Όταν το sci-fi συναντά το industrial metal εκεί βρίσκουμε τους Realize. Το συγκρότημα δημιουργήθηκε από τον Kyle Kennedy ο οποίος προέρχεται από το powerviolence συγκρότημα Sex Prisoner. Οι Realize έβγαλαν το ντεμπούτο τους το 2018 με τίτλο “Demolition”, μια industrial έκρηξη επτά τραγουδιών βγαλμένη από τη δεκαετία του ‘80. Ήταν ουσιαστικά μια solo κυκλοφορία, με τον Kyle να χειρίζεται όλα τα όργανα και τον προγραμματισμό των drums ενώ μοιράζεται κάποια φωνητικά καθήκοντα με τον αδερφό του και συνοδοιπόρο στους Sex Prisoner, Kevin.
Οι Realize επιστρέφουν με το δεύτερο τους album “Machine Violence”, αναμειγνύοντας μια βρώμικη και επιθετική λήψη του industrial metal. Πλέον, εκτός από τον Kyle Kennedy στο συγκρότημα βρίσκουμε τους Matt Underwood (Sex Prisoner) και Matt Mutterperl (North, Languish). Στιχουργικά αντιμετωπίζει έντονα θέματα όπως η απομόνωση, η αλλοιωμένη πραγματικότητα, οι προσομοιώσεις και το άγχος, εμπνευσμένα από συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας όπως ο Phillip K. Dick και ο Frederik Pohl.
Ο δίσκος περιέχει δέκα κομμάτια όπου όλα κινούνται με έναν σχετικά αργό και βαρύ ρυθμό. Παίζουν ένα ανορθόδοξο στυλ industrial metal με αδιάφορο αποτέλεσμα. Οι κιθάρες βαράνε πολύ δυνατά με τα ογκώδη riffs να δημιουργούν ένα χάος ενώ το μπάσο σε κάποια σημεία αποκτά πρωταγωνιστικό ρόλο καθώς ακούγεται πολύ έντονο καλύπτοντας τα πάντα. Στα “Disappear” και “Slag Pile” ακούμε το συγκρότημα να απελευθερώνει απειλητικά riffs με επιθετικά φωνητικά ενώ στα “Alone Against Flames” και “Melted Base” αυξάνουν την ένταση αλλά μην φανταστείτε ότι θα ακούσετε thrash ταχύτητες. Απλά βαδίζουν με έναν πολύ βαρύ hardcore ήχο.
Δυστυχώς δεν κατάφερα να ξεχωρίσω κάποια σύνθεση που να μου αρέσει. Στο σύνολο του ακούγεται μονότονο και ίδιο χωρίς να προσφέρει κάτι το διαφορετικό ώστε να σου τραβήξει το ενδιαφέρον. Ένα ακόμη αρνητικό είναι η κάκιστη παραγωγή που δεν βοηθάει καθόλου στην ακρόαση του, υπάρχουν στιγμές που όλα ακούγονται πολύ δυνατά με αποτέλεσμα να μπουκώνουν και να μην βγαίνει κανένα νόημα στο τι ακούς.
Συνοψίζοντας, το “Machine Violence” είναι ένας βαρύς και γεμάτος οργή δίσκος, στιλιστικά είναι παρόμοιο με το ντεμπούτο τους αλλά με διαφορετική φωνητική προσέγγιση καθώς είναι λίγο πιο δυναμικά. Συνδυάζουν την πιο άγρια και ασυμβίβαστη πλευρά του industrial με το hardcore και τα αλέθουν όλα μέσα σε μια αρκετά βρώμικη παραγωγή. Το αποτέλεσμα δεν είναι και τόσο καλό, όλα ακούγονται επίπεδα χωρίς να καταφέρνουν να ξεχωρίσουν κάποιες στιγμές έστω. Για όσους ακούνε Godflesh, Nailbomb και Meathook Seed, ρίξτε ένα άκουσμα.
4/10
Νίκος Λίλλης
[email protected]
