Οι Cradle of Filth είναι ένα συγκρότημα που καθ’ όλη την πορεία του έχει κάνει ελάχιστες αλλαγές στην κατεύθυνσή του. Η πιο μεγάλη και ταυτόχρονα ξενέρωτη αλλαγή έγινε στο “Thornography” που βγήκε το 2006. Έπειτα το 2008 έκαναν μία προσπάθεια να επανέλθουν πιο δυναμικά αλλά και εκεί τα πράγματα ήταν λίγο θολά. Αυτή την φορά με τον εντέκατο δίσκο τους τα πράγματα έρχονται να αλλάξουν προς το καλύτερο.
Προσωπικά το “Darkly, Darkly, Venus Aversa” είναι ότι καλύτερο έχουν κυκλοφορήσει από την “Nymphetamine” εποχή. Βέβαια αυτό πιστέυω πως έχει να κάνει και με το γεγονός ότι πλέον βρίσκονται στην Peaceville Records και αυτό θα τους έχει δώσει κάποια σχετικά μεγαλύτερη άνεση στο πως μπορούν να εκφραστούν μουσικά. Είναι δυνατό, γρήγορο και έχει κομμάτια καλογραμμένα. Πρόκειται για έναν concept δίσκο που αυτή την φορά καταπιάνεται με την πρώτη γυναίκα του Αδάμ, τη Lilith.
Ο δίσκος είναι λιγότερο μελωδικός από τις δύο με τρεις προηγούμενες δουλειές τους και εστιάζει περισσότερο στην ταχύτητα και τα επιθετικά riffs. Ο δίσκος ουσιαστικά κάνει διάλλειμα μόνο στο ”The Persecution Song” που κρατάει χαμηλούς τόνους. Από τον δίσκο εκλείπουν σε μεγάλο βαθμό οι διάφορες ορχηστρικές απόκοσμες εισαγωγές που συναντούσαμε σε όλες τις κυκλοφορίες τους. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι τα πλήκτρα και άλλα synths λείπουν από το εκρηκτικό μίγμα του δίσκου, αλλά απλά την περισσότερη ώρα έχουν τον ρόλο ατμόσφαιρας μέσα στα κομμάτια. Η παραγωγή που έκαναν εδώ μ’ άρεσε περισσότερο γιατί ο ήχος δεν είναι τόσο υπερβολικά επεξεργασμένος όσο στον προηγούμενο δίσκο τους.
Το “Darkly, Darkly, Venus Aversa” είναι σίγουρα ένας δίσκος που θα τραβήξει πάλι έστω για κάποιο διάστημα τα φώτα πάνω στο συγκρότημα. Ελπίζω η επόμενη κυκλοφορία να είναι ακόμα πιο δυνατή και να βοηθήσει το συγκρότημα να κάνει ένα δυνατό come-back.
8.5/10
Ηλίας Μαρόγλου
[email protected]
