Κι όμως πέρασαν 8 χρόνια από την τελευταία τους εμφάνιση στην Αθήνα! Τίποτα δεν έχει αλλάξει, παραμένουν “Η πιο Ηeavy Μπάντα στο Σύμπαν”, μπάντα που φέρει μεγάλες επιρροές από Black Sabbath και άλλα κλασικά συγκροτήματα, αλλά έχει επίσης αντιγραφεί ο ήχος τους ουκ ολίγες φορές από νεότερους τους. Πάμε να δούμε την πορεία τους μέχρι σήμερα και να προετοιμαστούμε για την επερχόμενη συναυλία τους.
H Προ-Wizard Εποχή (1988-1993)
Πίσω στο 1988 ο ιδρυτής της μπάντας Jus Oborn σχηματίζει τους Lord of Putrefaction. Μετά από αρκετές ηχογραφήσεις demo, αλλαγές ονομάτων και μελών φτάνουμε στο 1993 όπου στο Dorset της Αγγλίας ο Jus μαζί με τους Tim Bagshaw στο μπάσο και Mark Greening στα τύμπανα δημιουργεί τους Electric Wizard. Όνομα εμπνευσμένο απ’ τα κομμάτια “Electric Funeral” και “The Wizard” των Black Sabbath. Οι ηχογραφήσεις της προ-Wizard εποχής κυκλοφόρησαν στην συλλογή “Pre–Electric Wizard 1989-1994” το 2006.
Τα Πρώτα Βήματα και οι Επιτυχίες (1993-2003)
Το 1995 το συγκρότημα υπογράφει με την Rise Above Records και κυκλοφορεί τον πρώτο ομώνυμο δίσκο τους. Ψάχνοντας τα πρώτα τους βήματα, βαδίζουν σε κλασικά doom μονοπάτια σ’ ένα δίσκο που ελάχιστα θυμίζει τους Wizard που ξέρουμε. Παρόλα αυτά οι κριτικές είναι θετικές και κομμάτια όπως το “Behemoth” και “Mountains of Mars” ξεχωρίζουν.
Το 1997 κυκλοφορεί ένας απ’ τους καλύτερους δίσκους τους ακόμα και σήμερα το “Come my Fanatics…”. Με στοιχεία από stoner και sludge αλλά και επιρροές στη θεματολογία από B-movies τρόμου, έρχονται να δημιουργήσουν το πραγματικό κοινό των Wizard. Με κομμάτια όπως τα “Wizard in Black” και “Return Trip” ορίζουν τον προσωπικό τους ήχο που διακατέχεται από ψυχεδελικές κιθάρες, σκοτεινά samples και θαμμένα ντραμς.
Λίγα χρόνια αργότερα, το 2000 οι Wizard δοκιμάζουν την αντοχή του κοινού τους με την κυκλοφορία του καλύτερου δίσκου τους “Dopethrone”. Ένας τέτοιος δίσκος φτιαγμένος μέσα από τόνους κατανάλωσης χόρτου μένει στην ιστορία ακόμα και μόνο για το “Funerapolis” να περιείχε. Η βρώμικη, όπως μας αρέσει, παραγωγή σε συνδυασμό με την απόλυτη χημεία των μελών και την χαρακτηριστική πλέον “πειραγμένη” φωνή του Jus μας χαρίζουν επιπλέον τα “We Hate You”, “Barbarian” και “I, Witchfinder”. Η κατάσταση της μπάντας περνάει μια μικρή κρίση μετά την επιτυχία του δίσκου, λόγο συλλήψεων αστυνομίας και άλλων ωραίων “φασαριών” που προκαλούσαν τα μέλη.
Δυο χρόνια αργότερα, χωρίς καλά καλά να έχουμε καταλάβει τον αντίκτυπο του “Dopethone” έρχεται στα αυτιά μας το “Let us Pray” που θα την χαρακτηρίζαμε ως την πιο πειραματική τους δουλειά. Ο δίσκος πέρασε σχετικά απαρατήρητος με κομμάτια όπως το “Night of the Shape” που περιλάμβανε όργανα όπως πιάνο και βιολί. Έτσι έρχεται και το τέλος της πρώτης περιόδου των Electric Wizard αφού μετά την Ευρωπαϊκή τους περιοδεία το 2003 οι Greening και Bagshaw αποχωρούν απ’ το συγκρότημα.
