Συνεργασίας συνέχεια από τη Frontiers Music αυτή τη φορά, με το πρώτο ομώνυμο album των First Signal. Εδώ ενώνουν τις δυνάμεις τους ο Harry Hess (ex-Harem Scarem) με το σχετικά γνωστό στον ευρύτερο rock χώρο, παραγωγό και μπασίστα, Dennis Ward, που έχει δουλέψει παλαιότερα με Pink Cream 69 και Place Vendome. Αυτοί οι δύο τύποι που λέτε, κατάφεραν να μαζέψουν την αφρόκρεμα του AOR στερεώματος των ’80s και να συνεργαστούν μαζί τους συνθετικά.
Μέλη από τους W.E.T. μέχρι και τους – αδίκως ξεχασμένους – House Of Lords, κάνουν στο “First Signal” ό,τι περνάει από το χέρι τους για να μας προσφέρουν ένα δίσκο που από τη μία θα πρέπει να τιμήσει το AOR και από την άλλη να το πετύχει χωρίς να μας κάνει να κοιμηθούμε όρθιοι.
Για να δούμε. Η εισαγωγή γίνεται με το “This City”, αφήνοντάς με άναυδο με το καλημέρα. Φωνάρα, solάρες, απίστευτα εμπνευσμένες μελωδίες λες και έχουν βγει από το soundrack του “Top Gun” και όλα αυτά σε ένα μόνο κομμάτι. Τα καλά νέα δεν τελειώνουν εκεί όμως. Ένα προς ένα τα tracks ξεσηκώνουν κόσμο. Ο Harry Hess εδώ “ζωγραφίζει”, χωρίς υπερβολές. Και για του λόγου το αληθές άκου τα “Part Of Me”, “Crazy” και “Into The Night”. Και αυτά είναι μόνο ενδεικτικά, καθώς όλο το album αποτελεί την πλήρη αποθέωση της μελωδίας, απλά σε αυτές τις τρεις συνθέσεις ο Harry δίνει ψυχή τε και σώματι.
Η παραγωγή του κυρίου Ward είναι άψογη και προσεγμένη (σ.σ.: δε θα μπορούσα να περιμένω κάτι λιγότερο). Όλη η μπάντα είναι τέλεια δεμένη μεταξύ της, τα τραγούδια είναι σωστά δομημένα, έτσι ώστε να μη σε κάνουν να το κουνήσεις ρούπι από το στερεοφωνικό. Μακάρι να βγουν και σε περιοδεία για να δούμε πώς θα ακούγονται και live.
Σε μία σωστή κριτική δίσκου πρέπει να εξετάζεις το δίσκο από κάθε οπτική γωνία και να βρίσκεις τα θετικά αλλά και τα αρνητικά στοιχεία για να έχεις μία ολοκληρωμένη άποψη. Έλα όμως που αυτό τo ρημαδο-album δεν έχει ούτε μία αρνητική στγμή. Δεν ξέρω αν φταίει η παρουσία AOR παλαίμαχων στο δίσκο (σ.σ.: συνθετικά έστω) δεν ξέρω αν έχει να κάνει με τη μαγευτική (σ.σ.: με όλη την έννοια της λέξεως) φωνή του Harry Hess ή αν ευθύνεται το φάντασμα των Cheap Trick, το οποίο πλανάται πάνω από τα τραγούδια καθ’ όλη τη διάρκεια της ακρόασης. Ένα είναι το σίγουρο και βάζω και το χέρι μου στη φωτιά γι’ αυτό. Το “First Signal” όχι απλώς τιμά το AOR, αλλά το εξυμνεί και -ποιος ξέρει;- ίσως να το επαναφέρει στο προσκήνιο. Μπράβο. Πραγματικά μπράβο.
9,5/10
Χάρης Μπελαδάκης
[email protected]
