AlbumsΚριτικές

Adimiron – Timelapse (Scarlet Records)

Τέταρτο άλμπουμ για τους Ιταλούς Adimiron, τρίτη αλλαγή μουσικού προσανατολισμού στα δεκαπέντε χρόνια ύπαρξής τους και η υποψία ότι προσπαθούν ν’ακολουθήσουν τα trends της εποχής να πλανάται στον αέρα. Βέβαια το progressive thrash που έπαιζαν στα προηγούμενα χρόνια δεν απέχει και πολύ από το σημερινό τους ύφος (δεν αναφερόμαστε καν στις melodic death ρίζες τους) οπότε μάλλον την γλυτώνουν την κατηγορία σχετικά εύκολα. Το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό όταν μπαίνει το πρώτο κομμάτι του “Timelapse”, είναι οι Dream Theater και στη συνέχεια κάνουν την εμφάνισή τους οι Meshuggah στο πιο ατμοσφαιρικό τους. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι πρόκειται για μπάντα με έμφαση στην τεχνική, τα κοφτά και έντονα ρυθμικά riffs και τις απανωτές αλλαγές ρυθμών και ταχυτήτων. Λέξη κλειδί στον γρίφο των Adimiron αποτελεί το όνομα Gojira ενώ και οι Mastodon φαίνεται να έχουν βάλει το χεράκι τους, δίνοντας πνοή στα κάπως ανώμαλα μουσικά θέματα που συνθέτουν τα τραγούδια. Τα φωνητικά είναι αρκετά πολύπλευρα, από τα κουραστικά και άνευρα nu metal «μελωδικά» γκαρίσματα μέχρι τα πολύ καλά και δυναμικά βρώμικα, διπλά φωνητικά που ευτυχώς καταλαμβάνουν και το μεγαλύτερο κομμάτι στον δίσκο. Σίγουρα το περισσότερο βάρος έχει πέσει στις κιθάρες, με πολλές διαστρωματώσεις για όγκο αλλά και περιπλοκότητα, ενώ γίνεται μεγάλη χρήση παικτικών τρικ όπως διάφορα περίεργα slide και άλλες τεχνικές που και να τις ήξερα, δεν θα είχε και πολύ σημασία να τις αναφέρω όλες. Τύμπανα και μπάσο έχουν τις δικές τους στιγμές μέσα στα κομμάτια για να λάμψουν ενώ πολύ πιο διακριτική είναι η παρουσία πλήκτρων στις ατμοσφαιρικές πινελιές, όργανο που άλλωστε δεν παίζονται και από κάποιο μόνιμο μέλος. Το καλό είναι ότι η πολύ καλή τεχνική τους κατάρτιση δεν τος οδηγεί στην συνήθη επιδειξιομανία των prog σχημάτων, με αποτέλεσμα να δημιουργούν τραγούδια με ουσία και όχι ένα σύνολο από σολαρίσματα συνδεδεμένα από κάποια πιο αδιάφορα ρυθμικά σημεία. Το κακό είναι ότι τα τραγούδια είναι υπερβολικά όμοια μεταξύ τους, και μάλιστα διαφαίνεται και ένα γενικό μοτίβο που βγάζει η μπάντα στις δομές, με τις διαφορετικές εισαγωγές, παρόμοιο κορμό με διαφοροποιήσεις στο σημείο που πάει τυπικά το ρεφρέν και κλείσιμο με μελωδία ή σόλο.  Νομίζω πως πρόκειται για το πιο ποιοτικό άλμπουμ που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής και δημιουργούν κάτι που αν το αναπτύξουν και το εξελίξουν και φυσικά αποφύγουν τα λάθη που κάνουν εδώ, θα προσελκύσει την προσοχή μεγάλης μερίδας του κοινού.

7/10
Νίκος Κεφαλίδης
[email protected]

nano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X