Τρίτος δίσκος για τους Αθηναίους female-fronted Melodic / Symphonic Metallers Meden Agan και ο πρώτος τους με τη νέα τραγουδίστρια Μάγια Καμπάκη. Το άλμπουμ περιέχει δέκα τραγούδια, η ηχογράφηση και η μίξη του έγιναν στα Artemis Studios από τον Mark Adrian (Bob Katsionis, Elysion κ.α.) , το mastering στα Finnvox studios στη Φινλανδία από τον Mika Jussila (Stratovarious, Children Of Bodom, Nightwish, Avantasia κ.α.) και το δε τελικό ηχητικό αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό. Στο πρώτο πράγμα που θέλω να σταθώ είναι φυσικά η Μάγια Καμπάκη, εξίσου φωνάρα με την Ηλιάνα, που η φωνή της γεμάτη πάθος και ένταση, κινούμενη σε ένα μεγάλο εύρος και με συνεχείς εναλλαγές δίνει τη δυνατότητα στους Meden Agan να προσθέσουν μεγαλύτερη ποικιλία στον ήχο τους. Σε σχέση με τα προηγούμενα άλμπουμ τους οι Μeden Agan δείχνουν πιο ώριμοι ακόμη συνθετικά με τις επιρροές τους (Nightwish, Lacuna Coil , Epica, Amaranthe, Delain, Stratovarious κλπ) να έχουν ενσωματωθεί πλήρως στον ήχο τους και να βγάζουν πλέον τη δική τους προσωπικότητα. Οι κιθάρες και τα πλήκτρα παραμένουν κυρίαρχα στον ήχο τους και εναλλάσσονται σε πρωταγωνιστικούς ρόλους, πέρα από τα συμφωνικά και οπερετικά μέρη προσθέτουν στον ήχο τους και κάποια σχεδόν progressive στοιχεία, αποφεύγοντας όμως τις υπερβολές, οι δε μελωδίες με τις οποίες ντύνουν τα τραγούδια τους είναι ιδιαίτερες και ξεχωριστές. Και οι δέκα συνθέσεις του άλμπουμ κινούνται σε υψηλότατα επίπεδα και όπως προανέφερα υπάρχει μεγάλη ποικιλία: υπάρχουν τα επικά “Divine Wrath” και “Web Of Shadows”, τα εξαιρετικά δείγματα του στυλ που παίζουν οι Meden Agan “Lacrima Dei” και “Embrace The Sorrow”, το πιο πιασάρικο και video του δίσκου “Everlasting Pain” με εισαγωγή με πιάνο και εξαιρετικές κιθάρες, το πιο heavy τραγούδι του δίσκου “Portal Of Fear” με εναλλαγή ανδρικών brutal φωνητικών και οπερετικών γυναικείων που μου έφερε στο μυαλό τους Cradle Of Filth και τους After Forever, η μπαλάντα “Loss” με εξαιρετικά πλήκτρα και σαξόφωνο, το heavy και “τεχνικό” “Nuntii Belli” με τη συμμετοχή του John Sotti στα φωνητικά, το “Devoid Of Sanity” που μου έφερε στο μυαλό τους Adagio και τους Symphony X, και τέλος ο ύμνος αλλά Therion “Commemorate The Fallen” με απίστευτους ρυθμούς, εξαιρετικά solos και απίθανο ρεφρέν. Εν κατακλείδι οι Meden Agan κυκλοφόρησαν ένα εξαιρετικό δίσκο που πολλά μεγάλα ονόματα του είδους θα τον ζήλευαν και η αγορά του κρίνεται επιβεβλημένη! Πολλά μπράβο τους και επειδή πραγματικά δεν ξέρω τι μας επιφυλάσσουν στον επόμενο από μένα μόνο…
8,5 / 10
Πάνος Πρέντζας
[email protected]
