Το απόγευμα Τετάρτης 9 Απριλίου με βρήκε στο δρόμο για το γνώριμο λημέρι του studio Εσώτερον στη Δάφνη. Η αποστολή μου είναι η προακρόαση του νέου άλμπουμ των Karma Violens με τίτλο “Skin Of Existence”. Πολλά έχουν μεσολαβήσει στα τρία περίπου χρόνια που μεσολάβησαν από την κυκλοφορία του ντεμπούτου τους, και η περιέργειά μου για το πως θα ακούγεται η δεύτερη δουλειά τους ήταν μεγάλη.
Η μπάντα μας υποδέχθηκε με χαμόγελο και πολύ καλή διάθεση και μας μίλησε σχετικά με το νέο “Skin Of Existence”. Πρόκειται για ένα concept album στιχουργικά, με τα 11 τραγούδια του (10 κανονικά και 1 intro) να ασχολούνται με τις τελευταίες στιγμές ενός ανθρώπου πριν αυτοκτονήσει, ο οποίος πριν δώσει τέλος στη ζωή του, ανακαλεί στη μνήμη του τα γεγονότα και τα βιώματα που τον έφεραν στο σημείο να πάρει αυτήν την απόφαση. Εξώφυλλο, φωτογραφίες και γενικά όλο το artwork του δίσκου το έχει επιμεληθεί ο Γιάννης Νάκος, σε μια από τις καλύτερες δουλειές του που έχουμε δει (αν όχι την καλύτερη). Η επίπονη διαδικασία της παραγωγής έγινε από την ίδια την μπάντα, τα φωνητικά και τα τύμπανα ηχογραφήθηκαν στο studio Εσώτερον και κιθάρες/μπάσο (αν κατάλαβα καλά) στον χώρο του κιθαρίστα τους, Κώστα Παπαδόπουλο, που ανέλαβε όλο το βάρος της εγγραφής και του ήχου. Η μίξη έγινε στα Lambesis Studios από τον Daniel Castleman (As I Lay Dying) που είχε συνεργαστεί μαζί τους και στο “Dormancy” και το mastering έγινε από τον Alan Duches (Motorhead, Dillinger Escape plan, Converge). Το αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω από άψογο, αφού καταφέρνει να είναι ξεκάθαρο και δυνατό, χωρίς να ακούγεται υπερβολικά γυαλισμένο και πλαστικό όπως βγαίνουν αρκετές σύγχρονες παραγωγές.
Να δούμε όμως και την ουσία του θέματος, δηλαδή το μουσικό κομμάτι. Δεν πρόκειται να μπω σε λεπτομέρειες όσο αφορά τα κομμάτια, αφού μετά από μία και μόνη ακρόαση δεν έχεις και πολλά περιθώρια να αναλύσεις ή ακόμα και να συγκρατήσεις αυτό που άκουσες. Αυτό που μπορώ με σιγουριά να πω είναι πως το “Skin Of Existence” είναι πολύ ανώτερο του “Dormancy”. Κατ’ αρχήν λείπουν τα πολλά πολλά hardcore στοιχεία που με χάλαγαν λιγάκι στον προηγούμενο δίσκο τους. Η μουσική τους συνεχίζει να περιλαμβάνει επιρροές από όλο το ακραίο φάσμα, με κύριο χαρακτηριστικό τις μινόρε μελωδίες, πάνω στις οποίες χτίζουν μια ατμόσφαιρα απελπισίας και πόνου που δένει άψογα με τη θεματολογία του concept. Εξαιρετική δουλειά έχει κάνει στα τύμπανα ο Γιώργος Καναβάρης (Mallediction, Wastefall, Valet Parn) που τους βοήθησε στην ηχογράφηση, με τα πανταχού παρόντα δίκασα και τα υπερηχητικά blastbeat να σου τραντάζουν την ψυχή. Έπαθα πλάκα με τη βελτίωση της φωνής του Μάριου, τόσο στην χροιά του όσο και στους τρόπους που την χειρίζεται ανάλογα με την ατμόσφαιρα του κάθε σημείου. Για άλλη μια φορά δημιουργούν το δικό τους ύφος και στυλ, ανακατεύοντας τις διάφορες επιρροές τους, σε βαθμό που να μην μπορείς να δώσεις σαφή περιγραφή σε λιγότερες από 10 λέξεις, εκτός αν πεις απλά «είναι Karma Violens». Επιπλέον, αυτή τη φορά ο δίσκος περιέχει και πολλά κιθαριστικά solo, στοιχείο που έλειπε στο παρελθόν. Τα περισσότερα τραγούδια του δίσκου έχουν την στόφα να γίνουν hits, με προσωπική προτίμηση από το λίγο που τα άκουσα, τα “Floating In Sadness”, “Le Temps Du Suicide” και το “Incubation Day”.
Πιστεύω ακράδαντα ότι πρόκειται για έναν δίσκο που θα σημαδέψει την Ελληνική σκηνή το 2014, όχι μόνο λόγω της απίστευτης παραγωγής του που ανεβάζει τον αντίστοιχο πήχη για τις υπόλοιπες μπάντες, αλλά κυρίως για το μουσικό σκέλος που δείχνει ότι πραγματικά η μπάντα αυτή έχει πολλά να δώσει στον σύγχρονο ακραίο ήχο και αξίζει της ανάλογης προσοχής. Ελπίζω να μην χρειαστεί να κάνουν όνομα στο εξωτερικό για να τους παραδεχτούμε και εντός συνόρων όπως σε άλλες περιπτώσεις.
Tracklist: Incuarious, Bloodbath, Soulless Child, Floating In Sadness, Le Temps Du Suicide, Skin Of Existence, Si Vis Vitam Para Mortem, Incubation Day, About My Creator, Paralyzed, Dead Man’s Story
Επιμέλεια: Νίκος Κεφαλίδης
