Ακριβώς αυτό που ήθελα να ακούσω αυτήν την στιγμή, όχι από ένα, αλλά από δύο συγκροτήματα. Ο λόγος για την σύμπραξη των Γερμανών Helrunar με τους διεθνής (στοχεύοντας κατά τη βόρεια μεριά της Ευρώπης) Árstíðir Lífsins. Αυτή η “χημεία” που υπάρχει ανάμεσά τους σίγουρα δεν βρίσκεται συχνά, κάτι που σε αφήνει με ανοιχτό το στόμα μπροστά σε αυτό το μικρό θαύμα της μουσικής. Το “Fragments – A Mythological Excavation” αποτελείται από δύο δουλειές, μία έκαστος για κάθε μπάντα. Έχοντας να κάνουμε απ ότι καταλαβαίνεται με δύο μακρόσυρτα κομμάτια. Παίρνοντας τους με τη σειρά που εμφανίζονται αρχίζουμε με τους Helrunar, μία μπάντα που σαφέστερα είναι στον χώρο πολλά περισσότερα χρόνια από τους συνεργάτες τους, ξεκινώντας την πορεία τους από το 2001, κυκλοφορώντας αρκετούς δίσκους από τότε, τρεις εκ των οποίων ολοκληρωμένοι. Οι Γερμανοί ειδικεύονται στο Black Metal έχοντας πρώιμη δομή, αλλά όχι και πρώιμο ήχο, κάτι που τους κάνει να ακούγονται σαν να βρίσκονται μπροστά από τον καιρό τους δέκα ίσως και περισσότερα χρόνια πριν. Δύσκολη παρομοίωση για κάτι το τόσο “εύκολο” και ωραίο. Η ατμόσφαιρα ως κινητήρια δύναμη παίρνει τα ηνία χτίζοντας το κομμάτι σιγά σιγά με προσοχή, χρησιμοποιώντας αέρινες και μελωδικές φωνές, μικρά ambient χαρακτηριστικά, μία μικρή ιδέα από κλασική κιθάρα και τον απλό αλλά πάντα μοναδικό κυματισμό της θάλασσας. Όλα αυτά μέχρι την έκρηξη, εκεί που βλέπουμε το “κακό” πρόσωπό τους, μεταφέροντας μας στην αντίπερα όχθη και στους γρήγορους ρυθμούς που έχουν να προσφέρουν. Καλογραμμένες ιδέες που θυμίζουν Gorgoroth ή καλύτερα God Seed, έχοντας πάντα το παγανιστικό στοιχείο αρκετά ψηλά. Ο “Οίνος προ του Πολυφήμου” όπως και μεταφράζεται από τους ίδιους το κομμάτι τους στα Ελληνικά τελειώνει με ένα εξίσου απαλό fade out, κρατώντας πάντα τα ίδια χαρακτηριστικά με την αρχή. Όπως ακούμε την σειρά των Árstíðir Lífsins μπορούμε να διακρίνουμε εύκολα το γιατί αυτές οι δύο μπάντες ταιριάζουν τόσο πολύ. Έχοντας τις ίδιες επιρροές αυτή η δεκαμελής μπάντα ξεδιπλώνει το μεγαλείο που παγανιστικού Black Metal χρησιμοποιώντας κάθε της στοιχείο προς όφελός της. Χωρίς να ξέρω από που να αρχίζω θα μπω τουλάχιστον στην διαδικασία να τα αποτυπώσω. Ο λόγος για την λυρικότητα, τις ευρηματικές συνθέσεις, το ταλέντο στην διακύμανση του ρυθμού και τα καλοπρογραμματισμένα φωνητικά που αν και υπάρχουν σε όλη την διάρκεια του κομματιού υπό την μορφή χορωδίας ή μη, πάντα κάνουν την έκπληξη, συμπληρώνοντας κάθε πιθανή ατέλεια. Αυτό που παίρνουμε εν τέλη από το “Vindsvalarmál” είναι ότι παρ όλες τις συνεχείς αλλαγές και τα διαφορετικά στοιχεία που εισβάλουν στην μουσική τους, πάντα έχουν κάτι να δώσουν. Μπορεί η διάρκεια του δίσκου να θεωρείται σχετικά μικρή (όντας κοντά στα τριανταπέντε λεπτά), αλλά δύσκολα βρίσκουμε μπάντες που να κυκλοφορούν τέτοιας έκτασης κομμάτια κρατώντας παράλληλα το ενδιαφέρον των ακροατών. Έχουν όμως ξεπεράσει και αυτό, μιας και δεν επαναλαμβάνονται ούτε στο ελάχιστο, κάνοντας το “Fragments – A Mythological Excavation” έναν δίσκο που πρέπει να ακούσει κάθε οπαδός του είδους.
9/10
Αλέξανδρος Κωνσταντουράκης
