Αφιερώματα

Nightfall: The Black Leather Cult Years – Αφιέρωμα στα πρώτα πέντε albums του συγκροτήματος; Μεγάλος Διαγωνισμός

Τον περασμένο Ιούλιο οι Nightfall με επίσημη ανακοίνωσή τους μέσω της σελίδας τους στο Facebook, ενημέρωσαν τον κόσμο που την ακολουθεί πως επιστρέφουν δυναμικά, επτά χρόνια μετά την κυκλοφορία του Cassiopeia. Η νέα τους δισκογραφική δουλειά θα έχει τίτλο At Night We Prey.

Ο τραγουδιστής τους, Ευθύμης Καραδήμας, σχολιάζει σχετικά: «Το Prey είναι ένα παιχνίδι με λέξεις που φανερώνουν τον αγώνα του καταθλιπτικού που δεν προσεγγίζει την εσωτερική προσευχή για βοήθεια, αφήνοντας σε άλλους με ψευδείς εντυπώσεις να εννοηθεί ότι αυτός ή αυτή είναι θύμα ανθρώπων, ενώ κυριολεκτικά γίνεται θύμα κατάθλιψη. Το συγκρότημα έκανε αυτό το album για να θέσει το θέμα της κατάθλιψης. Σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Συμμαχία κατά της Κατάθλιψης και την Καταπολέμηση της Κατάθλιψης, θα προσπαθήσουμε το καλύτερο δυνατό για να ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους να βγουν στην επιφάνεια και να το συζητήσουν φόβος απόρριψης. Ελπίζουμε ειλικρινά ότι άλλα άτομα και ιδρύματα θα ενωθούν μαζί μας σε αυτό». Βρείτε βοήθεια! Εάν δεν αισθάνεστε καλά, η αναζήτηση βοήθειας είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα. Εδώ μπορείτε να βρείτε γενικές πληροφορίες για την κατάθλιψη σε 15 γλώσσες. Επίσης μπορείτε να επισκεφτείτε το iFightDepression®-Tool, τα Διεθνή Κέντρα Βοήθειας και το IASP».

Νέα δισκογραφική στέγη των Nightfall είναι πλέον η γαλλική εταιρεία Season Of Mist Records, μέλος της οποίας διατελούν οι Rotting Christ, ο Abbath, οι Sólstafir ανάμεσα σε άλλους. Στο πρώτο τρίμηνο της επόμενης χρονιάς, αναμένεται να κυκλοφορήσει η επερχόμενη δισκογραφική δουλειά των Αθηναίων. Σύντομα θα ακολουθήσουν νέα μουσική και περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το At Night We Prey.

Κείμενο: Θανάσης Γκότοβος

Προπομπός όμως της νέας τους δουλειάς αναμένεται να αποτελέσει η συλλογή Holy NightfallThe Black Leather Cult Years, όπου κρίνοντας από τον τίτλο περιλαμβάνει τα “Parade Into Centuries” (1992), Macabre Sunsets(1993),Athenian EchoesκαιEons Aura” EP (1995), “Lesbian Show” (1997) και τα Diva FuturaκαιElectronegative” EP (1999). Παρακάτω θα κάνουμε μια αναδρομή στα albums αυτά. Παρακάτω θα βρείτε και σχετικό διαγωνισμό για την κυκλοφορία αυτή.

Parade Into CenturiesΗμερομηνία Κυκλοφορίας: Σεπτέμβριος 1992

Το κεφάλαιο Nightfall κατ’ εμέ είναι ένα μεγάλο μα και συνάμα υποτιμημένο κεφάλαιο στην ιστορία του ελληνικού metal ήχου. Τους θεωρώ μια από τις πιο ιδιαίτερες μπάντες που έβγαλε η σκηνή με την έννοια ότι ποτέ δε μπήκαν σε καλούπια και πάντα έπαιζαν με ένα δικό τους τρόπο ενώ δε δίστασαν και να πειραματιστούν, πάντα όμως έχοντας ένα ιδιόμορφο στυλ. Ήταν και από τις λίγες μπάντες στη χώρα που έπαιξαν αυτό το melodic death/black metal που παιζόταν κυρίως από τα συγκροτήματα της Σουηδίας.

