Από την παγωμένη Νορβηγία μας έρχονται οι Snowfall και το δηλώνουν και με καμάρι όπως διαβάζω στο Δελτίο Τύπου της Escape, μιας και το όνομα της μπάντας (Snowfall) αλλά και το πρώτο συνθετικό του τίτλου του ντεμπούτου τους, το “Cold”, παραπέμπουν στις καιρικές συνθήκες της Σκανδιναβικής χώρας. Δεν χρειάζεται να είσαι μάντης για να καταλάβεις ότι όταν βλέπεις κυκλοφορία που φέρνει την υπογραφή της Escape Music απευθύνεται σε hard rock fans. Άλλωστε η συγκεκριμένη εταιρεία έχει συνδέσει το όνομα της με εξαιρετικές κυκλοφορίες από hard rock συγκροτήματα. Με τους Snowfall η Αγγλική εταιρεία μου φαίνεται ότι χτύπησε “φλέβα χρυσού”, ο ιδρυτής του συγκροτήματος είναι ο μπασίστας (παίζει επίσης και πλήκτρα στο “Cold Silence”) PB Riise, ο οποίος έχει φτιάξει ένα καλό όνομα στην Νορβηγική σκηνή και γενικά στους πολύ ψαγμένους γύρω από το hard rock, μιας και υπήρξε στο παρελθόν μέλος των επίσης Νορβηγών Winter Parade, μιας ακόμα αξιόλογης μπάντας που δεν υφίσταται πλέον, οι οποίοι έχουν κυκλοφορήσει δυο άλμπουμ. Το πρώτο μέλος που κάλεσε ο Riise για να στελεχώσει τους Snowfall ήταν ο κιθαρίστας Tore Meli, ενώ για την συνέχεια αποφάσισε να συνεργαστεί με μουσικούς εκτός Νορβηγίας. Έτσι για την θέση του τραγουδιστή επέλεξε τον Βρετανό Lee Small, τραγουδιστή των Shy, ο οποίος έχει τραγουδήσει και σε δυο άλμπουμ των Phenomena (το project που δημιούργησε ο πρώην κιθαρίστας των Whitesnake, Mel Galley, που πέθανε το 2008, μαζί με τον αδελφό του & παραγωγό Tom Galley), ενώ τα ντραμς στο “Cold Silence” τα ηχογράφησε ο ντράμερ των Σουηδών Coldspell, Perra Johnson, την άψογη παραγωγή επιμελήθηκε ο Martin Kronlund και το πολύ ωραίο εξώφυλλο φιλοτέχνησε ο Carl Andre Beckston. Οι Snowfall μου ακούγονται μάλλον πολύ κοντά σε συγκροτήματα όπως οι W.E.T. ή οι Work Of Art ή τους πιο παλιούς Street Talk, μιας και η φωνή του Small φέρνει λίγο προς Goran Edman. Όταν αποφασίζουν όμως να παίξουν λίγο “πιο επιθετικά” πλησιάζουν τους Eclipse αλλά και από Αμερικάνικα συγκροτήματα όπως οι Giant. Το “Cold Silence” περιέχει έντεκα τραγούδια με το εναρκτήριο “Don`t Drive Home Tonight” να είναι η πιο Aor σύνθεση του δίσκου, το “House Of Prayer” παραπέμπει στην Αμερικάνικη hard rock σκηνή, το “Alexandria” είναι το πιο heavy τραγούδι του “Cold Silence” (εντάξει μην περιμένετε να ακούσετε τρελά δικάσιδια η ξέφρενα κιθαριστικά solos!), το “I Won`t Be Lonely Anymore” είναι μάλλον το hit του άλμπουμ ενώ υπάρχει και μια εξαιρετική μπαλάντα ονόματι “Heaven`s Not There” ενώ το “The Vesper Bell” με το οποίο κλείνει το album, είναι το μεγαλύτερο σε διάρκεια τραγούδι ενώ στα συνολικά εξίμιση λεπτά που διαρκεί ξεκινάει με “μπαλαντοειδή” διάθεση και εξελίσσεται σε ένα πολύ ωραίο hard rock τραγούδι με ξεσπάσματα με έξυπνα περάσματα από πλήκτρα και εξαιρετική δουλειά στις κιθάρες από τον Tore Meli και πολύ καλά φωνητικά από τον Lee Small. Κάτι πολύ καλό δημιουργήθηκε στην παγωμένη Νορβηγία, μπορεί η Σουηδία να έχει τα πρωτεία αλλά και οι γείτονες Νορβηγοί κάτι κάνουν!
7/10
Φραγκίσκος Φραδέλος