AlbumsΚριτικές

Circle’s Line – Reborn In Silence (Sleaszy Rider)

Είναι πραγματικά πολύ ευχάριστο και ωραίο να ανακαλύπτεις νέες μπάντες από την εγχώρια σκηνή, πόσο μάλλον όταν έχουν να επιδείξουν κάτι αξιόλογο. Οι Circle’s Line είναι από την Καβάλα και την Ξάνθη και δημιουργήθηκαν το 2011 με εμπνευστή τον Πάνο Καίδη (σ.σ.: κιθάρες και σύνθεση; επίσης μέλος των Spider Kickers), όταν ο τραγουδιστής των Nemesis, Τάσος Καραπαπάζογλου, εξέφρασε από την αρχή την επιθυμία να αναλάβει τη θέση πίσω από το μικρόφωνο, έχοντας πρώτα ακούσει το υλικό που υπήρχε. Μετά από κάποιες επιπλέον κινήσεις και ένα promo CD το οποίο τράβηξε το ενδιαφέρον της Steel Gallery το 2012, το συγκρότημα υπέγραψε στην εταιρία, μέσω της οποίας κυκλοφόρησε το ομώνυμο ντεμπούτο στα τέλη του 2013. Στο υπόλοιπο line up αποτελούν οι Δημήτρης Μερόπουλος στις κιθάρες και Νίκος Τσιλικούδης στα τύμπανα, ενώ στο δεύτερο άλμπουμ που παρουσιάζεται εδώ, συμμετείχαν οι Ταξιάρχης Αποστολακόπουλος στο μπάσο και Κώστας Πούλκος στους στίχους καθώς και κάποια επιπλέον μέρη στο μπάσο.

Η μπάντα τιμάει όσο καλύτερα μπορεί το κλασικό heavy metal αλλά και το hard ‘n’ heavy, αν μπορώ να το γενικεύσω. Από το πρώτο τραγούδι Beams Of Light γίνονται εμφανείς οι επιρροές από το N.W.O.B.H.M. (π.χ.Tokyo Blade) και από μπάντες όπως οι Riot ή οι Savatage (A Face Like Me). Από τους τελευταίους, κάτι που χρησιμοποιούν χωρίς να το παρακάνουν καθόλου, είναι η θεατρικότητα, με ένα σκοτεινότερο στοιχείο στα “πιο χαμηλά” φωνητικά. Τους βγαίνει. Πέραν από το κομμάτι που με κέρδισε κατευθείαν αποτελώντας εξαιρετική συντροφιά, το στιβαρό μπάσο του με τράβηξε επίσης από την αρχή, τσακίζει κόκαλα. Γενικά το κλασικό metal και κλασικές heavy metal μπάντες, οπωσδήποτε έχουν αφήσει το στίγμα τους.

Ένα παράδειγμα είναι οι Iron Maiden, που σε κομμάτια όπως τα Bloody SunriseκαιBlack Rain(σ.σ.: και εδώ πολύ όμορφο μπάσο), φαίνεται πώς ο Μεγάλος Bruce Dickinson έχει επηρεάσει τον Τάσο στη φωνή. Μπορώ να πω ότι την ευχαριστήθηκα τη φωνή του και τις ικανότητες που δείχνει, σε όλο τον δίσκο. Επίσης, δεν είναι τυχαίο που στις μπάντες που σημάδεψαν τη μπάντα, αναφέρονται οι Judas Priest, Queensryche (σ.σ.: κυρίως πρώιμοι θα έλεγα), Dio αλλά και Firewind. Από τις μεγάλες στιγμές είναι το Dont Cry In The Morning Sun. Θα μπορούσε να είναι κομμάτι των Q5! Είναι από τα κομμάτια που μου επιβεβαίωσαν πόσο καλή δουλειά έχει γίνει στις κιθάρες και ειδικότερα στα solo, που ήθελα να υπάρχουν περισσότερα τέτοια σημεία και να είναι λίγο πιο μεγάλα. Όσες φορές πάντως και όσο ακούγονται, το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό, σαν να πίνεις μία πολύ καλή γλυκιά γουλιά από το καλύτερο κόκκινο κρασί! Η προσπάθεια που γίνεται στο Oblivion μπορώ να πω ότι με συγκίνησε! Ίσως η πιο επική στροφή και στιγμή του άλμπουμ.

Θεωρώ ότι στο δίσκο λείπουν μερικά πράγματα τα οποία θα τον ανέβαζαν. Δεν έχει να κάνει τόσο με τη δομή των κομματιών και με τα ίδια τα κομμάτια σαν συνθέσεις, αλλά περισσότερο με το ότι θα ήθελα να υπάρχουν refrain που να τα κρατάς πιο εύκολα. Και αυτό, ειδικά με την εξαιρετική φωνή του Τάσου και τις τρομερές δυνατότητες που έχει. Μάλιστα είναι αυτή που έκανε κάποια κομμάτια που στα δικά μου αυτιά έμειναν πιο κάτω από κάποια άλλα και που δε με ενθουσίασαν τόσο, να μένουν ακόμα κι έτσι σε ικανοποιητικό επίπεδο. Ένα παράδειγμα αυτού, μπορώ να πω ότι αποτελεί το World Of Void, που πιστεύω ότι αν το ξανακούσω, θα μου αρέσει περισσότερο!

Τέλος, η παραγωγή ίσως είχε κάποια “θεματάκια” και να αδικεί πολύ ωραία κομμάτια όπως αυτά που ανέφερα, αλλά δεν έδωσα πολύ βάση εκεί, από τη στιγμή που έγινε αρκετά καλή δουλειά στις κιθάρες και υπάρχουν αυτά τα εξαιρετικά και ποιοτικά φωνητικά Ο δίσκος μου έβγαλε μία heavy metal νοσταλγία, με την καλή έννοια και όχι με την έννοια “πώς ήμασταν και πώς γίναμε” και μπορώ να πω ότι σε σημεία με συγκίνησε. Δεν ξέρω εάν είναι ο δίσκος που θα βάλεις να ξανακούσεις έπειτα από καιρό και μετά από τις πρώτες ακροάσεις, αλλά είναι από τις αξιοσημείωτες περιπτώσεις και οπωσδήποτε μπορείς να τον προτείνεις σε κάποιον που θα σε ρωτήσει αν έχεις βρει κάτι καινούριο και καλό από την εγχώρια σκηνή.

Ελπίζω να μη χαθούν και να επιστρέψουν σύντομα με τρίτο δίσκο. Θα τους έχω στα υπόψη στο εξής, ενώ θα ρίξω και μία “αυτιά” στο ντεμπούτο τους! Το λιγότερο τίμια προσπάθεια, αρκετά καλή κυκλοφορία.

7/10
Πέτρος Μυστικός
[email protected]

haursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X