Ακόμα και εδώ, στο ντεμπούτο τους, το οποίο αποτελεί την πιο τραχιά και ωμή στιγμή της μέχρι τώρα πορείας τους, μπορεί κανείς να ακούσει ότι η μπάντα έχει ένα δικό της στυλ. Είναι μεν death metal και μάλιστα η πιο αμιγώς death metal κυκλοφορία τους μέχρι σήμερα αλλά δεν υπάγεται σε κάποια σχολή, δεν ακολουθεί το στυλ της Florida ή της Στοκχόλμης για παράδειγμα.

Δεν θυμίζει καν το κλασικό death/doom στου οποίου την ταμπέλα υπάγεται η μπάντα. Αντίθετα, έχει μια δικιά του, σκοτεινή ατμόσφαιρα η οποία κατά κάποιο τρόπο ακούγεται σαν προπομπός για το τι θα δούμε στα μετέπειτα χρόνια από αυτούς, τουλάχιστον στα δικά μου αυτιά.

Θεωρώ πως είναι αρκετά δύσκολο να έχεις ένα δικό σου στυλ από την πρώτη σου κυκλοφορία, δεδομένου ότι αυτό είναι κάτι που φτιάχνεται σταδιακά στην πορεία, όμως οι Nightfall το καταφέρνουν και μάλιστα αβίαστα χωρίς να πιέσουν τον εαυτό τους όπως κάνουν άλλοι και άλλοι. Και νομίζω πως αυτό είναι που τους ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους στο τέλος της ημέρας.

Μπορεί η κορυφή τους να βρίσκεται στο “Athenian Echoes”, μπορεί στους πειραματισμούς τους λίγο να με έχασαν (που και πάλι, πειραματίστηκαν πολύ καλύτερα από πολλούς άλλους) αλλά αυτός ο δίσκος θα στέκεται πάντα σαν μια ξεχωριστή στιγμή μέσα στη δισκογραφία της μπάντας. Μια στιγμή η οποία έθεσε γερά τις βάσεις στο να γίνουν οι Nightfall αυτό που ξέρουμε.

Κείμενο: Θοδωρής Κατσικονούρης

Ο Ευθύμης Καραδήμας θυμάται: «Όταν ήρθε η πρόταση της Holy Records, δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ξεκίνησα αμέσως τις ετοιμασίες για την ηχογράφηση. Εκλεισα ώρες στο studio, έφτιαξα μια πρόχειρη λίστα των κομματιών, ζωγράφισα στο χέρι πως θα ήθελα να είναι οι μακέτες, το λογότυπο, οι φωτογραφίες, όλα. Στην ετικέτα του βινυλίου έβαλα ένα μεγάλο Made In Greece. Σούπερ υπερήφανοι. Βέβαια, όταν ήρθαν οι κόπιες απ’ τη Γαλλία και πήγα στο τελωνείο να τις πάρω, έπρεπε να αποδείξω ότι ήμασταν όντως εμείς και ότι αυτές ήταν δωρεάν δείγματα. Αλλιώς, έπρεπε να πληρώσουμε φόρο εισαγωγής. Το φαντάζεσαι;»

Macabre SunsetsΗμερομηνία Κυκλοφορίας: Δεκέμβριος 1993

Το Macabre Sunsets, το οποίο κυκλοφόρησε στα τέλη του 1993, αποτυπώνει με ολοζώντανο και συγκινητικό τρόπο το κλίμα εκείνης της εποχής. Για εμένα, το Macabre Sunsets μπορεί να θεωρηθεί ως μέρος μιας αποκάλυψης. Μη έχοντας καθόλου προσωπική εμπειρία από εκείνα τα χρόνια λόγω ηλικίας και ακούγοντας ως επί το πλείστον ρομαντικοποιημένες ιστορίες, ο δίσκος ήρθε σαν άλλο ένα πολύτιμο ιστορικό τεκμήριο για όλο το πάθος και την δημιουργικότητα που υπήρχαν.

