Αναγνώστη μου λατρεμένε καλώς ήρθες και πάλι στη σελίδα μας και δη στο κείμενό μου! Πάρε τσαγάκι στο χέρι ωσάν άλλος Ozzy (από τη γνωστή φωτογραφία με τον Slash) και ετοιμάσου να τα πούμε για μια μπάντα από τη Χιλή. Ο λόγος για τους Hunter και τον melodic rock/AOR δίσκο τους. Να τα πάρουμε όμως με τη σειρά.
Τη σύνθεση της μπάντας αποτελούν οι Ed Carabantes στα φωνητικά, Claudio Guerrero στις κιθάρες, Leo Correa στα πλήκτρα, Juan Carlos Alfaro στο μπάσο και Marcelo Alegria στα τύμπανα. Το πρώτο τους album κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2018 και τώρα, τρία ακριβώς χρόνια αργότερα, είμαστε εδώ για να μιλήσουμε για το δεύτερο full-length τους.
Το “Hungry Heart” περιέχει δώδεκα κομμάτια. Η διάρκειά τους ξεκινάει από τα τρία λεπτά και καταλήγει περίπου στα έξι. Το κοινό χαρακτηριστικό όλων είναι πως φωνάζουν 80s. Άνετα μπορούσες να τα ακούσεις σε μια pub εκείνης της εποχής. Μακάρι να μπορούσα να πω και της δικής μας αλλά κοίτα να δεις που είναι κλειστά όλα μωρέ αδερφέ μου. Πονεμένη και πληγωμένη ιστορία αυτή, την αφήνουμε πίσω και προχωράμε.
Η μελωδία είναι πάρα πολύ καλή και για πρώτη φορά, μετά από πάρα πολύ καιρό, ενθουσιάστηκα με τα πλήκτρα. Δε μου συμβαίνει συχνά κάτι τέτοιο οπότε ένα μεγάλο μπράβο και ευχαριστώ στον Leo για αυτή την αρμονία που έφτασε στα αυτιά μου. Βέβαια, δεν είναι το μόνο θετικό στοιχείο. Όλοι τους έχουν δώσει τη δέουσα προσοχή σε αυτό που παίζουν. Κιθάρες, μπάσο, τύμπανα, παραγωγή είναι όλα υπέροχα παρόλο που υπάρχουν μερικές συχνές επαναλήψεις. Μπορεί να μην ξεφεύγει από τα τετριμμένα σαν τελικό αποτέλεσμα αλλά είναι εξαιρετικά ευχάριστο.
Για να προλάβω όμως κακεντρέχειες για το παραπάνω, όχι δεν είχα κέφια σήμερα και είπα καλή κουβέντα. Απλά τα παιδιά παίζουν ανθρώπινα και σωστά και όχι σαν ούγκανοι που βρήκαν ευκαιρία να κανιβαλίσουν μερικά δόλια όργανα που είδανε στον δρόμο τους. Ευχαριστώ.
Το μόνο πράγμα για το οποίο φέρω μεγάλη αντίρρηση, είναι τα πρώτα φωνητικά. Τι να σας πω ρε παιδιά; Ή είναι πολύ άκυρα από τη μελωδία ή κάτι έχει γίνει πολύ λάθος μαζί τους. Τα δεύτερα δεν έχουν κάποιο πρόβλημα και αυτό είναι που με κάνει να σκέφτομαι ότι ίσως κάτι έχει ξεφύγει σε αυτά. Στα πρώτα πέντε κομμάτια όλα φαίνονται καλά, από το έκτο και μετά κάτι κάπου χάλαγε. Δε θα ήθελα να σταθώ περισσότερο σε αυτά όμως, θα τα αφήσω στη δική σας κρίση. Αυτά είχα να σας πω εγώ, από εκεί και πέρα ακούτε με δική σας ευθύνη.
6/10
Χριστίνα Γιαννούλη
giannouli.christina3@gmail.com
