Για πολλούς, το όνομα Joel Grind σίγουρα δε θυμίζει κάτι. Είναι αυτός όμως που κρύβεται πίσω από τους thrashers Toxic Holocaust. To “The Yellowgoat Sessions” είναι επί της ουσίας η πρώτη του δουλειά υπό τη μορφή solo project. Στα πιο ενδότερα τώρα, o ήχος αυτής της νέας του προσπάθειας δεν αποκλείνει σημαντικά από το στυλ της κανονικής του μπάντας. Φανερή διαφορά είναι σίγουρα η ποιότητα της παραγωγής, καθώς το όλο αποτέλεσμα μοιάζει με συλλογή από demos, κι ας μην είναι. Κάποιος που έχει ασχοληθεί με τους Toxic Holocaust εν τω βάθει, θα παρατηρήσει πως οι συνθέσεις αυτού του δίσκου δεν έχουν την ίδια ωμότητα π.χ. ενός “Hell On Earth”. Το “The Yellowgoat Sessions” αν μοιάζει κάπου, τότε σίγουρα είναι με τις πρώιμες μέρες τους και περισσότερο με το “Critical Mass” demo του 2002. Γιατί; Γιατί είναι βρώμικο, είναι σκοτεινό, είναι σάπιο (με την καλή έννοια), είναι σατανικό! Αν έχεις ακούσει τους πρώτους δίσκους των Bathory και Venom καταλαβαίνεις απόλυτα τι θέλω να πω. Κομμάτια βγαλμένα κατευθείαν από τον τάφο όπως τα “Vengeance Spell”, “Grave Encounters”, “Black Order” και φυσικά το αποκορύφωμα στο θανατηφόρα αργό riff του “The Eternal One”, είναι μόνο τα πιο ενδεικτικά στοιχεία ενός album που κάνει κάτι παραπάνω από αίσθηση και κάνει τον ξανθούλη κάφρο έναν από τους πιο αναγνωρισμένους heavy/thrash εγκεφάλους της εποχής μας. Τρέφει τον απόλυτο σεβασμό προς τον ακραίο ήχο του παρελθόντος και ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον. Είναι “must” για κάθε οπαδό των μεγαθηρίων του Σατανά, όπως Sodom, Slayer, Celtic Frost (από τις μεγαλύτερες επιρροές!), Possessed και φυσικά, λόγω μπάσου, Motorhead. Αποτελεί κλασσικό παράδειγμα “love it or hate it” κυκλοφορίας. Εγώ πάντως το καραγούσταρα. Evil Never Dies!
8/10
Χάρης Μπελαδάκης