Το Macabre Sunsets είναι ο δεύτερος ολοκληρωμένος δίσκος του συγκροτήματος και ήρθε όχι πολύ καιρό μετά την κυκλοφορία του ντεμπούτου τους. Ενώ και στα δύο περικλείεται η ωμή και ειλικρινής τραχύτητα που χαρακτήριζε εκείνα τα χρόνια την μπάντα, με τον συγκεκριμένο είχαν ήδη κάνει ένα βήμα μπροστά, ενδεικτικό των πειραματισμών που θα ακολουθούσαν στο μέλλον.

Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα ακόμη πιο ψυχρό δίσκο, αλλά με μια εθιστική ατμοσφαιρικότητα. Η ταχύτητα έχει αυξηθεί αλλά το ίδιο έχει κάνει και η ευρηματικότητά του. Μπορώ μόνο να φανταστώ τι εντύπωση θα είχαν κάνει κομμάτια όπως το As Your God Is Falling Once Again, το ορχηστρικό Macabre Sunsets/Love Song For a Black Soul” ή το προσωπικό μου αγαπημένο Poetry Of Death όταν θα ακούστηκαν για πρώτη φορά.

Ακόμη και με τα σημερινά δεδομένα, το Macabre Sunsets αποπνέει έναν ιδιαίτερο, έναν χαρακτηριστικό, έναν απόκοσμο αέρα που όμοιό του δεν νομίζω πως έχω ξανασυναντήσει. Δεν νομίζω πως θα ξανασυναντήσει κανείς μας, άλλωστε, και αυτή ακριβώς είναι η αίγλη του.

Κείμενο: Τζούλια Τσαγκάρη

Ο Ευθύμης Καραδήμας θυμάται: «Πήρα το ρίσκο να πάω σε ένα studio-τρύπα για αυτό το album. Και αυτό επειδή εκεί θα είχαμε όλο το χρόνο να χτίσουμε αυτό το ηχητικό εξάμβλωμα, μακριά από την αρτιότητα και την επαγγελματικότητα των ορθόδοξων χώρων ηχογραφήσεων. Ετσι το έβλεπα τότε, τουλάχιστον. Και μέσα στην οργή μου, πήρα μπάλα και αυτούς που μας είχαν ανακαλύψει και αγαπήσει για τη doom/death metal πλευρά μας. Αλλά η τέχνη είναι αδάμαστη έλεγα και θα βγει ωμή όπως πρέπει. Το Macabre Sunsets είναι τόσο άγριο και θηριώδες, που ώρες ώρες νιώθεις να ακούς τους παλμούς του Διαβόλου να ανεβαίνουν, αγχωμένος και αυτός μην τον πνίξει ο θόρυβος και οι κατάρες».

Athenian EchoesΗμερομηνία Κυκλοφορίας: 1 Σεπτεμβρίου 1995
“Eons Aura [EP]” Ημερομηνία Κυκλοφορίας: Δεκέμβριος 1993

Τo “Athenian Echoes” είναι η τρίτη δισκογραφική δουλειά του ιστορικού αθηναϊκού συγκροτήματος. Οι Nightfall φαίνεται να ανακαλύπτουν τη χρυσή τομή μεταξύ doom, death και black, τα οποία πρωταγωνίστησαν στις άλλες δύο δουλειές τους αλλά επανεξετάζονται εδώ με μια τελείως διαφορετική οπτική. Η προσέγγιση ήταν ρηξικέλευθη και αρκετά ανορθόδοξη, δεδομένου ότι το ημερολόγιο έγραφε 1995. Κατάφερε παρ’ όλα αυτά να αναδειχθεί στο έπακρο, με τη βοήθεια της εξαιρετικής παραγωγής του δίσκου, που σήμερα ακούγεται το ίδιο επίκαιρη και καθόλου γερασμένη.

Το ίδιο ισχύει και για τα τραγούδια. Ο Ευθύμης Καραδήμας εμπνέεται από τον ήχο των Paradise Lost, που την ίδια εποχή διένυαν μάλλον την καλύτερή τους περίοδο αλλά καταφέρνει τελικά να δημιουργήσει ένα αποτέλεσμα τόσο ιδιαίτερο και προσωπικό, που βρίσκει απρόσμενους μιμητές τα επόμενα χρόνια. Τόσο εντός, όσο κι εκτός συνόρων. Αν διαφωνείτε, ακούστε για παράδειγμα το μεταγενέστερο “Ophidian Wheel” των ανάδελφων Septicflesh και θα αντιληφθείτε ακριβώς τι εννοώ.

