Με περίσσιο ενθουσιασμό, καθότι επιτέλους μου ανατέθηκε να συντάξω κριτική για black metal δίσκο, πάμε να γνωρίσουμε λίγο καλύτερα τους Dusk In Silence. Με έδρα την μακρινή Ινδονησία, η εν λόγω μπάντα πρόκειται για το solo project ενός καλλιτέχνη με το σκηνικό όνομα H. (κατά κόσμον Bangoen), ο οποίος φαίνεται να είναι ενεργός στην underground metal σκηνή της χώρας του τουλάχιστον από το 2011, όπου και αποτέλεσε drummer μιας τοπικής death metal μπάντας με το όνομα Inverted.
Το είδος μουσικής όπου παράγουν οι Dusk In Silence περιγράφεται καλύτερα ως post-black metal με έντονες επιρροές από melodic, atmospheric καθώς και depressive black metal. Στο ντεμπούτο άλμπουμ τους, με τίτλο “Beneath The Great Sky Of Solitude”, οι Dusk In Silence μας παρουσιάζουν έξι κομμάτια, με την συνολική διάρκεια τους να ανέρχεται στα τριάντα τέσσερα λεπτά, χρόνο τον οποίο θεωρώ ιδανικό για έναν επιτυχημένο δίσκο του είδους τους.
Ομολογώ πως το “Beneath The Great Sky Of Solitude” κέντρισε το ενδιαφέρον μου από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα, καθώς η εισαγωγή του πρώτου τραγουδιού του, με τίτλο “Dusk In Silence”, μου θύμισε έντονα τον ήχο των Mgła, όπου τυγχάνει να είναι και η αγαπημένη μου μπάντα. Ακούγοντας και τον υπόλοιπο δίσκο όχι μια, ούτε δύο αλλά τέσσερις συνολικά φορές (από ότι φαίνεται μάλλον μου άρεσε αρκετά), μπόρεσα να παρατηρήσω ορισμένες τεχνικές λεπτομέρειες τις οποίες και θα παραθέσω.
Αρχικά, και όσον αφορά τις κιθάρες, κανείς δε θα μπορούσε να αφήσει ασχολίαστο τον κρυστάλλινο, καθαρό και έντονο ήχο τους, μέσω του οποίου μπορείς σχεδόν να νιώσεις το τρέμουλο των χορδών τους σε κάθε riff. Εξίσου έντονη εντύπωση μου έκαναν και τα drums, τα οποία ήταν άκρως δυνατά και γρήγορα, καθώς και τα τραχιά φωνητικά του Η., τα οποία ήταν άψογα τεχνικά, ενώ φαινόντουσαν να μάχονται με τα μελωδικά σημεία του δίσκου καθ’ όλη τη διάρκειά του.
Από στιχουργικής πλευράς, το “Beneath The Great Sky Of Solitude” πρόκειται για μια αφήγηση, μέσω της οποία εκφράζεται η απελπισία του καλλιτέχνη όσον αφορά τον κόσμο όπου ζει καθώς και τους περιορισμούς και τις ατέλειες όπου εντοπίζει σε αυτόν, σε συνδυασμό με την επιθυμία του να τον εγκαταλείψει για κάτι καλύτερο. Παρά το καταθλιπτικό και αυτοκτονικό ύφος των στίχων, η μελωδία των κομματιών είναι χαρούμενη και ελπιδοφόρα, αποπνέοντας θετικά συναισθήματα στον εκάστοτε ακροατή.
Όλα τα τραγούδια του δίσκου φαίνεται να μοιάζουν καθώς και να συνδέονται αρμονικά μεταξύ τους, τόσο από μουσικής όσο και από στιχουργικής απόψεως. Το τελευταίο κομμάτι του, με τίτλο “Dekap”, ξεχωρίζει αποτελώντας το μοναδικό το οποίο είναι γραμμένο στη μητρική γλώσσα του καλλιτέχνη και εκφράζοντας έντονη θλίψη, ήδη μέσω της ενόργανης εισαγωγής του.
Εν κατακλείδι, το “Beneath The Great Sky Of Solitude” πρόκειται για έναν συγκλονιστικό δίσκο ο οποίος σίγουρα εντάσσεται στους καλύτερους όπου έχω ακούσει τους τελευταίους μήνες, πλησιάζοντας σε αρκετά μεγάλο βαθμό το γούστο μου στη μουσική. Η άψογη ηχογράφηση, η αρμονική ενορχήστρωση, η ακραία δυναμική, οι ραγδαίες κορυφώσεις καθώς και οι συχνά εναλλασσόμενες μελωδίες είναι εις θέση να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον του ακροατή καθ’ όλη τη διάρκεια του δίσκου, κάνοντάς τον να θέλει να τον ακούσει ξανά και ξανά.
Αν αυτό είναι το πρώτο δείγμα των Dusk In Silence, τι πρόκειται να ακολουθήσει στη πορεία τους; Με ένα τεράστιο εύρος συναισθημάτων, μεταξύ των οποίων μελαγχολία, θλίψη, απόγνωση και δέος, οι Dusk In Silence κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα μοντέρνο και πρωτοποριακό αριστούργημα, το οποίο αναμφισβήτητα πρόκειται να αποτελέσει κλασικό του είδους του στο μέλλον.
9/10
Κατερίνα Νίκου
[email protected]
