Αφιερώματα

While She Sleeps: Αφιέρωμα στην ταχύτατα ανερχόμενη metalcore δύναμη

Πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί για το metalcore ιδίωμα ανά τα χρόνια. Ειδικά την περίοδο της άνθισής του μετά το 2000, παρακολουθούσαμε τις μπάντες να φυτρώνουν σαν μανιτάρια σε πευκοδάσος. Όταν πλέον αυτό το φαινόμενο καταλάγιασε, λίγες από αυτές τις μπάντες επιβίωσαν και οι While She Sleeps είναι μια από αυτές. Για όσους δεν τους γνωρίζετε, είναι μια βρετανική metalcore μπάντα, η οποία σχηματίστηκε το 2006 στο Sheffield της Αγγλίας, η οποία φημίζεται και για άλλα τοπικά προϊόντα όπως οι Def Leppard, BMTH και Arctic Monkeys, να τα λέμε κι αυτά. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

This is just the start EP – The North stands for nothing (2006 – 2011)

Όλα άρχισαν λοιπόν από την ώρα που τέσσερεις φίλοι από τα μικράτα τους, έχοντας περάσει από διάφορα μικρά σχήματα, αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους συνθέτοντας την πρώτη τους δουλειά “This is Just the Start”. Και ήταν όντως, παρόλο που ήταν η πρώτη και τελευταία κυκλοφορία που έκαναν ως πρωταρχικό line-up. Μερικά χρόνια και αρκετές live εμφανίσεις αργότερα, βρισκόμαστε αισίως στο 2009 όταν η πλειοψηφία των μελών της μπάντας αποφασίζει, εν μέσω της ανοδικής της πορείας, να μετατρέψει το χόμπι της σε «δουλειά» πλήρους απασχόλησης. Εξαίρεση αποτελεί ο τραγουδιστής Jordan Widdowson που αποχωρεί λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Αυτό το κατά τα άλλα ατυχές γεγονος δεν σταμάτησε την πορεία του σχήματος, καθώς η αναγνώριση και η αποδοχή από το κοινό ήταν γεωμετρικά αυξανόμενη. Ως εκ τούτου, το 2010 κυκλοφορούν το mini άλμπουμ “The North Stands for Nothing” κάτω από την ομπρέλα της Small town records και ακολούθησε tour που τους συμπεριέλαβε στο Sonisphere Festival. Ο δίσκος δέχτηκε εξαιρετικές κριτικές και σαν φυσική συνέχεια τον Οκτώβριο του ίδιου έτους υπογράφουν με την Good Fight Music που τους ανοίγει τον δρόμο προς τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Σταθμό για την καριέρα τους αποτελεί και η ζωντανή ηχογράφηση για το BBC Radio 1 το 2011. Διαβάζοντας μια παλιότερη συνέντευξή τους διαπιστώνω πως το μυστικό της επιτυχίας τους ήταν η πηγαία αγάπη τους για τη μουσική και το κοινό τους και η έλλειψη της πολυσυζητημένης και αμφιλεγόμενης μουσικής «ταμπέλας». Η απόδειξη αυτού ήταν η σύνθεση νέου υλικού ενώ περιόδευαν και την κυκλοφορία του single “Be(lie)ve”. Οι τύποι απλά ανταπέδιδαν την αποδοχή του κόσμου όπως πρέπει να κάνει ένας καλλιτέχνης: με το να δίνει κάτι νέο πίσω. Τα καλά νέα συνεχίζονται καθώς τον Μάιο του ίδιου έτους εμφανίζονται ως support act στους συμπατριώτες τους, Bring me the Horizon, στην έδρα τους αλλά και σε πληθώρα ευρωπαϊκων φεστιβάλ. Αμέσως μετά τους προτείνουν να τους ακολουθήσουν στο αμερικάνικο tour τους, στο οποίο εν τέλει δεν θα συμμετάσχουν λόγω μεταναστευτικής πολιτικής και έλλειψη χρόνου για να λυθεί. Παρόλα αυτά, τον Οκτώβριο του 2011 η μπάντα πραγματοποιεί το πρώτο της headline tour σε Ηνωμένο Βασίλειο και Ευρώπη με τους Bury Tomorrow και Feed the Rhino.

This is the Six”, το πρώτο πλήρες άλμπουμ και η εδραίωση (2012 – 2014)