Στα ιδιαίτερα στοιχεία που συνθέτουν την ανατομία του “Athenian Echoes” περιλαμβάνονται πολλές κι ενδιαφέρουσες συνιστάμενες. Ασυνήθιστοι ρυθμοί (“Aye Azure”), ενδεικτικό της εντυπωσιακής δουλειάς στις κιθάρες που άφησε παρακαταθήκη ο Μιχάλης Γαλιάτσος (Snowblind), πριν αποχωρήσει τελικά από το σχήμα για να επιστρέψει φέτος. Απότομες εναλλαγές μινιμαλιστικών post μελωδιών με extreme metal ξεσπάσματα (“I’m A Daemond”), εικοσιπέντε χρόνια πριν γίνει το απόλυτο trend που ακούμε σε τουλάχιστον μισούς από τους δίσκους που λαμβάνουμε για κριτική κάθε μήνα φέτος. Gothic, όταν αυτή η αισθητική και ηχητική προσέγγιση αποτελούσε ακόμα κάτι καλό. Πυξίδες στραμμένες στην ανατολή (“Isthar (Celebrate Your Beauty)”, “Monuments Of Its Own Magnificence”), όταν αυτή η αισθητική και ηχητική προσέγγιση αποτελούσε ακόμα κάτι ταμπού. Τόσο για την πλειοψηφία της εγχώριας και παγκόσμιας σκηνής, όσο και για το αντίστοιχο κοινό τους.

Οι στίχοι εμπνέονται από μυθολογικά στοιχεία αλλά κατορθώνουν να οικοδομήσουν βαθύτερες αλληγορίες και έχουν τελικά να πουν κάτι έξυπνο (“Aye Azure”). Τα καθαρά φωνητικά λειτουργούν θετικά ως προς την ανάδειξη αυτού του δυσεύρετου, τηρουμένων των τότε αναλογιών, μα εγγενώς θετικού στοιχείου της μπάντας. Επίσης, διατηρούν τον ίδιο πολυδιάστατο χαρακτήρα με τη μουσική του δίσκου. Ο οποίος παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία αλλά χωρίς να σαμποτάρεται η ενικότητά του ή να αλλοιώνεται ο χαρακτήρας του. H επανακυκλοφορία μας έρχεται σε ένα χορταστικότατο πακέτο, μαζί με τα τέσσερα κομμάτια του “Aeons Aura” EP, από τα οποία ξεχωρίζουν τα “Eroding” και η διασκευή του “Thor” των Manowar.

Έχω ξαναπεί ότι οι επανακυκλοφορίες δίσκων μας δίνουν συχνά τη δυνατότητα να κάνουμε μια πιο αποστασιοποιημένη επανεξέταση ενός συγκροτήματος ή και της γενικότερης σκηνής στην οποία έδρασε το τελευταίο, στα πλαίσια της αντίστοιχης χρονικής περιόδου. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το “Athenian Echoes” αποτελεί τεκμήριο του γεγονότος ότι οι Nightfall ήταν συχνά  μπροστά από την εποχή τους αλλά και τον ίδιο τους τον εαυτό. Το κατά πόσο αυτό αποδείχθηκε συνολικά ωφέλιμο ως προς την ίδια την μπάντα, είναι μια ερώτηση που μόνο οι ίδιοι μπορούν να απαντήσουν.

Κείμενο: Χρύσα Γιουρμετάκη

Ο Ευθύμης Καραδήμας θυμάται: «Στο Athenian Echoes συνεχίσαμε την αποτύπωση της οργή μας αλλά με κάποιο τρόπο ισορροπήσαμε την κατάσταση με την τεχνική μας. Εχοντας περιοδεύσει και μεστώσει, κρατήσαμε στοιχεία από το Parade Into Centuries και το Macabre Sunsets που μπορούσαν να κάτσουν δίπλα-δίπλα και βάλαμε όλη τη μαεστρία μας να βγει κάτι από αυτά τα δύο. Επιστρέψαμε στο στούντιο που είχαμε γράψει το Parade…”, με την πρόκληση να παίξουμε γρηγορότερα σε ένα περιβάλλον που ήταν για «αργά» και να παντρέψουμε την ένταση και την αγριάδα της μουσικής με έναν doom ήχο».

