Σοκ έχει προκαλέσει η είδηση του πρόωρου θανάτου του David Andersson, κιθαρίστα των Soilwork και The Night Flight Orchestra σε ηλικία μόλις 47 ετών. Ο David ήταν κιθαρίστας των Soilwork από το 2012 και ένα από τα ιδρυτικά μέλη των The Night Flight Orchestra από το 2007. Οι Soilwork εξέδωσαν την εξής ανακοίνωση:
“Είμαστε πολύ λυπημένοι σήμερα, καθώς μεταφέρουμε την τρομερή είδηση του θανάτου του David Andersson. Ήταν μοναδικός και λαμπρός άνθρωπος από πολλές απόψεις. Ήταν ο κιθαρίστας μας για περισσότερα από 10 χρόνια και είχε μεγάλη επίδραση στο μουσικό ταξίδι των Soilwork προς τα εμπρός. Δυστυχώς το αλκοόλ και η ψυχική ασθένεια τον πήραν μακριά μας. Θα μας λείψει πολύ και θα συνεχίσουμε να κουβαλάμε τη μουσική κληρονομιά στην οποία ήταν μέρος. Στην οικογένειά του εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια. Πάντα ευγνώμονες για τον χρόνο που περάσαμε μαζί σας και όλα τα καλά γέλια. Ευχαριστούμε Dr. Dave. Θα σε δούμε στην άλλη πλευρά. Ενθαρρύνουμε όλους να σεβαστούν την ιδιωτικότητα της οικογένειας και των φίλων του David σε αυτές τις τραγικές μέρες.”
Η Nuclear Blast από τη μεριά της ανακοίνωσε:
“Όταν μάθαμε για τον θάνατο του David Andersson, ήμασταν σε πλήρη δυσπιστία. Καθίσαμε εκεί σοκαρισμένοι και απλά δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε. Δυστυχώς όμως η είδηση ήταν αληθινή. Η είδηση έχει στεναχωρήσει απίστευτα εμάς και αμέτρητους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Ο David Andersson πέθανε πολύ νέος! Ο David ήταν ένας πολύ καλός τύπος, φιλικός, αστείος, εύκολος στη συνεργασία και πάντα γεμάτος μουσική. Ευχόμαστε στους συμπαίκτες του στους Soilwork και στους The Night Flight Orchestra, και στην οικογένειά του τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια σε αυτές τις δύσκολες στιγμές. Ο David Andersson θα μνημονεύεται πάντα ως μέλος της Nuclear Family και η μουσική του θα ζει για πάντα ανάμεσα σε αμέτρητους θαυμαστές σε όλο τον κόσμο. Σε ευχαριστούμε για τη μουσική και ελπίζουμε να έχεις βρει την ηρεμία που αναζητούσες. Rest in Power David!”
Να εκφράσουμε κι εμείς από τη μεριά μας ως περιοδικό τα συλληπητήρια στους οικείους του David γι’ αυτήν την αναπάντεχη απώλεια.
Κείμενο: Σταύρος Πισσάνος
