Για να δούμε τι έχει το μενού αυτή τη φορά. Militaria, αυστραλιανό thrash από το Brisbane. Μάλιστα, δεν ακούγεται κακό. Ο σεφ που μας σερβίρει τον thrash δίσκο της ημέρας είναι ο Chalky Hill, ο οποίος διαχειρίζεται όλα τα όργανα και είναι μέλος της επίσης thrash metal μπάντας, Odius. Οι Militaria σχηματίστηκαν το 2010 αλλά η πρώτη κυκλοφορία, το EP “Cyclonic Desolation”, βγήκε οχτώ χρόνια μετά. Ευτυχώς, δεν χρειάστηκε να περάσουν άλλα τόσα για τον πρώτο ολοκληρωμένο δίσκο, τον οποίο μας παρουσιάζει φέτος και έχει τίτλο “Remains With Pain”, συνολικής διάρκειας σαράντα πέντε λεπτών.
Το “Remains With Pain” είναι αυτό που λένε οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι, textbook case thrash metal δίσκου. Είναι δηλαδή ένας δίσκος που τηρεί ευλαβικά όλους τους κανόνες για το πώς πρέπει να είναι ένα thrash άλμπουμ. Καταρχάς, έχουμε το old-school συναίσθημα, το οποίο βέβαια συνοδεύεται από μια σαφώς πιο καθαρή και μοντέρνα παραγωγή, όπως άλλωστε συνηθίζεται πλέον να συμβαίνει. Υπάρχει ο συνδυασμός γρήγορων ξεσπασμάτων, με γρήγορες κιθάρες, γρήγορα τεχνικά σόλο και δυναμικό παίξιμο στα τύμπανα και mid-tempo κοψιμάτων, με πιο αργό αλλά το ίδιο έντονο παίξιμο. Και στις δύο περιπτώσεις, βέβαια, υπάρχει και η σωστή ποσότητα groove, για ένα μικρό κούνημα του σώματος.
Πέρα από τη μουσική, έχουμε και τα φωνητικά που ακολουθούν τη στάνταρ πορεία τραχιά/γρήγορα/φωναχτά και με τα απαραίτητα ψηλά περάσματα που συνοδεύονται με κοφτές τσιρίδες. Επίσης, σε πολλά σημεία του δίσκου τα φωνητικά γίνονται πιο αφηγηματικά, όπου πιθανότατα περνιέται κάποιο πολιτικό μήνυμα, ενώ υπάρχουν και πολλά ηχογραφημένα αποσπάσματα, προφανώς από κάποια ομιλία ή από κάποιο δελτίο ειδήσεων.
Και κάπως έτσι πηγαίνει σχεδόν ολόκληρος ο δίσκος. Σχεδόν, γιατί στα εννιά κομμάτια του άλμπουμ υπάρχουν δύο που διαφοροποιούνται από τα υπόλοιπα. Το ένα είναι το εισαγωγικό, το “Vietnam 1966”, το οποίο είναι μια αργή και ατμοσφαιρική σύνθεση, με ωραίες μελωδίες, που ανοίγει όμορφα το άλμπουμ. Το δεύτερο είναι το τελευταίο κομμάτι του άλμπουμ, το “Ceasefire Ataraxia”, το οποίο ανάμεσα στα γρήγορα σημεία έχει κάποια αργά περάσματα, όπου θα ακούσουμε και γυναικεία χορωδιακά φωνητικά και αργά τεχνικά σόλο αλλά και μελωδίες από ακουστική κιθάρα. Πρόκειται για μια σύνθεση που, έστω και για λίγο, αλλάζει ευχάριστα τη γενικότερη ατμόσφαιρα του άλμπουμ.
Όπως ανέφερα, το “Remains With Pain” είναι ένας τυπικός δίσκος thrash metal. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως ο Hill δεν έχει δημιουργήσει ένα ωραίο και δυνατό άλμπουμ που δεν θα τον ευχαριστηθεί όποιος οπαδός του είδους τον ακούσει. Το αντίθετο. Πρόκειται για μια δεμένη και στιβαρή κυκλοφορία, με ωραίες και δυνατές συνθέσεις και ένα δυναμικό παίξιμο από τον Αυστραλό. Αν το κοιτούσαμε μεμονωμένα, θα λέγαμε ότι πρόκειται για μια αξιόλογη thrash κυκλοφορία. Δυστυχώς, όμως, δεν μας προσφέρει τίποτα καινούριο και δεν είναι κάτι που δεν το έχουμε ακούσει άπειρες φορές τα τελευταία χρόνια. Όσο και καλό να είναι, δεν θα καταφέρει να ξεχωρίσει ανάμεσα στα πάμπολλα άλλα thrash άλμπουμ που κυκλοφορούν σε ολόκληρο τον κόσμο. Παρόλα αυτά, ρίξτε του μια αυτιά. Ίσως και να σας τραβήξει το ενδιαφέρον. Η δύναμη και η τεχνική υπάρχουν. Σε αυτό που δυστυχώς χάνει είναι στην πρωτοτυπία.
6,5/10
Μίνως Ντοκόπουλος
[email protected]
