Οι W.A.S.P. είναι “περίπου τρεις βδομάδες μακριά από το να τελειώσουν” το νέο studio album τους, με τίτλο “Golgotha”, που θα κυκλοφορήσει στις αρχές του 2015. Κατά τη διάρκεια μίας συνέντευξης τύπου (Παρασκευή 6 Ιουνίου) πριν την εμφάνιση της μπάντας στο φετινό Sweden Rock Festival στο Sölvesborg της Σουηδίας, ο mainman των W.A.S.P., Blackie Lawless, δήλωσε σχετικά με τη στιχουργική έμπνευση για το επερχόμενο CD (δείτε το βίντεο παρακάτω): “Το “Golgotha” στα Εβραϊκά σημαίνει το μέρος του κρανίου και είναι ο λόφος όπου σταυρώθηκε ο Χριστός. Και είναι ενδιαφέρον, όταν βλέπεις πολλές μπάντες εκεί έξω να χρησιμοποιούν σατανικά images ή images θανάτου και άλλα τέτοια και σκέφτομαι, το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να κοιτάξουν στην πηγή, γιατί είναι ακριβώς εκεί. Θέλω να πω, αν θέλεις θάνατο, υπάρχει αρκετό εκεί για να ψαχτείς”.
Αναφερόμενος στην μουσική κατεύθυνση του νέου υλικού των W.A.S.P., ο Lawless είπε: “Ακούγεται πιθανότατα παρόμοια με τα δύο τελευταία που έχουμε κάνει (το “Dominator” του 2007 και το “Babylon” του 2009). Και δουλεύουμε πάνω σε αυτό εδώ και τέσσερα χρόνια.
Συνέχισε: “Δεν ξέρω αν το ακούσατε παιδιά, αλλά είχα μία μικρή αναποδιά την περασμένη χρονιά και αυτό καθυστέρησε την ηχογράφηση για σχεδόν ένα χρόνο. Έσπασα το πόδι μου. Και αυτό, επίσης, ήταν ένα ενδιαφέρον ταξίδι”.
“Αλλά ένα πράγμα έμαθα όταν έκανα το “The Crimson Idol”: αν κάνεις έναν δίσκο μετά από μία μεγάλη χρονική περίοδο, πρέπει να είσαι πολύ, πολύ προσεκτικός, επειδή ο δίσκος που έχεις ξεκινήσει να φτιάχνεις δεν είναι ο δίσκος που ολοκλήρωσες στο τέλος, γιατί έχεις αλλάξει τόσο πολύ σαν άτομο μέσα σε περίοδο τριών ή τεσσάρων χρόνων. Πρέπει να προσέχεις πάρα, πάρα πολύ για να μείνει πιστός σε αυτό το όραμα. Απ’ αυτά που ακούω όμως -και δεν είναι τελείως μιξαρισμένα ακόμα- έχει σαφείς χροιές από τους τελευταίους δύο δίσκους”.
O Lawless ρωτήθηκε επίσης σχετικά τις δηλώσεις σε παρελθοντικές του συνεντεύξεις πως δεν πρόκειται να ξαναπαίξει live το κλασικό τραγούδι των W.A.S.P., “Αnimal (Fuck Like A Beast)“, λόγω της “θρησκευτικής του πίστης”.
“Το βλέπω ως εξής: είμαι ένας εκπρόσωπος του πιο υψηλού Θεού”, είπε. “Αλλά πρέπει να είμαι πολύ προσεκτικός με τα πράγματα που λέω και που κάνω”, είπε. “Εννοώ, κάποια μέρα θα λογοδοτήσω για τα πράγματα που έχω κάνει. Και θέλω να βεβαιωθώ πως όταν θα το κάνω, θα έχω τη συνείδησή μου καθαρή. Εξίσου σημαντικό όμως, πιστεύω ότι είναι πως μου δόθηκε μία ευκαιρία να στέκομαι μπροστά σε κόσμο. Και ή θα πεις κάτι θετικό ή θα πεις κάτι απρόσεκτο. Δεν υπάρχει ενδιάμεσο – είσαι ή ο ένας ή ο άλλος. Και βάζω τα δυνατά μου. Δεν λέω πως το κάνω συνέχεια, αλλά προσπαθώ με τον καλύτερο τρόπο να λέω κάτι που νομίζω πως θα βοηθήσει τη ζωή κάποιου.
