμό που διέθεταν και με την μεγαλύτερη φιλοδοξία τους που ήταν να βγάλουν ένα 7″.
21 χρόνια μετά την έναρξη της μπάντας και είναι ακόμα εδώ, κρατώντας το έκτο πλήρες album στα χέρια μας με τίτλο “Head Cage”, εμπνευσμένο από μια τρομακτική μεσαιωνική συσκευή βασανιστηρίων. Τα θέματα με τα οποία ασχολείται είναι η απομόνωση, κατάθλιψη και το άγχος. Το “Head Cage” σηματοδοτεί το πρώτο άλμπουμ του συγκροτήματος με τον μπασίστα John Jarvis (Agoraphobic Nosebleed, Scour) να συμμετάσχει από την αρχή στην διαδικασία της σύνθεσης, ενώ παράλληλα αποτελεί τον διάδοχο του “Book Burner”, του τελευταίου ολοκληρωμένου δίσκου της μπάντας.
Μετά την εισαγωγή του “The Tunnel Under The Tracks” ξεκινάει το “Dark Train” και μέσα σε ένα λεπτό ολέθρου μας παρασέρνει υπενθυμίζοντας ότι αυτό είναι αναμφισβήτητα ένας δίσκος με την σφραγίδα των Pig Destroyer, ένα λεπτό σεβασμού στο παρελθόν τους. Επόμενο το “Army Of Cops” ένα τρίλεπτο κομμάτι με riff που κρατάνε ρυθμό από την αρχή αλλά πρωταγωνιστικό ρόλο παίζουν τα drums που στην μέση ξεκινάει γυρίσματα και το κομμάτι ανεβάζει ένταση! Το “Circle River” σου μεταδίδει όλη αυτή την ένταση και τη βία κυρίως με τα φωνητικά και στο τελευταίο λεπτό ρίχνει το ρυθμό και τελειώνει. Επόμενο το “The Torture Fields” που είναι σαν να λέμε ”killing fields”, ένα κομμάτι κόσμημα, με τις κιθάρες να “ξερνάνε” βαριά riffs και με πολλά γυρίσματα στα drums που σε κάνουν να τρελαίνεσαι σε ένα ατελείωτο κοπάνημα. Το “Terminal Itch” καταιγιστικό, ψεκάστε σκουπίστε τελειώσατε και γεια σας. Με το “Trap Door Man” και το “Concrete Beast” οι Pig Destroyer υπενθυμίζουν για το πόσο καλά μπορούν να δημιουργήσουν μια καταστροφική εμπειρία ακρόασης μια ευγενική προσφορά του drummer Adam Jarvis. Με το “The Adventures Of Jason And JR” οι στίχοι και η μουσική δουλεύουν τέλεια μαζί για να αφηγηθούν μια φανταστική ιστορία ενός περιπετειώδους ταξιδιού σαν μια μικρή ιστορία.
Το “Mt. Skull” με πολλές εναλλαγές στα riffs και πολλά γυρίσματα στα drums ίσως το καλύτερο κομμάτι του δίσκου, είναι από τα είδη των τραγουδιών που τους έχουν καταστήσει ένα από τα πιο σεβαστά συγκροτήματα grind στον κόσμο σήμερα. Με την προσθήκη του John Jarvis, η ομάδα έχει τελικά έναν μπασίστα και αυτή η παρουσία σίγουρα κεφαλαιοποιείται ως πρωταρχική εστίαση στο “The Last Song”. Έχοντας μια παραμορφωμένη γραμμή στο μπάσο οδηγεί το τραγούδι, προσθέτει όχι μόνο περισσότερη δυναμική στο άλμπουμ αλλά υπογραμμίζει μια άλλη κατεύθυνση για τη μπάντα. Το album κλείνει με το “House Of Snakes” ένα 7λεπτο κομμάτι το οποίο ξεκινάει με μια ηχητική εισαγωγή από Metallica ένα τραγούδι κολοσσός ενός δίσκου που αναδεικνύει τα πράγματα με εκθαμβωτικό ύφος αποκτά σταδιακά ρυθμό και βαθμιαία μεταβαίνει στην ξέφρενη, εξασθενημένη ατμόσφαιρα με τα αρρωστημένα φωνητικά .
Είναι συναρπαστικό με αυτό τον τρόπο να βλέπεις την εξέλιξη της μπάντας, το “Head Cage” φαίνεται να είναι ένα από τα καλύτερα τους, με τραγούδια γεμάτα riffs, 12 κομμάτια που κυμαίνονται από 1 έως 3 λεπτά το καθένα με ένα τεράστιο κομμάτι 7 λεπτών στο τέλος. Καθ’ όλη τη διάρκεια του “Head Cage”, μας δείχνουν ποιοι είναι οι Pig Destroyer.
8/10
Νίκος Λίλλης
[email protected]
