Μια ακόμη μπάντα από την Αμερική μας έρχεται με μια ακόμη επανακυκλοφορία. Οι Hexx, από το San Francisco και την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ποτέ μα ποτέ δεν μου έκαναν κάποια φοβερή εντύπωση. Ξεκίνησαν σαν μια κλασσική power/thrash metal μπάντα, η οποία μετά από κάποιο χρονικό διάστημα άλλαξαν το στυλ τους σε ένα κλασσικό death/thrash metal.
Δεν μπορεί να πει κανείς ότι οι δύο πρώτοι δίσκοι των Hexx, “No Escape” και “Under the Spell” ήταν για τα σκουπίδια, αλλά και πάλι δεν μπορεί κάποιος να πει ότι ήταν κάτι παραπάνω από απλά συμπαθητικοί. Η στροφή προς ένα πιο σκληρό στυλ, δεν ήταν χαρακτηριστικό των ‘80s, αλλά οι Hexx το τόλμησαν. Δυο χρόνια μετά την κυκλοφορία του “Under The Spell”, το 1988, οι Hexx κυκλοφόρησαν το EP τους “Quest For Sanity” στο οποίο ξεκίνησαν την αλλαγή του στυλ τους. Ένα χρόνο μετά, κυκλοφόρησε και ο προπομπός του πάλι συμπαθητικού “Morbid Reality” – τρίτος full length δίσκος της μπάντας από την Century Media, ένα EP πάλι με τον τίτλο “Watery Graves”.
20 χρόνια μετά, οι Hexx μέσω της Vic Records, επανακυκλοφορούν τα δυο αυτά EP, σαν μια συλλογή. Δεν ξέρω το λόγο αυτής της επανακυκλοφορίας, ίσως όντως να είναι η επέτειος των 20 χρόνων από το “Quest For Sanity”, ίσως η καινούργια συμφωνία με νέα δισκογραφική. Δεν ξέρω. Πάντως, σαν υλικό και σαν παραγωγή, τα δυο EP των Hexx, είναι κάτω του μετρίου, αφού εκτός από τα τραγικά φωνητικά του Clint Bower, η μπάντα προσπαθεί με αταίριαστους γρήγορους ρυθμούς να προσεγγίσει μια επιθετικότητά, που δεν ταιριάζει καθόλου, με τις “μισο-τελειωμένες” μελωδικές γραμμές κιθάρας.
Συνεχίζοντας την “εξέλιξη” της μπάντας, η βασική διαφορά του “Watery Graves”, από τον προκάτοχό του, είναι ότι ο Clint Bower κάνει πιο ακραία φωνητικά, ενώ η μπάντα έχει επίσης υιοθετήσει πιο ακραίες φόρμες, ακόμη πιο κοντά στο death metal. Το EP περιέχει μόνο 3 κομμάτια, 2 από τα οποία είναι επανεκτελέσεις τραγουδιών από το άλμπουμ “Under the Spell”, τα “Edge of Death” και “Under the Spell” και έχουν μετατραπεί σε μια πιο death / thrash χροιά.
Από τα δύο EP, μόνο το opener του“Quest For Sanity”, “Twice as Bright”μπορεί να πει κανείς ότι θα σηκώσει τον ακροατή για headbanging. Τα υπόλοιπα κομμάτια, μάλλον κάτω του μετρίου, προσωπικά δεν μου δίνουν καμία δικαιολογία για αυτή την επανακυκλοφορία. Μέτρια τραγούδια, κακή παραγωγή, μόνο για τους οπαδούς της μπάντας η εν λόγο κυκλοφορία. Αμφιβάλλω, ότι ακόμη και death metal οπαδοί θα βρουν κάτι ενδιαφέρον στα “Quest For Sanity/Watery Graves”.
3/10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