Συνέχισε: “Θυμάμαι στο πρώτο album (το “W.A.S.P.” του 1984), είχαμε ένα τραγούδι ονόματι “B.A.D.”. Ένα κορίτσι ήρθε τότε και μου είπε, “θέλω να σ’ ευχαριστήσω γι’ αυτό το τραγούδι”. Και της είπα, “γιατί;”. Και μου είπε, “κοίτα, παλιά ήμουν άσχημα εξαρτημένη από την ηρωίνη. Και όταν άκουσα αυτό το τραγούδι, άλλαξε τη ζωή μου και δε χτυπάω ηρωίνη πια”. Τώρα, αυτό το τραγούδι δεν είχε σε τίποτα να κάνει με την ηρωίνη. Δεν ξέρω τι άκουσε σε εκείνους τους στίχους. Και εκείνο τον καιρό δεν ήθελα με τίποτα να ακούω κάτι τέτοιο, γιατί ήξερα αρκετά πράγματα ώστε να είμαι σε θέση να καταλάβω τι εννοούσε με αυτή τη δήλωση. Για μένα, ήταν απαγορευμένη λέξη και δεν ήθελα να γνωρίζω τίποτα σχετικά με αυτό. Η απαγορευμένη λέξη για μένα ήταν “υπευθυνότητα” και δεν ήθελα να την ακούω. Και το έσκαγα απ’ αυτό όσο πιο μακριά μπορούσα. Και μετά, έπειτα από μία χρονική περίοδο…
“Ολοκληρώσαμε το “Inside The Electric Circus” (1986) και συνειδητοποίησα ότι είχαμε κάνει έναν από τους μεγαλύτερους σωρούς σκουπιδιών στην ιστορία της δισκογραφικής βιομηχανίας. Και είπα, “Ξέρεις κάτι; Αυτό ήταν! Δεν το κάνω ξανά. Αν δε μπορώ να πω κάτι με τη μουσική, δεν υπάρχει λόγος να το κάνω”. Και σκέφτηκα, “Αυτό το κορίτσι μου λέει πως δεν ξαναχτυπάει ηρωίνη, και δεν το προσπάθησα καν. Φαντάσου τι θα μπορούσα να κάνω αν προσπαθούσα λίγο παραπάνω”. Υπάρχει ένας τόνος από τέτοιες ιστορίες.
“Δεν αντιλαμβάνεσαι τον αντίκτυπο που έχεις στον κόσμο. Γιατί είμαι ένας απ’ αυτούς τους τύπους που ζουν μέσα στη δική τους μικρή φούσκα. Θέλω να πω, είμαι ένας από τους χειρότερους ανθρώπους για να ζητήσεις γνώμες για τα πάντα, αφού ζω στο δικό μου μικρό διάστημα. Αν δε γράφω ή αν δεν είμαι στο studio, ζω πάρα πολύ μακριά απ’ όλους και είμαι στον κόσμο μου. Οπότε δεν καταλαβαίνεις την επιρροή που έχεις πολλές φορές στους άλλους. Εννοώ, όταν είμαι σπίτι, έχω ένα ράντζο… Είναι ένα σχετικά μεγάλο κομμάτι περιουσίας, και όταν πηγαίνω εκεί απλά περπατάω και απλά είμαι ο εαυτός μου. Και ξεχνάω πολλές φορές, μέχρι να πάω σε ένα μέρος όπου θα ενδιαφερθεί κάποιος, για οποιοδήποτε λόγο, για οτιδήποτε έχω να πω. Για μένα, αυτό πάντα είναι απρόβλεπτο. Γιατί, για να είμαι λίγο ειλικρινής, δε νομίζω ότι είναι τόσο σημαντικό. Προφανώς όμως κάποιος το νομίζει.”
Σύμφωνα με τον Lawless, η αλλαγή στη στιχουργική του προσέγγιση συνέβη με την κυκλοφορία του album “The Headless Children”. Είπε: “Υπάρχει ένα μέρος, υποθέτω, για όλα τα είδη μουσικής, αλλά για μένα προσωπικά, άρχισα να ψάχνω γι’ αυτό που ένιωσα πως είναι ο σκοπός μου. Και σκέφτηκα ότι η μουσική μπορεί να σημαίνει πολύ περισσότερα απ’ αυτό. Και δε λέω πως δεν υπάρχει κανένα μέρος για για να περνάς καλά. Αν όμως μπορώ να κάνω κάτι για να βοηθήσω ή να αλλάξω τη ζωή κάποιου, θα κοιμάμαι πολύ καλύτερα το βράδυ.”
Ο Blackie μίλησε επίσης και για τις πρώτες μέρες της ζωής του ως αναγεννημένος Χριστιανός και για την απόφασή του να αφήσει την εκκλησία στην ηλικία των 18, για να επιστρέψει ξανά στη Χριστιανική του πίστη 20 χρόνια μετά.
“Όπως πολύς κόσμος, έτσι και η οργανωμένη θρησκεία μου έλεγε πράγματα που δεν έβλεπα στη Βίβλο”, εξήγησε. “Οπότε, όταν πέρασαν 20 χρόνια από τότε που έφυγα από την εκκλησία, τριγυρνούσα με όλα αυτά τα πράγματα που έμαθα και σκέφτηκα πως ήμουν εξοργισμένος με το Θεό. Μετά από 20 χρόνια όμως, κατάλαβα πως ήμουν εξοργισμένος με τον άνθρωπο για το θεσμοθετημένο σκεπτικό με το οποίο είχα διδαχτεί. Και ανακάλυψα τότε, είτε είναι η Βίβλος είτε οτιδήποτε άλλο θέλεις να ξέρεις στη ζωή σου, μην ακούς αυτά που σου λέει ο άλλος. Θέλεις να ανακαλύψεις κάτι; Πήγαινε ανακάλυψε το μόνος σου, γιατί τελικά εσύ θα είσαι υπεύθυνος για τον εαυτό σου. Και έτσι, αυτό ήταν που έκανα. Και όταν το έκανα, δεν ήμουν πια εξοργισμένος με το Θεό. Αυτοί οι τύποι που μου έλεγαν αυτά τα πράγματα τον περισσότερο καιρό, κατάλαβα πως είχαν ατζέντα.”
