runningwild resilient
Albums

Running Wild – Resilient (SPV)

Option A

Οι Running Wild είναι από αυτά τα συγκροτήματα που κάποιος δεν χρειάζεται να εξηγήσει ποιοι είναι και τι έχουν κάνει για την ευρύτερη μεταλλική σκηνή. Ανήκουν και αυτοί σε αυτά τα συγκροτήματα που διαμορφώνουν την άποψη κάποιου για την metal μουσική και μαζί με θηρία όπως οι Iron Maiden, Metallica, Motorhead, Judas Priest, Manowar, AC/DC, Black Sabbath, Helloween και πολλοί άλλοι, για να μην μακρηγορούμε, πραγματικά σε κάνουν να αγαπάς και να νοιάζεσαι αυτή τη μουσική.

Από το 1984, χρονολογία κυκλοφορίας του πρώτου τους άλμπουμ “Gates Of Purgatory”, έως σήμερα έχουν κυκλοφορήσει δίσκους διαμάντια, με πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα τα “Port Royal” και “Under Jolly Roger” ενώ η μασκότ του συγκροτήματος, ο γνωστός σε όλους Adrian, συγκαταλέγεται στις δέκα πιο αναγνωρίσιμες μασκότ της metal μουσικής μαζί με τον Eddie των Iron Maiden και τον Vic των Megadeth. Δυστυχώς όμως, όπως γίνεται σχεδόν και με όλες τις μεγάλες μπάντες, κατά την διάρκεια της πολυετής καριέρας τους, κυκλοφορήσαν και δίσκους που δεν ήταν άξιοι να συναγωνιστούν τα διαμάντια της δισκογραφίας τους, είτε γιατί ήταν απλά καλοί είτε γιατί ήταν πραγματικές πατάτες.

Έτσι λοιπόν και οι Running Wild, με την κατρακύλα να ξεκινάει μετά το “Pile Of Skulls”, φτάσανε κάποια στιγμή στο τέλμα με αποκορύφωμα όλων τον περσινό κάκιστο δίσκο τους “Shadowmaker” ο οποίος για μένα θα έπρεπε να διαγραφεί οριστικά από την δισκογραφία του συγκροτήματος μην έχοντας τίποτα κοινό με το συγκρότημα που μεγάλωσε γενιές και γενιές μεταλλάδων. Το “Shadowmaker” το οποίο ήταν το πρώτο άλμπουμ των Running Wild μετά την επανασύνδεση έριξε τον πήχη ουσιαστικά στο πάτωμα για τους Γερμανούς πρωτοπόρους και το πειρατικό που καβαλούσαν με περηφάνια τόσα χρόνια τσακίστηκε στους βράχους με τους ίδιους να παλεύουν να σωθούν από τα άγρια νερά του ωκεανού (βλέπε κοινό και κριτικούς).

Εν έτει 2013 οι Running Wild επιστρέφουν με νέο δίσκο, νέο πειρατικό, με κυβερνήτη για άλλη μια φορά τον Adrian, ο οποίος πρωταγωνιστεί στο εξώφυλλο του “Resilient” και προσπαθούν να σκίσουν για άλλη μια φορά τα νερά του μεταλλικού ωκεανού όπως κάνανε στο παρελθόν. Η προσπάθεια πρέπει να πω ότι είναι επιτυχημένη (μην βαράτε!). Σαφώς και δεν πλησιάζουν την δόξα του παρελθόντος αλλά πρόκειται για ένα δίσκο κατά πολύ καλύτερο του “Shadowmaker” με την κλασική συνταγή των Running Wild να είναι εμφανής σε όλα σχεδόν τα σημεία του δίσκου και πολύ καλύτερος από άλλες παπαριές που κυκλοφορούν και όλοι μας εκθειάζουμε για την «αγνότητα» και την κλασική heavy metal-ική άποψη και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο.

Ο Rolf κάνει αυτό που ξέρει να κάνει πολύ καλύτερα από πολλούς άλλους, γράφει riff-άρες τις οποίες χρησιμοποιεί ως ορμητήριο των μεταλλικών του επιθέσεων και μας δίνει κάποια πολύ καλά κομμάτια τα οποία κάποτε ενδεχομένως θα θεωρούνται κλασσικά όπως τα mid-tempo “Resilient” και “Desert Rose” αλλά και το «κλασικό» δεκάλεπτο έπος, που χαρακτηρίζει σχεδόν κάθε δίσκο των πειρατών, με τίτλο “Bloody Island” ακολουθούμενα από τα “Soldier Of Fortune”, το “Αdventure Highway” το οποίο μου θυμίζει πολύ Judas Priest και το “Fireheart” σε πιο γρήγορους ρυθμούς.

