Αφιερώματα

H.E.A.T.: Αφιέρωμα στο Σουηδικό hard rock συγκρότημα

Για όποιον έχει ασχοληθεί έστω και λίγο με όλο αυτό το κίνημα της Σκανδιναβικής αναβίωσης του hard rock ήχου της περίφημης δεκαετίας των 80’s, οι Σουηδοί H.E.A.T. δεν είναι άγνωστο όνομα. Επιπλέον είναι και από τις απειροελάχιστες περιπτώσεις hard rock ονομάτων μεταγενέστερης γενιάς που έχει αντέξει στο χρόνο, αν αναλογιστούμε πως η όλη φάση πλάκα-πλάκα έχει φτάσει ήδη τα 10 χρόνια. Πολλές μπάντες το προσπάθησαν. Αρκετές μάλιστα μας προσέφεραν και εξαιρετικές δουλειές, όπως οι Hardcore Superstar, οι Crazy Lixx ή παλαιότερα οι Vains Of Jenna. Με μόνη εξαίρεση ίσως τους δεύτερους (λόγω του περσινού πολύ καλού Ruff Justice”) κανείς άλλος δεν καταφέρνει να ανεβάζει τις διαθέσεις μας ή να μοσχοπουλάει στη rock αγορά σε τόσο υψηλά επίπεδα όσο οι H.E.A.T. και τα smash hits τους. Φέτος μας κάνουν την τιμή να επισκεφθούν για πρώτη φορά τη χώρα μας στα πλαίσια του επερχόμενου Chania Rock Festival και με αφορμή αυτό το ευχάριστο γεγονός, ήρθε η ώρα να ανατρέξουμε λίγο στην ιστορία αυτής της υπέροχης μπάντας.

2007 – 2010: Το Ξεκίνημα

To μουσικό ταξίδι των H.E.A.T. ξεκίνησε πίσω στο 2007 στο Upplands Väsby της Στοκχόλμης, με την αρχική σύνθεση να αποτελείται από τους Kenny Leckremo (φωνή), Dave Dalone (κιθάρες), Eric Rivers (κιθάρες), Jona Tee (πλήκτρα), Jimmy Jay (μπάσο), και Crash (drums). Και όπως όλα τα ντεμπούτα συγκροτημάτων, έτσι κι αυτό δημιουργήθηκε όπως συνηθίζεται: ταπεινά και με δυσκολία. Αξίζει να σημειωθεί ότι πιο πριν, οι Leckremo, Rivers, Crash & Jay αποτελούσαν μέλη του σχήματος Trading Fate, από το 2000 έως και το 2006, κυκλοφορώντας μόνο κάποια demo CD. Αναλαμβάνοντας χρέη support act για τους Toto και έχοντας ήδη έτοιμο υλικό για ένα πρώτο album, η εξάδα μας είναι διαρκώς στο κυνήγι δισκογραφικής εταιρείας για ένα ολόκληρο χρόνο μέχρι τη στιγμή που κλείνουν συμφωνία με τη StormVox, εταιρεία που δημιούργησε ο ρωσικής καταγωγής ηθοποιός Peter Stormare. Αν δε σας λέει κάτι το όνομα, είναι εκείνη η γνωστή φάτσα που έχει παίξει στις μισές ταινίες δράσης του Michael Bay. Φτάνουμε στο 2008 και η παρθενική κυκλοφορία της μπάντας κυκλοφορεί φέροντας ως τίτλο απλά το όνομά της. Τα πρώτα δείγματα είναι σχετικά καλά και αξιοπρεπή. Αυτή η πρωτότυπη -για τα τότε δεδομένα- μίξη Whitesnake με melodic/AOR ήχους άρεσε αρκετά στο ευρύτερο κοινό, αλλά υπήρχε ακόμα πολύς δρόμος να καλυφθεί, αν και το album τους κέρδισε μία θέση στο line-up του Sweden Rock Festival εκείνης της χρονιάς, καθώς και επιπλέον support σε Sabaton και Alice Cooper. Η επιμονή τους όμως, σε συνδυασμό με τις αδιάκοπες ζωντανές εμφανίσεις απέδωσε καρπούς ένα χρόνο μετά, όταν και κατάφεραν να εξασφαλίσουν μία συμμετοχή στο Melodifestivalen, τον εγχώριο προκριματικό διαγωνισμό, ο νικητής του οποίου θα ταξίδευε ως εκπρόσωπος της χώρας στη Eurovision. Μπορεί με το “1000 Μiles (θεωρητικά πρώτο hit της μπάντας) να μην κατάφεραν να πάρουν την πρώτη θέση, ο κόσμος όμως σύντομα ξεκίνησε να μιλά με θαυμασμό για εκείνα τα έξι πιτσιρίκια και τη δυναμική τους εμφάνιση.

