Βαρύγδουπες δηλώσεις από συγκροτήματα που νομίζουν ότι μπορούν να ψαρώσουν κόσμο, επεισόδιο άγνωστο. Οι Ask The Slave είναι λέει η μπάντα που ο μεγαλύτερος αδερφός σου δεν σου είπε ποτέ γι’ αυτούς και που λατρεύει μυστικά η μητέρα σου. Επίσης, ο τοπικός Τύπος τους χαρακτήρισε «μουσικούς ανώμαλους που διεγείρουν τον εγκέφαλο». Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Έτος ίδρυσης: άγνωστο. Περιοχή: Ισλανδία. Προηγούμενες δουλειές: δύο. Τα full-lengths “Kiss Your Chora” (2007) το οποίο βγήκε μόνο σε 100 κόπιες CD-R και το “The Order Of Things” (2010). Και τα δύο κυκλοφόρησαν μόνο στην Ισλανδία και ακολούθησε σιωπή έντεκα ετών μέχρι φέτος. Άρα ρε παλικάρια, πότε προσπαθήσατε να προωθήσετε τη μουσική σας και να μείνετε ζωντανοί στη σκηνή για να έχετε και κοινό το οποίο σας αγαπάει και δεν το λέει παραέξω; Σκεφτόμαστε λίγο πριν γράψουμε χαζομάρες. Ναι;
Όσο γι’ αυτή τη δήλωση ότι οι μανάδες μας σας λατρεύουν και δεν το λένε (λες και παίζετε suicidal black metal), θα μπορούσε να ισχύει επειδή η μουσική σας είναι μια χαρά για να κάνεις δουλειές στο σπίτι και να θες απλά να ακούς κάτι στο υπόβαθρο. Το δοκίμασα βάζοντας σκούπα, σφουγγαρίζοντας, πλένοντας πιάτα, απλώνοντας ρούχα και πήγε άψογα. Για οποιαδήποτε άλλη περίσταση όμως, όχι. Σε φυσιολογικές συνθήκες σε πιάνει ύπνος αιώνιος.
Οι Ισλανδοί παίζουν κάτι σαν progressive rock. Συνθέσεις μικρής και μεγάλης διάρκειας, πολλές εναλλαγές σε ρυθμούς και δομές. Φωνητικά μέτρια που παραπέμπουν σε pop/punk και όταν σκληραίνουν σε πιάνει αμηχανία. Ατμόσφαιρα που υπνωτίζει αφού οι κιθάρες δεν έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο και συχνά αναλώνονται σε ένα εντελώς αργό, ανιαρό και ακουστικό στυλ.
Πλήκτρα, βιολιά και λοιπά έγχορδα. Γενικά μιλάμε για ένα συνονθύλευμα ήχων που δεν έχει ροή και στο τέλος δε σου μένει τίποτα αφού παίζουν ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι χωρίς να βγαίνει κάποιο νόημα. Και δεν έφτανε αυτό αλλά διαρκεί και πενήντα λεπτά που φάνηκαν ώρες.
Για όσους τους ακούσουν πάντως και ενδιαφερθούν, πράγμα δύσκολο, τα δύο πρώτα albums τους θα επανακυκλοφορήσουν από την Crime έχοντας υποστεί remix και remaster. Στο ομώνυμο τραγούδι, η μπάντα αναρωτιέται “why good things happen to bad people”. Εγώ αναρωτιέμαι το ανάποδο, γιατί από τη στιγμή που είμαι καλό παιδί (έτσι μου λένε τουλάχιστον) πρέπει να υποστώ από το κάκιστο μουσικό αποτέλεσμα;
1/10
Γιώργος Τερζάκης
[email protected]
