Οι Venom Prison είναι μια πενταμελής death metal/hardcore μπάντα από το Ηνωμένο Βασίλειο. Σχηματίστηκαν το 2014 και έκτοτε ανά ένα με δυο χρόνια μας απασχολούν με κάποια κυκλοφορία τους. Μέχρι στιγμής μετράνε δύο EPs, δυο full-length albums, ένα live album και μια συλλογή. Την σύνθεσή τους αποτελούν ο Ash Grey (ex-Brutality Will Prevail) στις κιθάρες , η Larissa Stupar (ex-Wolf Down) στα φωνητικά, ο Mike Jefferies στο μπάσο, ο Ben Thomas (ex-Dignity Dies First) στις συμπληρωματικές κιθάρες και ο Joe Bills (Human Error) στα τύμπανα.
Ο λόγος λοιπόν για την τελευταία τους κυκλοφορία η οποία είναι μια συλλογή. Αρκετές μπάντες το προτιμούν, είναι ένας αρκετά έξυπνος τρόπος να συστήσει κάποιος την μπάντα του, συμπεριλαμβάνοντας τα καλύτερα κομμάτια του. Συνήθως, αποτελεί την γέφυρα και προειδοποιεί για την αλλαγή ήχου της μπάντας, χωρίς απαραίτητα αυτό να σημαίνει ριζικά. Από την άλλη βέβαια, αρκετές είναι και οι περιπτώσεις που μια συλλογή απλά γιορτάζει μερικά χρόνια ενεργούς δράσης της μπάντας. Σε κάθε περίπτωση, καλοδεχούμενη μια τέτοια κυκλοφορία.
Η συλλογή των Venom Prison φέρει το όνομα “Primeval”. Θα την χαρακτήριζα πιο πολύ ως hardcore παρά death metal. Σαφώς έχει στοιχεία και από τα δυο μουσικά ιδιώματα, απλά πιστεύω πως ένα τέτοιο συνονθύλευμα ειδών, κουκουλώνει κάπως την βαρβατίλα του death metal, προκαλώντας μια σύγχυση στο ακροατή. Η συλλογή αποτελείται κυρίως από κομμάτια των δυο EPs τους με την προσθήκη δυο αποκλειστικών τραγουδιών για την συγκεκριμένη κυκλοφορία. Τα επιπλέον, αυτά κομμάτια, βαδίζουν στο ίδιο κύματος με τα υπόλοιπα, ίσως με λίγη παραπάνω μελωδία.
Από τεχνικής απόψεως, δεν έχω να καταλογίσω κάτι ως σφάλμα. Αντιθέτως, αρκετά εντυπωσιακά είναι τα φωνητικά της Larissa, που σε μερικά σημεία αναρωτιέμαι πως μπορεί ένα γυναικείο λαρύγγι να πιάσει τόσο μπάσες συχνότητες. Τα τύμπανα πιστά στις απαιτήσεις του είδους και μαζί με το μπάσο προσδίδουν μια αρκετά groovy ατμόσφαιρα στην κυκλοφορία αυτή. Προσωπικά μου αγαπημένα είναι τα δυο αποκλειστικά τραγούδια “Defiant To The Will Of God” και “Slayer Of Holofernes”. Παρ’ όλα αυτά, για εμένα κάπου χάνει όλο αυτό, κάτι δεν μου κάθεται καλά. Λίγο η επαναλαμβανόμενες δομές των κομματιών, λίγο η έλλειψη μελωδικότητας με κάνουν να το θεωρώ ένα αρκετά μέτριο προς καλό album.
5,5/10
Γιώργος Χατζηϊωαννίδης
[email protected]