Μετά από αυτό, η δημοτικότητά τους άρχισε σιγά-σιγά να παίρνει την ανιούσα. Οι ζωντανές εμφανίσεις διπλασιάστηκαν, το budget ξεκίνησε να αυξάνεται και οι όποιες φοβίες είχαν στην αρχή έδειχναν να σβήνουν. Στον απόηχο όλων αυτών, κυκλοφορεί το δεύτερο album με τον πιο “θαρραλέο” τίτλο Freedom Rock”, πάλι υπό τη δισκογραφική στέγη της StormVox. Εδώ φαίνεται πως τα χέρια των H.E.A.T. λύνονται, παρουσιάζοντας όχι μόνο μία μπάντα που πλέον παίζει πολύ πιο άνετα, αλλά και που βρήκε πλέον τον τρόπο να συνθέσει κομμάτια με καταπληκτικά refrain που θα θέλεις να ακούσεις ξανά και ξανά, κάτι στο οποίο ο πρώτος δίσκος υστερούσε. Ρυθμικές κιθάρες και ρυθμικό μπάσο σε τέλεια αρμονία, συνεργασία με Tobias Sammet στο Black Night”, εμφανώς βελτιωμένη παραγωγή στον ήχο και τα πρώτα διαμαντάκια τύπου We’re Gonna Make It To The End”, “Stay” και “Who Will Stop The Rainκάνουν την εμφάνισή τους. Όπως και ήταν αναμενόμενο, το Freedom Rock” ήταν τόσο καλό που το βρετανικό Classic Rock Magazine το συμπεριέλαβε στις 50 καλύτερες rock κυκλοφορίες του 2010. Κατά τη διάρκεια αυτής της ξαφνικής επιτυχίας, οι H.E.A.T. ήρθαν αντιμέτωποι με το πρώτο σοβαρό τους πρόβλημα όταν χώρισαν τους δρόμους τους με τον τραγουδιστή Kenny Lecremo. Το μέλλον φάνταζε δυσοίωνο. Η ιστορία όμως είχε άλλα σχέδια.

