Είναι σίγουρα ένα από τα πιο μισητά groups στο internet. Μετά από κάποιο research για την συγκεκριμένη μπάντα η πλειοψηφία των αποτελεσμάτων είναι το πόσο μίσος τρέφει ο κόσμος για αυτούς αλλά και το πώς είναι το χειρότερο συγκρότημα όλων των εποχών, είναι λίγα από τα «κοσμητικά» που βρήκα. Και αυτό έχει να κάνει περισσότερο με την εμφάνιση και το styling της μπάντας. Όταν ακούς ότι κάποια μπάντα είναι από το Texas περιμένεις να είναι μουσάτοι, μαλλιάδες, με blue jeans και τέλος πάντων με πολλά @@. Αντ’ αυτού έχεις επτά παιδάκια που έμειναν στην εποχή των emo, με τόσο στενά παντελόνια που οι thrashers θα αισθανόντουσαν ντροπή, με πολύχρωμα tattoo για να πηγαίνουν με τα πολύχρωμα σκουλαρίκια τους και φυσικά άφθονους τόνους λακ για να συντηρηθεί το μαλλί. Και αφού σπατάλησα την μισή κριτική για να σας πω για το «φαίνεσθαι» της μπάντας, πάμε τώρα και στο «είναι», τη μουσική δηλαδή. Χμμ, ναι. Πώς να το πω; Απαίσιο; Άθλιο; Τρομακτικό; Χάλια; Δεν κάνουν τίποτα νέο, οι κιθάρες παίζουν το ίδιο, μπαίνουν και αυτοί στην μόδα των keyboards και programming, για τις φωνές δεν θα σχολιάσω κάτι γιατί θα γίνω (ακόμα πιο) κακιά. Το μόνο που μπορώ να πω ότι μου άρεσε ήταν τα τύμπανα. Ο δίσκος περιέχει και εκλάμψεις αλλά το περισσότερο υλικό είναι για τα σκουπίδια, ειδικά στα καθαρά φωνητικά. Μην κάνετε τον κόπο.
2/10
Tένια Λάρδα
tenia@greekrebels.gr
