Όντας η πρώτη μου φόρα που γράφω για το συγκεκριμένο μέσο, θα ήθελα να ξεκινήσω ευχαριστώντας την ομάδα του GreekRebels για την εμπιστοσύνη που μου δείχνει και το χώρο που μου παραχωρεί ώστε να μπορώ γράφοντας να εκφέρω τις απόψεις μου και να παρουσιάζω τις μουσικές ανησυχίες μου.
Στα της κυκλοφορίας, εδώ έχουμε να κάνουμε με την σύνδεση δύο εκ των γνωστότερών καλλιτεχνών της Νορβηγίας, τον Edvard Munch (σ.σ. Νορβηγός ζωγράφος του οποίου το ιδιαίτερο στυλ έγινε παγκοσμίως γνωστό ως παράδειγμα εξπρεσιονισμού στα καλύτερά του [1863 – 1944]) και τους Satyricon. Ο ιθύνων νους των Satyricon, Satyr, γράφει ένα κομμάτι πενήντα έξι (56) λεπτών, το οποίο και παρουσιαζόταν στην έκθεση τέχνης του μουσείου Munch στο Όσλο μέχρι τις 28 Αυγούστου. Το κομμάτι αυτό προσπαθεί να κάνει τον ακροατή να οπτικοποιήσει την μουσική και να νιώσει την αίσθηση μελαγχολίας και απομόνωσης σαν να αναλύει τους πίνακες και τα έργα του Edvard Munch.
Όποιος περιμένει σε αυτή την κυκλοφορία να ακούσει το γνωστό black metal των Satyricon θα απογοητευτεί. Εδώ δεν υπάρχουν blast beats, τα λίγα τύμπανα και κρουστά ακούγονται αραιά και που, ακόμη και οι κιθάρες με τον γνώριμο ήχο του συγκροτήματος δεν έχουν τον πρώτο λόγο, αλλά δημιουργούν στιγμές έντασης όπου χρειάζεται. Όσο για τα φωνητικά του Satyr; Απουσιάζουν ολοκληρωτικά.
Βέβαια, όλα γίνονται για ένα συγκεκριμένο λόγο. Ακούγοντας το κομμάτι ξανά και ξανά, μπορείς να καταλάβεις όλο και περισσότερο κάθε πτυχή της σκέψης κατά την σύνθεση. Οι σκληροπυρηνικοί του black metal δεν θα την εκτιμήσουν αυτή την κυκλοφορία, καθώς και πολλοί από τους οπαδούς τους που περιμένουν εδώ και καιρό μία νέα κυκλοφορία μετά το εξαιρετικό “ Deep Calleth upon Deep” του 2018.
Σε τελική ανάλυση, αυτό εδώ είναι ένα σκοτεινό ταξίδι μέσα στην ψυχή ενός καλλιτέχνη και μία ευχάριστη ώρα υπό συγκεκριμένες συνθήκες ακρόασης, κάτι που είναι ακριβώς και ο σκοπός του συγκεκριμένου εγχειρήματος.
6/10
Βαγγέλης Φαρρής
[email protected]
