Το “Beneath Ancient Portals” είναι το πρώτο album των Γερμανών Abythic και το άκουσμα του ονόματος σε συνδυασμό με το artwork του δίσκου, μας προϊδεάζει για το τι έχουμε να περιμένουμε μουσικά… στο περίπου. Και γιατί λέω στο περίπου…
Προσωπική μου άποψη πως το Death Metal σαν είδος έχει τις ιδιαιτερότητες του, το δικό του σκοτεινό συναίσθημα, παιχτικά και ηχητικά, δύσπεπτο για πολλούς, λατρεμένο από πολλούς περισσότερους. Ένα είδος που αν δεν μπορεί κάποιος να το χειριστεί σωστά, να το δαμάσει… Αν “δεν το ‘χεις” να το πω κι έτσι, καλύτερα μην προσπαθήσεις γιατί το τελικό αποτέλεσμα θα είναι να βγει ψεύτικο, τζάμπα κακία και τζάμπα μαγκιά, κάτι που ουκ ολίγες φορές έχουμε δει να γίνεται στο παρελθόν και μέχρι σήμερα.
Η αλήθεια είναι πως όταν πέφτει ένας δίσκος στα χέρια μου ο οποίος ανήκει στο συγκεκριμένο είδος, υπάρχει από μέρους μου μια προκατάληψη. Παρ’ όλα αυτά και προς μεγάλη μου έκπληξη ανακάλυψα πως οι Abythic ευτυχώς ΔΕΝ ανήκουν στην παραπάνω κατηγορία, αντιθέτως το “Beneath Ancient Portals” είναι ένας δίσκος χωρίς υπερβολές, με προσεγμένες συνθέσεις και παραγωγή (για την οποία θα έπρεπε να δώσουμε συγχαρητήρια, είναι από τα λίγα album που άκουσα τον τελευταίο καιρό και δεν έφυγα με πονοκέφαλο), καταφέρνοντας να μας πάνε σε εποχές που μεσουρανούσαν συγκροτήματα όπως Morbid Angel, Death, Paradise Lost (παλιάς εποχής), Bolt Thrower, Carcass κ.α.
Το “Beneath Ancient Portals” ανοίγει με το αργόσυρτο βαρύ intro “Prelude To Obscurity” για να μας βάλει στο πνεύμα του τι θα ακολουθήσει, ένα ξέσπασμα δηλαδή και αυτό γίνεται με τον πιο σωστό τρόπο που θα μπορούσε να το κάνει μια Death Metal μπάντα που σέβεται τον εαυτό της, με την είσοδο του “Purulent Phantasm”. Σε λίγο πιο αργούς ρυθμούς το “Αbandoned Tombs On Ungodly Grounds” και το επίσης αργό και σατανικό “ Beneath Ancient Portals (The Gate Of Ganzir)” και “Τ.Η.Ο.Ν.” ενώ στο πιο ρυθμικό mid tempo “Redemtion Through Soul Transfusion” οι Abythic βγάζουν ίσως τον πιο “εμπορικό” εαυτό τους.
Επιστροφή στο mosh-pit με το “Afterwards Behind Beyond” για να κλείσει ο δίσκος με το “Depths Of Oblivion”, με το αργό βαρύ και σκοτεινό ύφος που χαρακτηρίζει κατά κύριο λόγο την πεντάδα από την Γερμανία. Εδώ ίσως περίμενα κάτι διαφορετικό σαν κλείσιμο, να μην με κουράσει, κάτι να μου κρατήσει το ενδιαφέρον μέχρι την κυκλοφορία του επόμενου (τους το εύχομαι), ένα “cliffhanger”… Ίσως να είναι το μοναδικό ψεγάδι που βρήκα και ο μόνος λόγος που το αναφέρω είναι καθαρά και μόνο σε μορφή συμβουλής αφού το “Beneath Ancient Portals” ομολογώ πως μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.
7.5/10
Δημήτρης Γκουτζιαμάνης
[email protected]
