Έχω ψιλομπουχτήσει από τις μπάντες – δημιουργήματα της Frontiers Music. Μελωδικό rock και metal του σορού για γρήγορη και εύπεπτη κατανάλωση. Είναι όμως οι Lunarian μια τέτοια περίπτωση; Η απάντηση είναι διττή. Και ναι, και όχι.
Το συγκρότημα έχει στηθεί γύρω απ’ την María Del Carmen Mónica Giménez García (σ.σ.: μη γελάτε ρε!), η οποία είναι γνώστη μας ως Ailyn απ’ τους Sirenia, Trail Of Tears, Her Chariot Awaits. Θεωρώ ότι όσοι είστε οπαδοί του συμφωνικού metal, θα την έχετε ακούσει. Ωραία και σωστή φωνή, αν και στα δικά μου αυτιά δεν κάθισε ποτέ καλά. Τέλος πάντων. Γούστα είναι αυτά θα μου πείτε και θα έχετε και δίκαιο.
Η Frontiers Music λοιπόν που λέτε, κατά την προσφιλή της τακτική, περιστοίχισε την Ailyn με εξαίρετους μουσικούς της εταιρείας με γνωστότερο όλων τον Aldo Lonobile των Secret Sphere. Όπως θα έχετε μαντέψει ήδη σωστά, οι Lunarian ξεχωρίζουν μέσα στον κατάλογο των συγκροτημάτων της μιας και η μουσική τους δεν είναι το σύνηθες hard rock/metal της εταιρείας, αλλά είναι το συμφωνικό metal της συνομοταξίας των Within Temptation, Sirenia, Nightwish και τα τοιαύτα.
Στο “Burn The Beauty” δε θ’ ακούσετε κάτι που θα κάνει την έκπληξη. Τετριμμένο συμφωνικό metal της σειράς το οποίο αν και καλοπαιγμένο (σ.σ.: αλίμονο, αυτό μας έλλειπε τώρα), δεν κατάφερε να μου κρατήσει το ενδιαφέρον ζωντανό. Έχει τις στιγμές του, ναι, εντάξει, σύμφωνοι, αλλά δεν είναι αρκετές για να ξεχωρίσει το album ανάμεσα στον πακτωλό κυκλοφοριών αυτού του υποείδους metal. Τι να κάνουμε, συμβαίνει.
Το ντεμπούτο των Lunarian ενδεχομένως σε κάποιους οπαδούς των άνωθεν συγκροτημάτων να αρέσει. Όσον αφορά εμένα όμως, θεωρώ ότι το album είναι μια χρυσή μετριότητα.
5/10
Στάθης Παντιώρας
[email protected]