2012 – 2014: Αναγνώριση & Mainstream Επιτυχία

Η αναζήτηση ενός νέου frontman για τους H.E.A.T. θα μπορούσε να είχε γίνει ιδιαίτερα κοπιαστική, μιάς και ο πήχης ήταν ήδη ανεβασμένος πολύ ψηλά με το δεύτερό τους album. Η καλή τύχη για τη μπάντα συνεχίστηκε όμως και σε αυτόν τον τομέα όταν, σχεδόν αμέσως μετά την αποχώρηση του Kenny, είχε ήδη βρεθεί ο αντικαταστάτης στο πρόσωπο του Erik Grönwall. Τα πράγματα για τον Erik θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί πολύ διαφορετικά αν οι H.E.A.T. δεν τον είχαν προσεγγίσει. Ως φαβορί και νικητής του Σουηδικού Super Idol το 2009 και με δύο solo δουλειές ελαφρού arena/pop rock, ο ξανθούλης με την ωραία φωνή και τις συναρπαστικές ψηλές κατά πάσα πιθανότητα να είχε μετατραπεί σε έναν εγχώριο popstar της σειράς που δε θα κατάφερνε ποτέ να σπάσει τα σουηδικά σύνορα. Ευτυχώς για αυτόν, το συγκρότημα θεώρησε πως η φωνητική του χροιά ξοδεύεται και αποφασίζει να τον προσλάβει ως νέο frontman. Στο μεταξύ, μεγάλο μέρος του τρίτου δίσκου είναι έτοιμο για ηχογράφηση. Η μπάντα είναι τόσο πεπεισμένη πως έχει στα χέρια της κάτι καλό, που αφήνει το παλιό της label και υπογράφει με τον ογκόλιθο Sony Music (με διεθνή διανομή μέσω της earMusic) ώστε να κάνει το άνοιγμα προς τα πολυπόθητα mainstream μονοπάτια. To ολοκαίνουργιο Address The Nation” όχι μόνο το κατάφερε, αλλά έκανε πολλούς fans της σκηνής να παραμιλάνε. Οι H.E.A.T. μέσα σε διάστημα μόλις λίγων εβδομάδων μετατράπηκαν από ένα ταχύτατα ανερχόμενο όνομα στους νέους hard rock θεούς. Και απόλυτα δικαιολογημένα, αφού στην ουσία κυκλοφόρησαν το δικό τους New Jersey”. Ο δίσκος από την αρχή μέχρι το τέλος ήταν γεμάτος επιτυχίες. Falling Down, “In And Out Of Trouble”, “Need Her”, “Heartbreaker”, It’s All About Tonight” και φυσικά ο υπέρτατος, φτιαγμένος για πάρτι ύμνος Livin’ On The Run”, όλα βρίσκονται εδώ.

Δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι και σήμερα σχεδόν τα μισά κομμάτια του δίσκου είναι καρφιτσωμένα στα setlist της μπάντας. Τέτοια αυτοδημιούργητη έμπνευση σαφώς και δε γινόταν να αγνοηθεί από τον μουσικό τύπο και τα media, οι οποίοι τους φιλοδώρησαν με άφθονες Νο.1 επιλογές και “Top 10” προσθήκες σε λίστες περιοδικών και ραδιοφώνων. Και το σημαντικότερο όλων; Ήταν album με προσωπικότητα. Έχοντας λοιπόν γίνει οι νέοι hard rock Μεσσίες στα μάτια (και στα αυτιά!) μίας μεγάλης πλειονότητας κόσμου, περιοδεύουν ανελλιπώς ανά την Υφήλιο πλέον σε πολύ υψηλότερες θέσεις απ’ ότι συνήθιζαν. Οι αρχές του 2014 τους βρίσκουν με άλλη μία εκ νέου αποχώρηση. Αυτή τη φορά ήταν ο Dave Dalone, ο αρχικός τους κιθαρίστας, που αποφάσισε να φύγει. Έπειτα από αυτό, βγάζουν αμέσως άλλον ένα δυναμικό δίσκο, το “Tearing Down The Walls” που βρίσκει τους H.E.A.T. για πρώτη φορά στην καριέρα τους να συνεχίζουν ως πενταμελές συγκρότημα. Σαν δίσκος το Tearing Down The Walls” παρότι εξαιρετικός, είχε την τύχη ή την ατυχία να βγει ως διάδοχος του Address The Nation”. Σε καμία περίπτωση δε θεωρείται επανάληψη. Ίσα-ίσα, τίμησε ακόμα περισσότερο τον hard rock, μελωδικό τους ήχο ενώ είχε κι αυτός τα δικά του κομμάτια να αναδείξει. Απλά το μπαμ είχε ήδη γίνει. Γι’ αυτό και ίσως κάποιοι να μην εντυπωσιάστηκαν όσο θα ‘πρεπε. Το setlist τους εμπλουτίστηκε επιπλέον με hard rock κομματάρες όπως Point Of No Return”, “A Shot Of Redemption”, “Inferno”, Mannequin Show” και Emergency”, ενώ ο δίσκος τους φέρνει για πρώτη φορά σε θέση headliner στο τελευταίο Firefest Festival στο Rock City του Nottingham της Αγγλίας. Δύο χρόνια μετά, και αφού οι H.E.A.T. δείχνουν να μην έχουν αντίπαλο στο εν λόγω ιδίωμα, αρχίζουν οι πρώτες ανησυχίες.