Αλλαγές Μελών και η Δεύτερη Περίοδος Wizard (2003-2007)
Τα νέα μέλη παρουσιάζονται στα μέσα της ίδιας χρονιάς, με σημαντικότερη προσθήκη την Liz Buckingham στις δεύτερες κιθάρες για την οποία ο Jus δήλωσε:
“Η προσθήκη της Liz είναι το πιο σημαντικό στοιχείο… γιατί εδώ που τα λέμε με τον Tim γράφαμε μαζί πριν φύγει απ’ το συγκρότημα. Όποτε όταν ήρθε η Liz είχα κάποιον να γράφω πάλι μαζί. Τα στιλ μας είναι πολύ παρόμοια. Έχουμε το ίδιο μοτίβο στο παίξιμο μας. Και από τότε που γράφουμε μαζί, οι Electric Wizard επανέρχονται. Μου χρειάζεται ένας συνεργάτης στο γράψιμο”.
Έτσι γράφουν τον δίσκο με τον δικαιολογημένο τίτλο “We Live”. Κυκλοφορεί το 2004 και θεωρείται υποτιμημένος μιας και βρίσκονται σ αυτόν συνθέσεις όπως οι “The Sun Has Turned to Black” και “Saturn’s Children”.
Το 2007 τους βρίσκει με έναν εξαιρετικό δίσκο στις αποσκευές τους το “Witchcult Today”. Τα τραγούδια τους γίνονται πιο πιασάρικα, με την καλή έννοια, και τα riff θερίζουν σε κομματάρες όπως τα “Dunwich” και “The Satanic Rites of Dracula”. Φυσικά δεν χάνουν τον χαρακτήρα τους και η συνολική δουλειά μοιάζει σαν ένα ενιαίο, ακέραιο και στιβαρό κομμάτι. Την επόμενη χρονιά στη θέση του μπασίστα θα δούμε τον “δικό” μας Tas Danazoglou, ο οποίος συμμετείχε και σ έναν απ’ τους καλύτερους δίσκους της καριέρας τους.
To Black Masses και η Συνέχεια μέχρι Σήμερα (2010-2019)
Όταν λοιπόν βλέπεις συγκροτήματα που έχουν ήδη 15 χρόνια δισκογραφίας να βγάζουν δισκάρες σαν το “Black Masses” του 2010, τότε μόνο καταλαβαίνεις ότι θα μείνουν στην ιστορία της σκληρής μουσικής για πάντα. Ό,τι και να διαλέξεις απ’ αυτό τον δίσκο από την εισαγωγή του με το ομώνυμο κομμάτι μέχρι και το ambient κλείσιμο του σε ταξιδεύει βαθιά στο ανίερο και σατανικό μυαλό του Jus Oborn. Δε μπορούμε να ξεχάσουμε την απίστευτη εμφάνιση τους στο Gagarin το 2011, όπου και χάριν του Έλληνα μπασίστα τους έπαιξαν επιπλέον και το “Funerapolis” που δεν συμπεριλαμβανόταν στο setlist τους. Όπως και την εικόνα του Jus γυρισμένος στον ενισχυτή του να έχει χαθεί μέσα στο ψυχεδελικό του ταξίδι, λιώνοντας την κιθάρα του.
Από τότε λοιπόν κυκλοφόρησαν ακόμα το “Time to Die” το 2014 που υποτίθεται ότι θα ήταν η επιστροφή στα μονοπάτια του Funerapolis, αλλά μάλλον δεν ήταν αυτό που περιμέναμε. Παρόλα αυτά αξίζει την ακρόαση σας καθώς περιέχει και κάποια καλά κομμάτια όπως το “Incense of the Damned”.
Η τελευταία δισκογραφική τους δουλειά είναι το “Wizard Bloody Wizard” του 2017, που ίσως προσεγγίζει κάποιο πιο ευρύ κοινό καθώς ο ήχος τους έχει γίνει πιο καθαρός και Sabbath από ποτέ.
Κλείνοντας σας παρουσιάζουμε μια λίστα απ’ τις αγαπημένες horror films του Jus Oborn, για να προετοιμαστείτε για την επερχόμενη εμφάνιση τους στην πόλη μας.
Οι αγαπημένες ταινίες τρόμου του Jus Oborn:
Suspiria (1977)
The Death Wheelers (1973)
A Lizard in a Woman’s Skin (1971)
Venus in Furs (1969)
The Shiver of the Vampires (1971)
Οι Electric Wizard είναι:
Jus Oborn: Φωνή, Κιθάρα
Liz Buckingham: Κιθάρα
Clayton Burgess: Μπάσο
Simon Poole: Τύμπανα
Κείμενο: Νίκος Δρακόπουλος
