Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Δείτε λίγο το λογότυπο της μπάντας. Αν έχετε πρόβλημα να το ξεχωρίσετε μέσα από αυτόν τον οχετό κακογουστιάς, είναι πάνω δεξιά. Φαίνεται ότι οι Undeath πήραν όλα τα κλισέ που ακούγονται για τα λογότυπα των extreme metal συγκροτημάτων και τα έβαλαν σε ένα, κάνοντάς τον να μοιάζει με ένα σωρό από…μην πω τι.
Αυτό λοιπόν είναι το πρώτο full-length για το τρίο από την Αμερική. Ξεκίνησαν την υπέρλαμπρη πορεία τους βγάζοντας πέρυσι δύο demos. Το ένα από αυτά βρήκε το δρόμο για ένα split με τους Ιταλούς deathsters Devoid Of Thought. Την ίδια χρονιά, τα κυκλοφόρησαν μαζί σε μία συλλογή υπό τον τίτλο “The Compilation Of Decomposition” ενώ νωρίτερα φέτος έβγαλαν και το “Live From Hell” σε βιντεοκασέτα. Το ξαναλέω, βιντεοκασέτα. Αχ καλέ, πόσο old-school είναι τα παιδιά. Συγκινήθηκα τώρα.
Πολλά λόγια δεν χρειάζονται από εδώ και πέρα. Death metal της σειράς. Ή της κακιάς ώρας. Μικρά σε διάρκεια κομμάτια, mid-tempo ρυθμοί ως επί το πλείστον, κουλά drums και αδιάφορες κιθάρες χωρίς ούτε ένα riff της προκοπής. Το μόνο που σώζεται εδώ πέρα είναι η φωνή του τραγουδιάρη ο οποίος βρυχάται αποτελεσματικά και δεν καταντάει γελοίος όπως αμέτρητοι άλλοι σαν αυτόν.
Δεν υπάρχει όμως τίποτα άλλο ενδιαφέρον στο “Lesions Of A Different Kind”. Είναι τόσο προχειροφτιαγμένο και κακοπαιγμένο που τελικά προσφέρει γέλιο αντί για επιθυμία να κοπανηθείς, όπως πρέπει να κάνει ένα σωστό death metal album. Τα φωνητικά από μόνα τους δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να σώσουν το αποτέλεσμα αλλά το καθιστούν υποφερτό μέχρι να περάσει η ώρα και διαγραφεί μια για πάντα από τον δίσκο μου.
Αν είσαι οπαδός του death metal, προσπέρασε χωρίς δεύτερη σκέψη. Αν δεν είσαι και θες να γίνεις, με αυτό το album η επιθυμία σου δε θα γίνει ποτέ πραγματικότητα. Υπάρχουν τόσα και τόσα συγκροτήματα για να σε βάλουν στο σωστό δρόμο, κάτι που δε θα πετύχουν ποτέ αυτοί εδώ με τέτοια μυαλά.
3/10
Γιώργος Τερζάκης
[email protected]
