Οι Neofelis Nebulosa είναι μια νεοσύστατη μπάντα από τη Γαλλία. Δημιουργήθηκαν το 2019 από τον κιθαρίστα, τραγουδιστή και τραγουδοποιό Philippe. Τα τρία κομμάτια του “EP 1” δίνουν την εικόνα ενός σχήματος που κινείται ηχητικά στον ευρύτερο χώρο του alternative rock, με αρκετές νέο-punk αναφορές στο ύφος των Mondo Generator και ορισμένα urban στοιχεία.
Ο βρώμικος κι ελαφρώς «χύμα» ήχος ευνοεί τη δημιουργία της αντίστοιχης punk αίσθησης στις κιθάρες αλλά η φωνή και τα τύμπανα φαίνεται κάποιες φορές να μη μπορούν να ακολουθήσουν επιτυχώς. Ας πούμε ότι η συνθετική δεινότητα του αρχηγού της μπάντας βρίσκεται σε σαφώς υψηλότερα επίπεδα της αντίστοιχης τραγουδιστικής. Eιδικά όταν επιχειρεί έναν πιο επιθετικό τρόπο ερμηνείας, όπως στο πρώτο κομμάτι “Crazy World”. Αντίθετα, η πιο ήρεμη, pop έναρξη του “No One’s Gonna Save You” φαίνεται να ταιριάζει καλύτερα στη φωνή του.
Γενικά, τα φωνητικά αποτελούν κοινό ανασταλτικό παράγοντα για την απογείωση των τριών συνθέσεων, παρότι φαίνεται οι τελευταίες να έχουν προοπτικές. Το γεγονός ότι είναι υπερβολικά μπροστά στην παραγωγή, χωρίς να διαθέτουν την απαραίτητη τεχνική αρτιότητα που θα αιτιολογούσε κάτι τέτοιο, δυσχεραίνει αρκετά την κατάσταση. Το άλλο κοινό ζήτημα που επιδέχεται βελτιώσεων, είναι η ανακολουθία του rhythm section με τις κιθάρες. Ενώ οι δομές και οι ιδέες πίσω από τα τραγούδια δεν είναι κακές, κάτι χωλαίνει στην πρακτική εφαρμογή τους.
Κάποιες στιγμές, όπως το κιθαριστικό solo στο “Drive”, ενώ είναι τεχνικά καλές, φαίνονται ασύμβατες με την όλη δομή και το στήσιμο των κομματιών. Δηλαδή, ότι αποτελούν προϊόν δεύτερης σκέψης κι όχι μέρος της αρχικής ιδέας. Σαν να πρόκειται για κάτι που δεν είχε προσχεδιαστεί συνθετικά. Κατά συνέπεια μοιάζουν αποπροσανατολιστικές κι ελαφρώς εκτός τόπου και χρόνου. Η παραγωγή στερείται όγκου και δυναμικής, κάτι που γίνεται υπερπροσπάθεια να υποκατασταθεί από πολύ υπερβολικά φωνητικά, τα οποία στέκονται γυμνά και τραβούν όλη την προσοχή στις τεχνικές αστοχίες τους, με όλα τα υπόλοιπα να μοιάζουν σε στιγμές σβησμένα στο φόντο. Ο drummer Thomas Karbowiack δεν βρίσκεται πολλές φορές εκεί που πρέπει και στους χρόνους που πρέπει, μοιάζει να μπαίνει κάποιες φορές πολύ νωρίς κι άλλες πολύ αργά.
Σε γενικές γραμμές είναι σα να έχουμε demo εκτελέσεις κομματιών, που δεν έχουν μορφοποιηθεί ακόμα πλήρως. Κρίνεται απαραίτητο περισσότερο φινίρισμα, πιο ολοκληρωμένη ανάπτυξη των ιδεών τους που μοιάζουν ατελείς σε σημεία και περισσότερες πρόβες για να ακουστούν πιο σφιχτοδεμένοι και σίγουροι σε αυτό που παρουσιάζουν. Κρίνεται ακόμα πιο απαραίτητο το ιδρυτικό μέλος της μπάντας να αποφύγει ερμηνείες που αποτελούν την τραγουδιστική έκδοση της υποκριτικής της Keira Knightley στο A Dangerous Method. Κι αν επιθυμεί τόσο να το κάνει, ας βρει έναν παραγωγό που να έχει ικανότητα στο ζήτημα αντίστοιχη της σκηνοθετικής του Cronenberg στην εν λόγω ταινία, για να αμβλύνει τον τρόπο που ακούγεται κάτι τέτοιο και την αμφίβολη συμβολή του στο τελικό αποτέλεσμα.
4/10
Χρύσα Γιουρμετάκη
chrysag.nioti@gmail.com
