Το πρώτο πράγμα που προσέχει κανείς στην τρίτη ολοκληρωμένη κυκλοφορία των Theotoxin, “Fragment : Erhabenheit” είναι το εντυπωσιακό εξώφυλλο του Harthul (Blasphemer, Nexion). Είναι απολύτως ενδεικτικό της old-school black/death metal μουσικής τους, που βρίθει αναφορών σε ονόματα όπως οι Venom και ο King Diamond.
Οι Αυστριακοί σχηματίστηκαν το 2016 και η σύνθεση τους περιλαμβάνει μέλη των Seeds Of Sorrow. Η μουσική του κουιντέτου είχε αρχικά περισσότερα κοινά στοιχεία με το doom/death των τελευταίων. Παράλληλα, η προηγούμενη δουλειά τους με τίτλο “Consilivm” προκάλεσε γενικότερα θετική αίσθηση στους underground κύκλους.
Φανταστείτε τους συμπατριώτες τους Belphegor, αλλά υπό την επήρεια στεροειδών και θα έχετε μια πλήρη εικόνα του album. Οι επτά συνθέσεις του είναι γεμάτες ένταση και δεν υπάρχει κυριολεκτικά ούτε μια ήσυχη ή χαλαρή στιγμή. Τα blast beats κάνουν party, ο τραγουδιστής Ragnar εμπλουτίζει τα καθαρόαιμα black φωνητικά του με απαγγελίες κατά τη διάρκεια των οποίων τα δίνει όλα, ενώ μεγάλος πρωταγωνιστής αποδεικνύεται ο μπασίστας Joachim Tischler και το ρυθμικό, υψηλών ταχυτήτων μπάσο του που διεκδικεί και τελικά κερδίζει την προσοχή του ακροατή από τους δύο εξαιρετικούς κιθαρίστες της μπάντας, Fabian Rauter και Martin Frick.
Όλα τα όργανα και τα φωνητικά ακούγονται πεντακάθαρα, λόγω της αρκετά ισορροπημένης αλλά ευτυχώς μη αποστειρωμένης παραγωγής. Η οποία σοφά δεν στερεί το βαβουριάρικο, σχεδόν παλιομοδίτικο στοιχείο που επιχειρεί να αναδείξει η μουσική των Theotoxin. Αν έπρεπε να ξεχωρίσω συνολικά δύο καλύτερες στιγμές, θα διάλεγα τα “Prayer” και “Philosopher”.
Το πρώτο, λόγω των φωνητικών και το δεύτερο λόγω των ανεπαίσθητων, αλλά πολύ επιτυχημένων αναφορών της νορβηγικής σχολής. Σε παρόμοιο πνεύμα αλλά στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού αυτή τη φόρα, κινείται το πρώτο single και εναρκτήριο κομμάτι του δίσκου, “Golden Tomb”, που απευθύνεται σε φίλους σχημάτων όπως οι Xastur.
Σε κάθε περίπτωση, ο ήχος των Theotoxin πιθανόν να ενθουσιάσει τους φίλους του DSBM και του παραδοσιακού black metal, αλλά ίσως φανεί αναχρονιστικός σε ακροατές που βρίσκονται στην άλλη πλευρά του ίδιου φάσματος. Οι πιτσιρικάδες είναι μάχιμοι, αλλά χρειάζονται λίγο ακόμα χρόνο για να ξεφύγουν από την ταμπέλα του τίμιου αναβιωτή του είδους και να περάσουν στην επόμενη πίστα. Αν κρίνουμε από αυτή την δουλειά, τα φόντα τα έχουν.
7/10
Χρύσα Γιουρμετάκη
chrysag.nioti@gmail.com