Lesbian ShowΗμερομηνία Κυκλοφορίας: 15 Σεπτεμβρίου 1997

Τα μέσα των 90s ήταν γενικά μία περίεργη υπόθεση για πολλά συγκροτήματα του ακραίου χώρου. Από το 1995/1996 κυρίως και μετά, είδαμε πολλά να στρέφονται σε μία αρκετά πιο μελωδική, ατμοσφαιρική και (για χάριν συνεννόησης) gothic νοοτροπία. Κάποια από αυτά επέστρεψαν στις ρίζες τους, κάποια συνέχισαν.

Κάπως έτσι έγινε και με τους τεράστιους Nightfall. Δίσκος νούμερο τέσσερα για τους Αθηναίους και ήρθε η στιγμή για να κάνουν και αυτοί τη δική τους στροφή. Από το death/black metal των τριών πρώτων full-lengths σε ένα πιο atmospheric/gothic στυλ, με τρομερή όμως επιτυχία.

Η γενική νοοτροπία του Lesbian Show με τον τίτλο που μαγνητίζει αμέσως την προσοχή σου είναι η αμεσότητα. Οι μεγάλες διάρκειες, οι κατά κάποιο τρόπο πειραματισμοί και τα ορχηστρικά intros/ιντερλούδια των προηγούμενων δίσκων άφησαν τη θέση τους σε τραγούδια πιο απλά, πιο άμεσα και με «εύκολα» μεν αλλά καλοπαιγμένα δε riffs. Ακόμα και οι τίτλοι τους είναι πιο μικροί και ευκολομνημόνευτοι, ενώ είναι και το μικρότερο σε διάρκεια album έως τότε.

Η ατμόσφαιρα και οι δομές εδώ θα θυμίσουν μεγαθήρια του είδους, όπως Moonspell, Katatonia, Sentenced και Paradise Lost ενώ δε λείπουν και οι συσχετισμοί με τα A Dead Poem και Sleep Of The Angels των Rotting Christ. Τα φωνητικά βέβαια του Ευθύμη Καραδήμα παραμένουν ακραία καθ’ όλη τη διάρκεια του δίσκου, κάτι που τον κάνει ακόμα πιο ελκυστικό. Τουλάχιστον σε εμένα.

Γενικά, το Lesbian Show είναι ένα φοβερό atmospheric metal album. Fillers δεν υπάρχουν ούτε κατά διάνοια αλλά θέλω να σταθώ σε μερικά τραγούδια. Το εξαιρετικό ομώνυμο είναι hit-άκι, από τα πιο αναγνωρίσιμα στην ιστορία τους και το πρώτο video clip της μπάντας. Το Aenaon έχει εξαιρετική προσθήκη πλήκτρων που φέρνουν στο μυαλό μέχρι και… Deep Purple με τον ήχο τους. Το My Own Troy έχει μια φοβερή κιθαριστική μελωδία να το συνοδεύει μέχρι το τέλος. Στο Cold Bloody Killer θα μπει και μια τζούρα από το πιο ακραίο πρόσωπό τους.

Τέλος, το Lash August Rain με τις απαγγελίες, την πιο μεγάλη διάρκεια και την καταπληκτική μελαγχολική μελωδία του που κλείνει την κανονική έκδοση του album. Και λέω κανονική επειδή ήταν κρίμα το Mean Machine, άψογη διασκευή στους punk rockers The Cramps, να μπει μόνο σαν bonus σε ένα box set περιορισμένο στα 4.000 αντίτυπα. Συνολικά, μιλάμε για μία από τις καλύτερες κυκλοφορίες της ελληνικής σκηνής.

