Κοίτα να δεις που έφτασε η Ρωσία να βγάζει (σχετικά) αξιόλογο Metalcore και ο υπόλοιπος κόσμος να έχει πήξει στις φόλες (στο συγκεκριμένο είδος πάντα). Και δεν έχει και καμμία σοβαρή σκηνή, άντε να μετράει καμμιά 20αριά Metalcoreίζουσες μπάντες η χώρα. Καλά βέβαια να δεις ότι φταίει το ότι μόνο τα 3/5 της μπάντας είναι Ρώσοι! Για τραγουδιάρη έχουν τον Σουηδό Tony JJ Jelencovich που παίζει και στους Transport League και γενικά έχει τραγουδίσει και σε μία σωρεία από μπάντες κατά καιρούς. Τώρα για drummer έχουν τον – όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω – Morten Lowe Sorensen που αυτός και αν έχει παίξει για μπάντες… μόνο φέτος έγραψε για Amaranthe, Dragonland, Mercenary και The Cleansing. Αυτή είναι τέταρτη κυκλοφορία της μπάντας καθώς έχουν ακόμα ένα EP, ένα Full και ένα Single. Σε σχέση με το πρώτο τους Full θα έλεγα ότι κινείται περισσότερο όπως επιτάσσει η σημερινή μόδα και ουσιαστικά όλα γίνονται πιο Thrashy και λιγότερο Groovy διατηρώντας πάντα το Metalcore σκηνικό. Για μένα πολύ καλύτερο από τον πρώτο τους δίσκο το Human Museum και κυρίως λόγο ανεβασμένων ταχυτήτων και λόγο καλύτερης μουσικής. Το θέμα καλύτερης μουσικής δεν έγκειται τόσο στο θέμα συνθέσεων που είναι κατα μέσο όρο μέτριες ΑΛΛΑ στις πάρα πολύ καλές κιθάρες και από θέμα ήχου αλλά και τεχνικής. Πολύ καλά σολίδια και πολύ καλά riffάκια. Ο δίσκος ειδικότερα χωρίς να έχει την υπερκομματάρα έχει αρκετά κάλα κομματάκια με κάποιες πολύ δυνατές στιγμές. Αγαπημένες στιγμές το σολίδι από το ‘Solid Child’ και η πραγματικά πολύ καλή εισαγωγή του δίσκου, το ‘Suicide World’ (μακάρι να ήταν έτσι όλος ο δίσκος αλλά δυστυχώς ακολούθησε απότομη προσγείωση). Από εκεί και πέρα καλά κομμάτια που μου έκαναν εντύπωση σαν σύνολο είναι τα ‘Face It’ και ‘Through The Sights’. Αυτό που μου έκανε επίσης εντύπωση είναι ότι τα καθαρά φωνητικά καταφέρνουν όχι μόνο να μην είναι κουραστικά αλλά και σε μερικές στιγμές ήταν και πολύ ευχάριστα… Τώρα στιχουργικά αρκετά κλασσικός ο δίσκος καθώς αναφέρεται στις δύσκολες εποχές που διανύουμε. Τέλος όσον αφορά το Artwork, πάρα πάρα πολύ ωραίo αλλά με προιδέαζε για άλλες καταστάσεις να πω την αλήθεια, κατί πιο πολύ στο Thrash/Death. Icon in Me λοιπόν, μια πολυ καλή επιλογή για τους λάτρεις του είδους και ας ελπίσουμε να συνεχίσουν σε μία ανοδική πορεία!
6.5/10
Γιώργος “Kelenmar” Βασιλειάδης