Γενικά, ακούγοντας το “Resilient” οφείλω να ομολογήσω ότι πέρασα καλά και το απόλαυσα σαν δίσκο αν και φήμες με είχαν προκαταβάλει ως προς την ποιότητα του συγκεκριμένου άλμπουμ και περίμενα τα χειρότερα. Κλείνοντας αυτήν την κριτική θέλω να πω στους οπαδούς των γερόλυκων πια Running Wild να μην ανησυχόυν… The pirates are back!

7,5/10
Κωνσταντίνος Καραγεώργος
[email protected]

Option B

Αφού μας πέταξαν πέρυσι κατάμουτρα τον υπέρτατο gay ύμνο “Me And The Boys” και αφού μας δημιούργησαν μία γενικότερη δυσχέρεια με το επιεικώς χαζό “Shadowmaker” album, οι Running Wild άφησαν πολλά ερωτήματα σχετικά με το που οδεύει αυτός ο νέος απόπλους του πειρατικού τους πλοίου. Τα νέα για την καινούργια δουλειά τους ήρθαν χωρίς να έχει περάσει καλά-καλά ένας χρόνος, αν και δεν προξενεί καμία εντύπωση, αφού κάπως έτσι ήταν στα 90s και το σχεδιάγραμμα των κυκλοφοριών τους. “Resilient” ο τίτλος της νέας δουλειάς, κάτι που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει «ανθεκτικός».

Έχοντας ακούσει (μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές) το album τρεις φορές, θα έλεγα ότι η ανθεκτικότητα των Running Wild δυστυχώς δε φαίνεται ούτε φέτος. Ξεκινάμε με τα κακά. Το “Resilient”, όπως και το προηγούμενο “Shadowmaker”, είναι ένα αδύναμο album με ουκ ολίγα χαζοχαρούμενα refrains (δες το ομότιτλο κομμάτι). Χρησιμοποιεί κακογραμμένο drum machine σε όλες του σχεδόν τις συνθέσεις, πράγμα απαράδεκτο καθώς τέτοια drums μπορεί να παίξει και η γιαγιά μου. Έχει ακριβώς την ίδια μέτρια παραγωγή όπως πέρυσι, ενώ όσον αφορά το track list παρατηρούνται κάποια αισθητά μειονεκτήματα όπως ορισμένα προχειρογραμμένα riffs σαν αυτά των “Soldiers Of Fortune” και “Desert Rose”.

Πάμε τώρα στα πιο θετικά. Εν αντιθέσει με το περσινό φιάσκο, το “Resilient” ακούγεται πολύ πιο ευχάριστα, μιας και εδώ η επιστροφή στο γνώριμο heavy ύφος των Running Wild είναι γεγονός. Επιπλέον, τουλάχιστον πέντε από τα συνολικά δέκα κομμάτια του album είναι άξια ακρόασης, χωρίς πάντα να μιλάμε για επικές στιγμές. Πιο αξιόλογες στιγμές κατά τη δική μου γνώμη, είναι τα “The Drift” και “Run Riot” που ατενίζουν προς “Masquerade” ημέρες, το “Fireheart” που δείχνει πως ο Captain Rolf έχει λίγη όρεξη ακόμα μέσα του και ένα “Crystal Gold” που είναι από τα πιο σοβαρά και ώριμα κομμάτια των Running Wild του σήμερα. Αντρίκιο, πολεμοχαρές, απλό αλλά δυνατό, και πειρατικό όσο δεν πάει.

Τέλος, απομονώνοντας τα μέτρια προς άσχημα φωνητικά του Rock ‘N’ Rolf, έχουμε το σχεδόν δεκάλεπτο “Bloody Island” να κοντοστέκεται ως το νέο έπος των Running Wild. Έπος; Γιατί όχι, αν σκεφτείς πως η τελευταία μεγάλη σύνθεση της μπάντας ήταν το αδιάφορο “The War” από το “Rogues En Vogue”. Ναι, το “Resilient” δεν είναι τόσο καλό όσο λέει ο καπετάνιος ότι είναι. Όχι όμως, δεν είναι τόσο χάλια όσο το “Shadowmaker”. Έχει μέσα δυο-τρία κομμάτια που δείχνουν πως τα κανόνια έχουν ακόμα λίγο μπαρούτι μέσα τους. Και μπορεί τελικά το “Resilient” να μην αποδείχτηκε “Ρεζίλι-ent” όπως προέβλεπα στην αρχή αλλά η προχειρότητα στα εξώφυλλα καλά κρατεί.

5/10
Χάρης Μπελαδάκης
[email protected]

Greekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

  • ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΣ
  • ΧΑΡΗΣ ΜΠΕΛΑΔΑΚΗΣ

X