Ο τίτλος “Choosing Mental Illness As A Virtue” του δεύτερου δίσκου των “παρανόμων” και του Anselmo δεν θα μπορούσε να περιγράψει καλύτερα τα συναισθήματα που προκαλεί η ακρόαση του.
10 κομμάτια, 46 λεπτών αγνής ατόφιας παράνοιας, ταχύτητας και οργής τόσο στα φωνητικά όσο και μουσικά, σε αυτά θα συναντήσεις το αναμενόμενο sludge, thrash, death metal ακόμα και black metal (“Utopian”, “Choosing metal illness”)
Αυτή η παράνοια όμως έχει ως αποτέλεσμα και τη βαβούρα με αποτέλεσμα να μη μου μένει στο τέλος κάποιο κομμάτι ως ξεχωριστό. Παραδέχομαι ότι για να φτάσει μια μπάντα να παίζει τόσο περίπλοκα πρέπει να ξέρει πολλά καντάρια «μπάλα» (musicianship το λένε στο χωριό μου) αλλά προσωπικά με κούρασε πολύ.
Τα φωνητικά του Anselmo είναι αρκετά καλά και ειδικότερα τα πιο λεπτά, τσιριχτά growls του αν και δεν χρειάζεται και πολύς κόπος από μέρους του αφού με τόσα χρόνια στη πιάτσα οι φωνητικές του χορδές πρέπει να είναι σαν τον τοίχο μου στη βεράντα, σαγρέ.
Με μία ασπιρίνη στο χέρι λοιπόν
6.5/10
Σπύρος Ράλλης
[email protected]
