Νεκρανάσταση συγκροτήματος της δεκαετίας του ‘80 κεφάλαιο 2.367.954. Πραγματικά άπειρες μπάντες που δεν τα κατάφεραν την εποχή εκείνη επανασυνδέονται εν έτει 2020 μετά από είκοσι και τριάντα χρόνια. Μεγάλη συζήτηση γιατί συμβαίνει αυτό… Ίσως η νοσταλγία για εκείνη την εποχή, ίσως το γεγονός ότι πλέον ακόμη και χωρίς εταιρεία και με σχετικά μικρό κόστος η μουσική σου μπορεί να φτάσε σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη.
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν και οι Madhouse μιας και δημιουργήθηκαν το 1987 από τους Carsten Krekow (κιθάρες, φωνητικά) και Thomas Gamlien (κιθάρες) στο Αμβούργο της Γερμανίας. Συμπλήρωσαν τη σύνθεσή τους με τους Lars Rothbarth (μπάσο) και Paul Slabiak (drums), κυκλοφόρησαν τα demos “Goin Crazy” (1988) και “Madhouse” (1989), άνοιξαν για τους Darxon, Zed Yago και Chroming Rose και το 1991 διαλύθηκαν με τα μέλη τους να προσχωρούν σε άλλες τοπικές μπάντες.
To 2014 ξαναβρέθηκαν όλοι μαζί και αφού τα ήπιανε αποφάσισαν να ξαναβάλουν μπρος τη μπάντα. To 2016 πήραν στη μπάντα τον τραγουδιστή Didi Shark ώστε ο Krekow να αφοσιωθεί αποκλειστικά στην κιθάρα και δυο χρόνια μετά το 2018 κυκλοφόρησαν το πρώτο τους album με τον εύγλωττο τίτλο “Metal Or Die” (μη με ρωτάτε, δεν έχω ακούσει νότα) και φέτος ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για το δεύτερο δίσκο τους “Braindead” ο οποίος, όπως και ο πρώτος, θα κυκλοφορήσει από την Iron Shield Records.
Τευτονικό metal χαρακτηρίζουν τη μουσική τους οι Madhouse πράγμα που ισχύει στο μέγιστο βαθμό αφού παίζουν speed/thrash metal από Destruction, Sodom, Paradox μέχρι Accept, Running Wild, Grave Digger, Primal Fear και Helloween χωρίς φυσικά να λείπουν και επιρροές και από άλλες μπάντες πλην των γερμανικών (για παράδειγμα Motörhead, Exodus). To “Braindead” αποτελείται από έντεκα τραγούδια, ένα εξ’ αυτών το “Psycho God” υπήρχε και στο προηγούμενο album και εδώ έχουμε ένα remix του, η συνολική του διάρκεια αγγίζει τα σαράντα έξι λεπτά και η παραγωγή του πολύ καλή με κάθε λεπτομέρεια να είναι ευδιάκριτη ενώ μου άρεσε ο ιδιαίτερα τονισμένος ρόλος του μπάσου σε σημεία.
Με εξαίρεση το ομώνυμο “Braindead” σε όλα τα τραγούδια του δίσκου οι Madhouse έχουν το πόδι κολλημένο στο γκάζι με γρήγορες και πολύ γρήγορες ταχύτητες. Υπάρχουν διάφορα κόλπα και κοψίματα μέσα στα τραγούδια ώστε ο ακροατής να παίρνει τις απαραίτητες ανάσες και να κρατιέται αμείωτο το ενδιαφέρον, ενώ οι κλασικές metal επιρροές τους γίνονται εμφανείς στα κοψίματα αυτά, σε κάποια κιθαριστικά leads και σχεδόν σε όλα τα solos τους. Η φωνή του Didi Shark με ξένισε σε σημεία (για παράδειγμα στα “Who Made Your God”, ίσως το χειρότερο τραγούδι του δίσκου, και “Knights Of Avalon”), η κιθαριστική δουλειά των Carsten Krekow και Thomas Gamlien είναι πολύ καλή με αιχμηρά και γρήγορα riffs (στα κλασικό-μεταλλικά solos τους αναφέρθηκα ήδη) και το rhythm section των Lars Rothbarth και Paul Slabiak κοπανάει για τα καλά! Στα συν των Madhouse πρέπει να χρεωθούν και τα κλασικά για το είδος πωρωτικά refrains.
Στο σύνολο του το “Braindead” είναι ένα καλό album από μια έμπειρη και καλοδεμένη μπάντα. Δεν καινοτομεί και δεν είναι το κάτι άλλο αλλά θα ικανοποιήσει όλους τους οπαδούς του speed/thrash και του λεγόμενου γερμανικού ήχου γενικότερα. Τραγούδια που προσωπικά ξεχώρισα τα “Never Say Die”, “Poisoned Black”, “Evil Fantasies” και “Oscar”. Δεν πέρασα και άσχημα στην ακρόασή του, τσεκάρετέ τους!
7/10
Πάνος Πρέντζας
panos_1975@hotmail.com