Κείμενο: Γιώργος Τερζάκης

Ο Ευθύμης Καραδήμας θυμάται: «Το album με την πιο θεατρική θεματολογία. Εμπνευσμένο από αρχαία δράματα, με σωρεία μεταφορών και αλληγοριών. Ο ήρωας, ένας νέος στα 20 κάτι του, μέσα στην απεραντοσύνη της μοναξιάς του, νιώθει τη ζωή του να απομακρύνεται, και τη μοίρα του να χάνεται. Προσωποποιόντας αυτές τις δύο γυναικείες μορφές, που ούτως ή άλλως είναι γένους θηλυκού στη γλώσσα μας, τις έβαλα να τα «βρουν» εις βάρος του ήρωα μας. Η Ζωή και η Μοίρα. Οπου με τη μοίρα εννοώ την έλλειψη ελπίδας. Όταν η μοίρα σου σε έχει εγκαταλείψει, σε τι να ελπίζεις πλέον; Δεν υπάρχει ελπίδα. Μόνο το τέλος. Ο δε τίτλος, πάει ένα βήμα ακόμα πιο πέρα και μιλά για τις σεξουαλικές ιδιαιτερότητες συνανθρώπων μας που γουστάρουν άλλα πράγματα από τους πολλούς και που κανένα δικαίωμα δεν έχουμε οι υπόλοιποι να τις χλευάζουμε ή να τις χαρακτηρίζουμε. Θυμάμαι όταν με πλησιάζανε και μου λέγανε για αυτό το album «τι ωραία φάση οι λεσβίες» και τέτοια, τους ρωτούσα πως είναι δυνατόν να «φτιάχνονται» με κάτι που στον πυρήνα του απορρίπτει την αρσενική τους φύση; Τι δουλειά έχει ένας άντρας σε ένα λεσβιακό σύμπλεγμα; «Μήπως είσαι θύμα των στερεότυπων που σε/μας ταΐζει η κοινωνία και σκέφτεσαι έτσι;», τους ρωτούσα. «Όπως όσοι έχουν μακριά μαλλιά είναι αλήτες και όσοι ακούνε metal, πρεζόνια;». Ε, εκεί συνήθως ο άλλος καταλάβαινε το νόημα. Δύσκολο θέμα πάντως. Ιδίως για αυτούς που δεν το έχουν με προσωποποιήσεις και αλληγορίες. Είμαι όμως πολύ χαρούμενος που έθεσα ένα τέτοιο ζήτημα σχεδόν είκοσι χρόνια πριν τα δικαιώματα των μειονοτήτων γίνουν νούμερο ένα θέμα στις κοινωνίες μας».

Diva Futura” – Ημερομηνία Κυκλοφορίας: Ιούλιος 1999
Electronegative [EP]” – Ημερομηνία Κυκλοφορίας: Σεπτέμβριος 1999

Το 1999 είναι ένα κομβικό σημείο καθώς οι Nightfall κυκλοφορούν το “Diva Futura”, το οποίο έμελλε να είναι ένα από τα πιο παρεξηγημένα albums τους. Εδώ έκαναν μια τεράστια και θαρραλέα αλλαγή παίζοντας dark/gothic metal με κάποιες διάσπαρτες πινελιές heavy και μελωδικού death metal. Είχαν περάσει δύο χρόνια από το “Lesbian Show” και η είδηση ότι κυκλοφόρησαν νέο δίσκο αμέσως μας οδήγησε στο Rock City για την καθιερωμένη αγορά του CD. Γύρισα σπίτι και με ανυπομονησία έβαλα το δισκάκι στο CD player.

Πρώτο κομμάτι το “Master, Faster, Sweet Desaster” και με έκπληξη άκουσα ένα τελείως διαφορετικό συγκρότημα από ότι είχα γνωρίσει και συνηθίσει. Ο ήχος τους ήταν τόσο εθιστικός, η μελωδία βρισκόταν παντού και ο ρυθμός ήταν πιο πιασάρικος από ποτέ. Για μέρες είχε κολλήσει η επανάληψη σε αυτό το τραγούδι και όχι μόνο. Ακολουθούν τα Sin και “The Sheer Misfit” με τις κιθάρες γεμάτες μελωδία να κυριαρχούν και να πρωταγωνιστούν με καταπληκτικά riffs και solos. Άλλα που ξεχωρίζουν είναι το “Diva” με την σκοτεινή του ατμόσφαιρα, το πειραματικό και βαρύ “Lowve”, ενώ το “Picture Me” είναι ό,τι πιο δυναμικό και μελωδικό υπάρχει εδώ με την κιθάρα να σπέρνει απίστευτα riffs και να θερίζει τρομερά solos. Το “Master, Faster, Sweet Desaster” και το “Picture Me” είναι τα αγαπημένα μου από αυτό το δίσκο.

Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησαν και το EP “Electronegative”, το οποίο εκτός από το “Diva” περιέχει τα “The Sunless Smile”, “Dead Don’t Need Revenge” και “Everything”. Στα δυο πρώτα ο ρυθμός είναι πολύ αργός με ένα πένθιμο doom gothic στυλ ενώ στο τελευταίο ξεφεύγει λίγο και ανεβάζει ταχύτητες με έναν πιο πιασάρικο riff.

Ένα συγκρότημα δείχνει το μεγαλείο του όχι κυκλοφορώντας μόνο ίδιες κόπιες δίσκων αλλά δημιουργώντας συνεχώς κάτι καινοτόμο. Οι Nightfall βγήκαν κερδισμένοι εδώ, κατάφεραν να φτιάξουν κάτι πρωτότυπο, που δεν υπάρχει όμοιό του, δείχνοντας την ποιότητά τους. Το “Diva Futura” και το Electronegative είναι ό,τι πιο πρωτοποριακό έχουν κυκλοφορήσει, με μεγάλη ποικιλία ήχου, διαφορετικές διαθέσεις τραγουδιών και νέες ηχητικές δομές.

Για εμένα ήταν η ευχάριστη έκπληξη το 1999 και εξακολουθεί να με συντροφεύει στα ακούσματα μου ανά καιρούς! Ένα καλό album είναι πάντα ένα καλό album. Ας εμπιστευτούμε λοιπόν μόνο τα αυτιά μας και όχι την άποψη των διάφορων κακεντρεχών που έχουν γνώμη για όλα.

Κείμενο: Νίκος Λίλλης

Ο Ευθύμης Καραδήμας θυμάται: «Εδώ η κατάθλιξη χτύπησε κόκκινο. Και φυσικά δεν υπήρχε περίπτωση να δεχτώ κάτι τέτοιο. Ούτε καν το φαντάστηκα. Τις εποχές εκείνες τα ψυχολογικά ήταν για τις «κυρίες». Μάτσο κοινωνία η ελληνική, δε σήκωνε τέτοια. Πατριαρχία και άγιος ο Θεός. Και έτσι, πάλευα με τους δαίμονες μόνος μου και ταλαιπωρούσα και τους γύρω μου. Το Diva Futura μιλά για ένα μέλλον το οποίο μας γυρίζει την πλάτη. Είναι τόσο ωραίο, μα άπιαστο. Σα ντίβα περπατά σε απόσταση. Εμείς το ποθούμε και προσπαθούμε και προσπαθούμε και προσπαθούμε… I always love what others hate».

Follow Nightfall:
Official Website
Facebook
Bandcamp
Bandcamp (Merch)
Instagram

ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ

Το Greekrebels.gr σε συνεργασία με την Season Of Mist Records χαρίζει σε τρεις (3) τυχερούς/ές αναγνώστες/τριες από ένα (1) αντίτυπο από την επερχόμενη κυκλοφορία των Nightfall, “Holy Nightfall – The Black Leather Cult Years”, πριν την επίσημη ημερομηνία κυκλοφορίας του!

Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να πατήσετε “Like” στην σελίδα μας στο Facebook και να κάνετε “Share” την ανάλογη δημοσίευση στο τοίχο σας, χρησιμοποιώντας τα hashtags #greekrebels_nightfall.

Οι νικητές ή οι νικήτριες του διαγωνισμού θα ανακοινωθούν την Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2020.

Σημαντική σημείωση: Όταν κάνετε “Share” την εικόνα βεβαιωθείτε πως γίνεται δημόσια.

Ο διαγωνισμός μας ολοκληρώθηκε. Εδώ μπορείτε να δείτε τους νικητές. Σας ευχαριστούμε όλους για τη συμμετοχή!

RodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X