Το “Coma Noir” είναι η τέταρτη ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά, ανάμεσα σε 2 EPs, ένα single και 2 split albums, των Αμερικανών post/sludgers The Atlas Moth. Η μπάντα μετρά σχεδόν 10 χρόνια στο χώρο, έχει πλέον καινούργιο drummer (τον Mike Miczek) και συμμετέχει σε αυτήν και ο ελληνικής καταγωγής Stavros Giannopoulos (Twilight, Chrome Waves). Μια σημαντική ιδιορρυθμία της μπάντας από το Σικάγο είναι πως διαθέτουν τρεις κιθαρίστες.
To “Coma Noir” περιέχει 9 κομμάτια σκληρού metal ενώ την παραγωγή του άλμπουμ έχει αναλάβει ο εντυπωσιακά δραστήριος Sanford Parker. Το άλμπουμ ξεκινάει με το ομώνυμο κομμάτι και στα πρώτα 30 δευτερόλεπτα έχεις ήδη βυθιστεί στην απόγνωση με τα screaming vocals να κουδουνίζουν μες το κεφάλι σου. Το “Coma Noir” είναι ένα άλμπουμ του οποίου όσο συνέχιζα την ακρόασή του ένοιωθα να με καταπιέζει ακόμη περισσότερο. Το στυλ που κινείται το άλμπουμ είναι πάνω κάτω το ίδιο, με ελάχιστες “φωτεινές” στιγμές. Δεν έχει να κάνει με το πόσο βαρύ ή σκληρό είναι ένα είδος αλλά καθαρά με το αισθητική που προτείνουν οι The Atlas Moth. Σίγουρα το άλμπουμ έχει ενδιαφέρουσες συνθέσεις αλλά αυτό που έμεινε σε εμένα ήταν η μαυρίλα και η απόγνωση που πέρασε μέσα μου. Δε θα πρότεινα σίγουρα το “Coma Noir” σε άτομα με αυτοκτονικές τάσεις πάντως.
Έχοντας ακούσει και τις προηγούμενες δουλειά της μπάντας, εγώ ξεχωρίζω το “An Ache For The Distance” του 2011, το οποίο ηχεί στα αυτιά μου ως περισσότερο post και λιγότερο sludge. Για να είμαστε δίκαιοι, από τεχνικής πλευράς οι παραγωγές των The Atlas Moth έχουν βελτιωθεί αρκετά (ειδικά το προηγούμενο “The Old Believer” είχε πολύ μέτριο ήχο), και ξανά λέω πως οι συνθέσεις είναι ok. Αυτό που με ενοχλεί είναι η “ενέργεια” που λαμβάνεις ακούγοντας το “Coma Noir”. Ίσως να φταίει ότι οι κιθάρες ακούγονται να είναι πολύ – μα πολύ – χαμηλά κουρδισμένες και σε συνδυασμό με τα φωνητικά, το ηχητικό τοπίο του άλμπουμ είναι πολύ αφιλόξενο για τα αυτιά μου και το μυαλό μου.
Συνοψίζοντας, θα έλεγα πως το “Coma Noir” είναι μια αξιοπρεπείς προσπάθεια των Atlas Moth η οποία όμως είναι τελείως έξω από τις μουσικές μου προτιμήσεις και σίγουρα δεν το προτείνω σε ακροατές με ψυχώσεις και καταπίεση γιατί μάλλον θα χειροτερέψει την κατάστασή τους. Αν κρατήσουν τη βελτιωμένη παραγωγή του “Coma Noir”και κινηθούν περισσότερο στα πλαίσια του “An Ache For The Distance”, το επόμενο άλμπουμ των Atlas Moth θα προκαλέσει αίσθηση. Μέχρι τότε όμως….
6.5/10
Γιώργος Αβραμίδης
[email protected]
