Οι Cats In Space είναι ένα rock σχήμα από το Horsham του Δυτικού Wessex. Η μπάντα από το Ηνωμένο Βασίλειο λοιπόν ιδρύθηκε το 2015 και επιστρέφει με το τέταρτο album τους με τίτλο “Atlantis”. Το συγκρότημα αποτελείται από τους Damien Edwards (Jeff Wayne’s “War Of The Worlds”) στα φωνητικά, Greg Hart (Asia, Mike Oldfield, Moritz) και Dean Howard (Ian Gillan, Bad Company) στις κιθάρες, Steevi Bacon (Robin Trower) στα τύμπανα, Andy Stewart (Moritz) στο πιάνο και Jeff Brown (Sweet) στο μπάσο.
Ο δίσκος ξεκινάει με το εισαγωγικό και ορχηστρικό “Dive!” υπενθυμίζοντάς μας ότι ο ήχος της παλιάς σχολής δεν ξεχνιέται εύκολα, δίνοντας πάτημα για την δυναμική αρχή του “Spaceship Superstar”. Ακούγοντάς το θέλησα να ντυθώ όπως ο John Travolta στο Grease και να αμοληθώ στον κεντρικό με το cabrio μου (το οποίο δεν έχω, όπως επίσης ούτε δίπλωμα). Πολύ διαστημικές πινελιές από πλήκτρα και synthesizers με πολύ εύηχα και διασκεδαστικά solos και riffs, όπως το ίδιο και για τα πιασάρικα φωνητικά.
Το πως μπόρεσαν να πιάσουν το συναίσθημα των 70s τόσο καλά στο “Sunday Best” και στο “Listen To The Radio” με ξεπερνά, έχω αρχίσει να αναθεωρώ για αυτό το είδος μουσικής κι ας μην το συμπαθώ ιδιαίτερα. Σε όποιον έλειψε ο ανοιξιάτικος καιρός και οι ξέφρενες στιγμές του καλοκαιριού προ καραντίνας, το “Magic Lovin’ Feelin’” ίσως θυμίσει σφαλιάρα αλλά από ένα απαλό σύννεφο με τις χορευτικές ακουστικές κιθάρες όπως και το refrain.
Ο δίσκος κλείνει με το ομότιτλο κομμάτι του δίσκου, “Atlantis”, σε πιο μελωδικούς τόνους μπαλάντας όπως και πολλά άλλα προπορευόμενα κομμάτια του album εξίσου άξια. Πολύ ταξιδιάρικος δίσκος, πολλά εύθυμα συναισθήματα. Μια πολύ καλοδουλεμένη βουτιά στις τρεις τελευταίες δεκαετίες του εικοστού αιώνα. Ελπίζω να ξαναπέσει στα χέρια μου μια τέτοια δουλειά, χρειάζεται να νιώθουμε ότι είναι καλοκαίρι που και που.
7/10
Γιάννης Σεβίλογλου
[email protected]
