Είναι εντελώς διαφορετική η φάση όταν ακούς έναν δίσκο έχοντας διαβάσει πρώτα κάποιες πληροφορίες για την μπάντα και το ύφος της απ’όταν τον ακούς και βρίσκεσαι στο πλήρες σκοτάδι, όταν απλά πατάς το play και δεν είσαι ούτε στο ελάχιστο προετοιμασμένος γι’αυτό που έπεται. Γουστάρω περισσότερο την δεύτερη περίπτωση αν και σπάνια το κάνω, ας όψεται η περιέργειά μου. Τυχαία επέλεξα από τα προς κριτική άλμπουμ που μου έχουν δοθεί, το “Temproa Infernalia” των Αμερικανών Demon Eye, να περάσει την δοκιμασία της τυφλής ακρόασης. Σκάει λοιπόν το εναρκτήριο “End Of Days” και νιώθω ότι βρίσκομαι σε άλμπουμ της πρώτης νιότης των Black Sabbath, με τον χαρακτηριστικό ήχο στην κιθάρα και χροιά στην φωνή που θυμίζει Ozzy, μια αρκετά φρέσκια σύνθεση που σε κρατάει γερά στα σχεδόν τέσσερα λεπτά της. Η συνέχεια όμως δεν είναι ανάλογη, αφού το επόμενο κομμάτι με τίτλο “Listen To The Darkness”, ξεπηδάει από τα βάθη του NWOBHM, ένα uptempo πωρωτικό συνονθύλευμα Angelwitch, Tygers Of Pan Tang και Diamond Head (μεταξύ άλλων) με φοβερές riffάρες και σολαρίσματα που δεν ξεφεύγουν από το πνεύμα της εποχής, και την χροιά του Ozzy να βγάζει Sean Harris σπασίματα (δηλαδή Robert Plant σπασίματα, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία). Από εκεί και πέρα, ο υπόλοιπος δίσκος πάει σε αναλογία ένα προς ένα, αν και πολλές φορές, τα στοιχεία μπλέκονται μεταξύ τους. Το μόνο που δεν συμπλέει είτε με την μία είτε με την άλλη πλευρά, είναι το “Black Winds” που μου θύμισε Velvet Revolver. H παραγωγή του δίσκου καθορίζει σε μεγάλο βαθμό το ύφος του δίσκου καθώς η μουσική των Demon Eye είναι πασπαρτού, θα μπορούσε άνετα να βγει με κλασσικομεταλλικό ήχο των 80’s ή τον πιο βαρύ ήχο του 90’s metal και να λειτουργήσει το ίδιο καλά, μιας και τα στοιχεία τους είναι διαχρονικά και έχουν χρησιμοποιηθεί κατά κόρον τα τελευταία πενήντα χρόνια. Θεωρώ πως το “Temproa Infernalia” είναι ένας πολύ καλός δίσκος, μια αξιόλογη απάντηση της Αμερικάνικης σκηνής στην ρετρολογία των Σουηδών που δικαίως μονοπωλούν τον 70’s ήχο τελευταία, μια πολύ καλή επιλογή για όσους θέλουν ν’ακούσουν κάτι παλιό παιγμένο στο σήμερα.
7,5/10
Νίκος Κεφαλίδης
[email protected]
