Οι Slomosa είναι μια μπάντα από τη Νορβηγία που παίζει κάτι ανάμεσα σε post με hard rock. Περαιτέρω πληροφορίες για τη μπάντα δεν υπάρχουν καθώς οι ίδιοι βρήκαν πολύ αστείο να γράψουν το βιογραφικό τους σημείωμα στα νορβηγικά. Μπράβο παλικάρια μου, σπουδαία κίνηση, γιατί εδώ στην Ελλάδα είμαστε όλοι γέννημα-θρέμμα Νορβηγίας και ας μη μας φαίνεται. Ας περάσουμε ωστόσο στο δια ταύτα, το οποίο είναι περίπου το ίδιο αστείο (ή και παραπάνω) με το άνωθεν σκηνικό.
Βασικά αυτό που είναι αστείο, έως και γελοίο, είναι πως εδώ ακούω για περίπου τρισεκατομμυριοστή φορά τα ίδια θέματα που μας έχει συνηθίσει το είδος και είναι στάσιμο εδώ και δεκαετίες. Ο λόγος της στασιμότητας αυτής είναι κυκλοφορίες σαν αυτή που αρνούνται να εξελιχθούν και να δώσουν κάτι διαφορετικό στο είδος με αποτέλεσμα να ακούμε για μια ακόμα φορά τα ίδια και τα ίδια. Δεν έχω να πω πολλά για το δίσκο, βασικά δεν έχω να πω τίποτα, γιατί πολύ απλά ο ίδιος δε μου δίνει κάτι να πιαστώ προκειμένου να μιλήσω.
Ούτε ένα riff, ούτε μια μελωδία, τίποτα απολύτως που θα μπορούσε να δώσει έναν αέρα αναζωογόνησης δεν υπάρχει στο δίσκο. Και πραγματικά ώρες-ώρες απορώ πως τέτοιες μπάντες με τόσο φτωχό υλικό (δεν υπάρχει πιο κομψός τρόπος για να το γράψω, αν πω τίποτα άλλο θα μας πάνε μέσα) κυκλοφορούν δίσκους και μάλιστα από εταιρεία, ενώ μάλιστα την ίδια στιγμή υπάρχουν άπειρες αξιόλογες μπάντες, ειδικά στην Ελλάδα, που κυκλοφορούν το υλικό τους μόνες τους χωρίς κανένα χρηματικό βοήθημα. Αλήθεια δε μπορώ να καταλάβω τι έχουν στο μυαλό τους μερικοί.
Εμείς όμως, μιας και ξέρουμε τι μας γίνεται, σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα να μείνετε μακριά από αυτό το δίσκο, γιατί και τελειωμένοι οπαδοί του hard rock να είστε (αν υπάρχουν δηλαδή τέτοιοι), το πιθανότερο είναι να το πάρετε για φρίσμπι στην παραλία ή να το κρατήσετε για να βάζετε τις μπύρες απάνω. Ούτε για διαταραχές ύπνου δεν κάνει μιας και θα σας ξυπνήσει για να το κλείσετε. Πάω να δω Μπουκιά Και Συχώριο δε θα μας τρελάνετε εσείς εδώ πέρα.
3/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
