Οι Gwendydd μας έρχονται από τη γειτονική Βουλγαρία. Σχηματίστηκαν προ διετίας και το “Human Nature” είναι πρώτη ολοκληρωμένη τους κυκλοφορία. Στα βιογραφικά τους στοιχεία αναφέρονται ως metalcore σχήμα αλλά στην πλειονότητα τους ακούγονται λίγο σαν Evanescence με growls και διάσπαρτους μοντέρνους κιθαρισμούς αμερικάνικης σχολής.
Ο δίσκος ξεκινά με ένα μάλλον αχρείαστο intro και περιέχει άλλες εννέα συνθέσεις. Οι οποίες, δεν είναι επ’ ουδενί κακές, απλά δεν κάνουν αυτό το παραπάνω γκελ που χρειάζεται για να ξεχωρίσουν. Κοινότυπα riffs και ορισμένες συνθετικές αστοχίες, όπως εκείνη η αλλούτερη μίξη pop φωνητικών στη βουλγάρικη γλώσσα στα couplet με growls στο refrain του “Guilty”. Είναι από εκείνα να τα παντρέματα που διαθέτουν μεν έναν κάποιο αέρα πρωτοτυπίας αλλά υπάρχει λόγος που δε σκέφτηκε να τα κάνει κανένας ως τώρα.
Η παραγωγή επιδέχεται επίσης πολλαπλών βελτιώσεων. Για παράδειγμα, ο ήχος στα τύμπανα δε μεταφέρει όπως θα έπρεπε τη δουλειά του drummer. Ο οποίος μάλιστα είναι ο μοναδικός άντρας του σχήματος, καθώς εδώ έχουμε να κάνουμε με μια γυναικοπαρέα. Τα growls είναι ακόμα ένα μελανό σημείο του δίσκου, από άποψη τεχνικής αλλά και διότι δεν έχουν την απαραίτητη δυναμική για να ξεχωρίσουν. Ας πούμε ότι θα χρειαστεί καιρός κι αρκετή προπόνηση για να γίνει η τραγουδίστρια του σχήματος, Sonya Radeva, μια νέα Som Pluijmers ή μια νέα Marloes Voskuil (αν γίνει ποτέ).
Από την άλλη, έχουμε ενδιαφέροντα δείγματα όπως το “The Nightmare Ends Tomorrow”. Ανώτερη των υπολοίπων συνθετική προσπάθεια και ωραία ιδέα του εφέ με τους πυροβολισμούς. Σε αντίθεση με άλλες παρόμοιες πρωτοβουλίες που προαναφέραμε, λειτουργεί σωστά και επιτυχημένα αποδεικνύοντας ότι η σχεδόν all-female μπάντα διαθέτει αρκετά θετικά στοιχεία στο εκτελεστικό κομμάτι, παρότι είναι αδύναμη ακόμα συνθετικά. Είναι εμφανές ότι θέλουν δουλειά σε συνθετικό επίπεδο για να βάλουν τις ιδέες τους σε μια σειρά αλλά μικροί είναι ακόμα, θα στρώσουν. Αν έχουν την απαραίτητη διάθεση για δουλειά, εννοείται.
4,5/10
Χρύσα Γιουρμετάκη
chrysag.nioti@gmail.com
