Τελικά μια σουηδίλα το μήνα κάνει πέρα και την πείνα…για μελωδικό metal φυσικά. Μ’ αυτή την κυκλοφορία συμμερίζομαι την χαρά του κάθε σουηδοχτυπημένου οπαδού που κάνει τούμπες μόλις μυριστεί καινούργιο δίσκο από ‘κει πάνω. Μια χαρά τα πάντα όλα λοιπόν με αυτά τα παιδιά: και η παραγωγή τους γυάλινη, και τα κομμάτια τους καλά δομημένα, και η μελωδίες να σου φτιάχνουν τη διάθεση αλλά πραγματικά όταν όλες αυτές οι μπάντες του σουηδικού ήχου θα σταματήσουν να κοπιάρουν ελαφρώς ή βαρέως τους In Flames η χαρά όλων θα πολλαπλασιαστεί επί 10. Γιατί, μα γιατί; Σας λείπουν οι ιδέες, βαριέστε, τι συμβαίνει επιτέλους; Έχει κορεστεί τόσο πια αυτό το αναθεματισμένο είδος; Anyway, εγώ πάντως το ‘new Blood’ το βρήκα συμπαθητικό ξεχωρίζοντας κάποια κομμάτια όπως το ‘New Blood’, ‘Serenity’ και το ‘One Of The Lucky Ones’ (μπαλαντούλα ωραία) μιας και έχει γίνει ένας όμορφος και ομαλός συνδυασμός του σουηδικού ήχου με το metalcore. Μέχρι εκεί όμως. Είναι κι αυτός δυστυχώς ο δίσκος που θα τον ακούσεις 3-4 φορές και θα γουστάρεις αλλά μετά μην τον είδατε. Κρίμα που αυτό το σχόλιο είμαι αναγκασμένη να το κάνω για περίπου 5 κυκλοφορίες ανά μήνα. Πραγματικά λυπηρό.
6/10
Αγγελική Καπίρη
