Η έλλειψη γνώσεών μου πάνω στην Νεοκλασική μουσική δεν με βοήθησε να κατανοήσω ακριβώς αυτή τη δουλειά. Σίγουρα το άθροισμα φωνών σε ένα κομμάτι όπως το “Dolci Ire” δεν μπορεί παρά να σου προκαλέσει ανατριχίλες, αλλά δεν είναι πολλά αυτά που μπορώ να εκτιμήσω στο συγκεκριμένο είδος μουσικής. Το “Canzone All’ Italia” ίσως να είναι το πρώτο κομμάτι που αγγίζει κάπως τα ακούσματα μου, ενώ το “Altri Perfecti” με μια πιο alternative αύρα και κλασσικού τύπου beat μου δείχνει τι ακριβώς είναι οι Camerata Mediolanense. Με κοινά σημεία από Enigma και ορισμένα project της Enya, τα συγκεκριμένα κομμάτια είναι όλα κατάλληλα για ένα chill out απόγευμα ή ως συνοδεία σε ένα ωραίο δείπνο. Μεγάλο μουσικό highlight του δίσκου, είναι αναμφισβήτητα το “Solo Et Pensoso” όπου η ατμόσφαιρα εύκολα θα αγγίξει και τους πιο απαιτητικούς ακροατές. Δώστε μια ευκαιρία, δεν μπορώ να πω αν θα το λατρέψετε ή όχι, αλλά σίγουρα θα αναγνωρίσετε πως τέτοιου τύπου συνθέσεις μπορούν να αγγίξουν τον εσωτερικό σας κόσμο…
7/10
Ντένια Παλαιολόγου