2015 – σήμερα: Αλλαγές στο line-up και “Into The Great Unknown”

Μετά και το τέλος της εμφάνισής τους επί βρετανικού εδάφους, το vibe εκείνης της βραδιάς αιχμαλωτίστηκε άψογα στο live album με τίτλο “Live In London”, κλείνοντας έτσι μία άκρως ονειρική επταετία. Στη συνέχεια οι H.E.A.T. έκαναν ένα διάλειμμα διαρκείας ώστε να μπορέσουν να φορτίσουν μπαταρίες για το βαρύ πρόγραμμα που τους περίμενε, όντας πλέον rockstars. Δεν υπολόγιζαν όμως την αποχώρηση ενός ακόμη βασικού μέλους. Τέλη του 2016 και ο κιθαρίστας Eric Rivers φεύγει, αφήνοντας το συγκρότημα στην ουσία χωρίς κιθαρίστα για να επιστρέψει λίγο αργότερα ο Dave Dalone. Όπως έχει δείξει η μουσική ιστορία ανά τα χρόνια, τα συνεχή σκαμπανεβάσματα και σε τόσο σύντομο διάστημα, μόνο κακά μπορούν να αποβούν. Ακριβώς αυτό φάνηκε και στο αρκετά πιο “πειραματικό” τελευταίο album Into The Great Unknown”, ένας τίτλος που θα μπορούσε κάλλιστα να περιγράψει την τωρινή κατάσταση που βιώνουν οι Σουηδοί. Το hard rock στοιχείο περιορίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό, τα hits απουσιάζουν παντελώς, τα 80’s riffs που αγαπήσαμε εξανεμίστηκαν και, γενικότερα, έχουμε τους H.E.A.T. μπερδεμένους σε ένα δίσκο που μαρτυρά την κούραση και το κάψιμο όλων αυτών των τελευταίων ετών. Βέβαια κάτι τέτοιο το περιμέναμε αρκετοί. Όταν έχεις φτάσει στην κορυφή το πιο λογικό είναι ένας μέτριος, flat δίσκος. Ωστόσο η μελωδία εξακολουθεί να υπάρχει σε τραγούδια όπως Time On Our Side” και Blind Leads The Blind”, με μια πιο μοντέρνα και ηλεκτρονική αισθητική, κάτι που ξένισε πολλούς. Ακόμα και έτσι όμως, οι H.E.A.T. δίχασαν κοινό και κριτικούς και κατάφεραν να παραμείνουν στο προσκήνιο μέχρι και αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές.

Ως γνωστόν, για να μπορέσεις να εκτιμήσεις σωστά ένα συγκρότημα πρέπει να το δεις και στο σανίδι. Εκεί είναι που δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο. Άρεσε δεν άρεσε η τελευταία κυκλοφορία, είναι γεγονός πως μία ευκαιρία όπως το να δεις ζωντανά ένα hard rock όνομα όπως είναι οι H.E.A.T. δε γίνεται να πεταχτεί με τίποτα. Η απόδοσή τους είναι άψογη, ο Erik Grönwall είναι γεννημένος frontman και τα κομμάτια είναι αυτά που θα κάνουν την τελική διαφορά, αφού θα παρασύρουν και τον πιο κυνικό θεατή στο πιο ξέφρενο, γηπεδικό πανηγύρι. Και με αυτή τη “sing-along” αφθονία που διαθέτει το setlist τους, βάζω και το χέρι μου στη φωτιά. Τυχεροί οι πατριώτες μου οι Κρητικοί φέτος αλλά και όλοι οι παρευρισκόμενοι.

Κείμενο: Χάρης Μπελαδάκης

whale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X