Πρώτος δίσκος για τους Ρώσους Order Of Victory, οι οποίοι κινούνται στα πλαίσια του neofolk κινήματος και γενικά στα military- pop και neofolk σχήματα που έχουμε συνηθίσει κατά καιρούς. Για να είμαι 100% ξεκάθαρη δεν παίζουν κάτι κοινότυπο ή κάτι το οποίο δεν έχει ξαναπαιχτεί, αλλά το να ακούς μια μπάντα από τη Ρωσία να παίζει ένα τέτοιο είδος μουσικής είναι κάτι πρωτόγνωρο (καθώς οι στίχοι είναι στα Ρωσικά) και κάτι επίσης διαφορετικό από όσα έχω ακούσει τόσα χρόνια. Δεν μπορώ να πω και πάρα μα πάρα πολλά πράγματα για το εν λόγω άλμπουμ μιας και δεν έχω να το συγκρίνω με κάτι άλλο από τους ίδιους και επίσης μιας και η συγκεκριμένη σκηνή είχε πάντα καλές παραγωγές και κινείται γενικά σε συγκεκριμένα πλαίσια δεν μπορείς να βρεις κάτι αρνητικό αν είσαι οπαδός του είδους. Όσοι και όσες ενδιαφέρεστε να διευρύνετε τους μουσικούς ορίζοντές σας στο μιλιταριστικό neofolk καλό θα ήταν να τους τσεκάρεται. Όπως προείπα αφορά ΜΟΝΟ οπαδούς του είδους και σίγουρα ΚΑΝΕΝΑΝ άλλο. Οπότε όσοι είστε της φάσης καλό θα ήταν να το προσθέσετε στην συλλογή σας. Οι υπόλοιποι μακριά. Δεν θα διαλέξω αγαπημένα κομμάτια, θεωρώ ότι είναι ένας καθαρά πολιτικοποιημένος δίσκος γεμάτος “εμβατήρια” και δεν επιθυμώ να πάρω καμία θέση. Τα 8 κομμάτια πάντως του δίσκου διάρκειας κοντά στο 50λεπτο και παρόλα αυτά δεν κατάλαβα πως πήγε πάλι από την αρχή ο δίσκος, πράγμα που μπορεί να μπει στα θετικά, μαζί με το ότι το εξώφυλλο που δεν παρεκκλίνει από τις συνηθισμένες για το είδος εικαστικές ανησυχίες.
6.5/10
Ελένη Φιλιππούση
