Οι Molybaron δημιουργήθηκαν στο Παρίσι το 2014 από τον Ιρλανδό κιθαρίστα/τραγουδιστή Gary Kelly και τον Γάλλο κιθαρίστα Steven Andre. Ένα χρόνο μετά μπήκε στο σχήμα και ο μπασίστας Sébastien De Saint-Angel ενώ το 2017 ο drummer Raphael Bouglon. Ο δεύτερος δεν έμελλε να μείνει πολύ, αφού τη θέση του από το 2019 έχει πλέον ο Camille Greneron.
Το συγκρότημα κυκλοφόρησε ανεξάρτητα το 2017 το ομώνυμο ντεμπούτο album, το οποίο τους άνοιξε αρκετές πόρτες με θέσεις σε διάφορα festivals καθώς και μια ευρωπαϊκή περιοδεία με τους A Pale Horse Named Death το 2019. Νωρίτερα μέσα στη χρονιά κυκλοφόρησαν πάλι ανεξάρτητα το δεύτερο full-length τους “The Mutiny”, το οποίο τους οδήγησε σε συμφωνία με την InsideOut η οποία και το επανακυκλοφορεί κάτω από την δική της σκεπή.
Το στυλ της μπάντας μπορεί να περιγραφεί σαν σύγχρονο melodic/groove metal. Κάποιοι του βάζουν και την ταμπέλα του progressive αλλά μην περνάει από το νου σας η παραδοσιακή έννοια του όρου. Από άποψη τραγουδιών, όλα κυμαίνονται μεταξύ τεσσάρων και πέντε λεπτών, οπότε δεν υπάρχουν δαιδαλώδεις συνθέσεις. Η μπάντα όμως έχει καλή τεχνική κατάρτιση και οι συνθέσεις τους δεν είναι μονότονες ούτε επαναλαμβανόμενες, με πληθώρα από riffs και εναλλαγές.
Οι Molybaron επιδίδονται σε δυναμικά, μελωδικά και με πολύ groove τραγούδια. Μοντέρνα προσέγγιση στον ήχο και στα riffs, πολύ έντονο μπάσο που δίνει μία παραπάνω δυναμική στον ήχο τους και κάποια refrains που σε κάνουν να τα τραγουδάς μετά από λίγη ώρα. Στη μέση του δίσκου υπάρχει και το μπαλαντοειδές “Lighthouse” σε ρόλο διαλείμματος από την ένταση. Σε αρκετά σημεία, κυρίως στα riffs, μπορώ να πω ότι μου θύμισαν και τους τεράστιους Trivium, Lamb Of God και Volbeat.
Βέβαια, βρήκα ένα σοβαρό μειονέκτημα στο “The Mutiny”. Για τα δικά μου γούστα τουλάχιστον. Και αυτό είναι τα φωνητικά του Gary Kelly. Δεν είναι άσχημα, κάθε άλλο. Έχει πολύ καλή φωνή. Αλλά είναι πολύ μελωδική για ένα τέτοιο στυλ. Θα ταίριαζε πολύ καλύτερα σε ένα καθαρά prog/power συγκρότημα για παράδειγμα. Δεν έχει αυτή την επιθετικότητα και τον τσαμπουκά που χρειάζεται για να δέσει με το υπόλοιπο μουσικό αποτέλεσμα. Και εκεί είναι που οι Molybaron με έχασαν. Ίσως εσάς να σας πουν κάτι παραπάνω.
6/10
Γιώργος Τερζάκης
geo.terzakis@gmail.com