Ήδη από τα τέλη του 2011, η μπάντα δούλευε πάνω στην σύνθεση και παραγωγή του ντεμπούτου album της, το οποίο ηχογραφήθηκε σε δύο διαφορετικά στούντιο. Το επόμενο βήμα ήταν η συμμετοχή τους στο Kerrang! Tour, η συμφωνία με την Search and Destroy records και η επίσημη αναγγελία της κυκλοφορίας του άλμπουμ, η οποία ορίστηκε για τον Αύγουστο του 2012. Φυσικά ως τότε αυτά τα δραστήρια παιδιά έκαναν την εμφάνισή τους σε ουκ ολίγες χώρες της Ευρώπης, καθώς και την πρώτη τους εμφάνιση στο Download festival. Σε άλλα νέα, πετάχτηκαν και σε ένα tour στην Αυστραλία ως support act στους House vs Hurricane και μια ανάσα πριν την κυκλοφορία του δίσκου, τον Ιούλιο του 2012, καταφέρνουν να αποσπάσουν το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου Βρετανικού σχήματος στα Kerrang! Awards. Λίγα λόγια για το “This is the Six”: Μετά από το απαραίτητο στρώσιμο του εδάφους, μας έδωσαν μια πρώτη γεύση ολοκληρωμένης δουλειάς. Προσωπικά, δεν μπόρεσα να μην κάνω την σύνδεση ανά σημεία με αντίστοιχους δίσκους που κυκλοφόρησαν εκείνη την εποχή (BMTH, Architects), αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως η μουσική τους ταυτότητα έχει ήδη αρχίσει να βγαίνει στην επιφάνεια. Οι επιρροές τους, οι οποίες κινούνται σε punk και hardcore μονοπάτια σύμφωνα με δηλώσεις της μπάντας, είναι εμφανείς από το καταιγιστικό και ελαφρώς ωμό αποτέλεσμα. Σε συνδυασμό με κάποια μελωδικά riffs και σημεία με ομαδικά φωνητικά, η αίσθηση είναι πως η συνέχεια θα είναι ακόμη καλύτερη.

Μετά από την επιτυχία του “This is the Six” η συνέχεια ήταν προδιαγεγραμμένη: περιοδείες σε Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία με ονόματα όπως Architects, Asking Alexandria, Parkway Drive, Crossfaith, Bleed from Within και αρκετούς άλλους.

Brainwashed” και λοιπές αναποδιές (2014 – 2016)

Η φυσική συνέχεια των πραγμάτων ήταν η ανακοίνωση της μπάντας για την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους στα μέσα του 2014, ενώ βρίσκονταν σε περιοδεία. Η αναποδιά έγκειται στο ότι λίγο αργότερα ανακοίνωσαν και την ακύρωση μιας σειράς προγραμματισμένων live εμφανίσεων λόγω προβλήματος υγείας του τραγουδιστή (συγκεκριμένα, εγχείρηση στις φωνητικές χορδές), οπότε η κυκλοφορία του δίσκου πραγματοποιήθηκε εν τέλει το 2015. Και ήταν πιο τσαντισμένη από ποτέ. Με εμφανείς στιχουργικές βελτιώσεις και κομμάτια που σε έκαναν να θες να βγάλεις μπλούζα και να μπεις στο pit, οι WSS μας απέδειξαν για άλλη μια φορά τον τσαμπουκά τους και την αγάπη τους γι’ αυτό που κάνουν. Ακολούθησε tour με τους Cancer Bats, ταυτόχρονα με την εμφάνισή τους στο Warped Tour του 2015.

You Are We” (2016 – 2018)

Τα ασταμάτητα παιδιά από το “Steel City” συνεχίζουν την κούρσα δημιουργικότητας ανακοινώνοντας άλλο ένα ολοκήρωμένο άλμπουμ στις αρχές του 2016 το οποίο τελικά κυκλοφορεί στα τέλη του 2017. Χωρίς να χάσουν την ταυτότητά τους, την επιμελώς ατημέλητη punk αισθητική τους (μιλώντας για την παραγωγή και όχι μόνο), η μπάντα ωριμάζει ακριβώς όπως θα έπρεπε: με σεβασμό στο κοινό τους και του ιδιώματος που αντιπροσωπεύουν αλλά και με την θέληση να πάνε τον ήχο τους ένα βήμα παρακάτω. Αυτό που θα τους διαφοροποιήσει από το σωρό. Με την συμμετοχή του Oliver Sykes στο “Silence Speaks” να δίνει μια ελαφρώς ραδιοφωνική χροιά στο όλο εγχείρημα και τα μελωδικά riffs που σε κερδίζουν με την πρώτη ακρόαση, όλα δείχνουν πως οι WSS είναι πλέον έτοιμοι να κερδίσουν το κομμάτι της πίτας που τους αναλογεί. Συν τοις άλλοις κερδίζουν και το βραβείο καλύτερου άλμπουμ στα Heavy Music Awards. Αμέ.

So What?” (2018 – Σήμερα)

“Do you want the truth or do you want to assume it?” ήταν ο στίχος που μου έμεινε στο μυαλό για αρκετές μέρες μετά την κυκλοφορία του τελευταίου πονήματος τους στις αρχές του 2019. Αυτό που θα μπορούσε να πει κάποιος για αυτή την κυκλοφορία δεν είναι μόνο σχετικά με την συνεχόμενη εξέλιξη αυτής της μπάντας ή για τους πειραματισμούς που τους ανάγουν με σταθερά βήματα σε σχήμα πρώτης εθνικής, αλλά για την απόφασή τους να πάρουν τον πλήρη δημιουργικό έλεγχο στα χέρια τους μετατρέποντας μια αποθήκη στο Sheffield σε στούντιο.

Κλείνοντας, να πω πως αυτό δείχνει πολλά. Την συνεχόμενη αναζήτηση, την αφοσίωσή τους σε έναν σκοπό, την πηγαία ανάγκη για δημιουργία και φυσικά τον ζήλο τους για ποιότητα, στοιχεία που διαχωρίζουν τον επαγγελματία από το «φασαίο».

Κείμενο: Αγγελική Καπίρη

nano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X