Pentagram – DreamLongDead – Automaton
Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013, Αn Club, Αθήνα
Το πρώτο live της σεζόν, δεν ήταν. Ήταν όμως το πρώτο live επί εδάφους An Club – τουλάχιστον από αυτά που έκατσε να πάω εγώ, προς το παρόν. Λοιπόν, έχουμε και λέμε… Με 20e θα είχαμε την ευκαιρία φέτος να παρακολουθήσουμε ζωντανά τους θρύλους του doom metal Pentagram. Μαζί τους και ως support, οι δικοί μας DreamLongDead και Automaton θ’ αναλάμβαναν να μας ζεστάνουν, παρουσιάζοντας την δουλειά τους κι ανοίγοντας το show. Φτάνοντας στο μαγαζί, βλέπω ότι γνωστοί και λοιποί οπαδοί έχουν αρχίσει ήδη να μαζεύονται και λίγο μετά τις 21:00 κατηφορίζουμε μπαίνοντας προς τον χώρο διεξαγωγής του live.
Το χρονοδιάγραμμα τηρείται – προς το παρόν – και σχεδόν στην ώρα τους βγαίνουν οι Automaton. Σχηματισμένοι στην Αθήνα και το 2011, δημιουργούν μουσική που έχει απόλυτη σχέση με doom/psychedelic/stoner/heavy κι αρχίζουν να εκτελούν το μέρος τους με μια ατελείωτη εισαγωγή… Ήχος βαρύς κι ασήκωτος, χαμηλά κουρδίσματα, τίγκα όγκος και χάσιμο στην ψυχεδέλεια. Μου θύμισαν πολλά στοιχεία κι επιρροές, απ’ τους προπάτορες Black Sabbath, ενώ τα πλήκτρα, κάργα Hawkwind. Ο κόσμος είναι σχεδόν ακίνητος κατά τη διάρκεια των κομματιών, αλλά αποζημίωνε διαρκώς την μπάντα, με το δυνατό χειροκρότημα του, μετά απ’ το τέλος του κάθε κομματιού. Groove-άρουν, πότε στακάτα, πότε πομπώδη, αλλά θα τους προτιμήσω στα γρήγορα σημεία. Η μπάντα δηλώνει πως είναι τιμή της που ανοίγουν για τις επόμενες μπάντες (χαρακτηρίζοντας τους DreamLongDead, ως “αδέρφια”) κι ευχαριστεί τον κόσμο για την στήριξη, αποχαιρετώντας μας σαράντα λεπτά μετά. Κάπου τώρα πρέπει να κυκλοφορεί και το νέο τους ΕΡ.
Set list: Quiet As A Grave / Breathe In Stone / Echoes Of Mount Ida / Beast Of War
Εδώ υπάρχει μια σχετική καθυστέρηση και το ρολόι δείχνει 22:06. Ώρα για DreamLongDead. Οι ίδιοι έχουν δηλώσει ότι “αποτελούν το soundtrack μιας γυρισμένης σε super-8, ασπρόμαυρης ταινίας με ζόμπι, του George Romero, με θέμα έναν μετά-αποκαλυπτικό κόσμο όπου έχουν επιβιώσει μόνο κανίβαλοι και junkies”. Ο φωτισμός είναι πιο πολύχρωμος και ο ήχος αντιληπτά καλύτερος. Οι DreamLongDead, ορεξάτοι και κινητικοί. Ο ήχος τους βαρύς σαν ογκόλιθος και η μουσική πρώιμη και groovάτη. Το μαγαζί έχει αρχίζει να γεμίζει επικίνδυνα και ο κόσμος δείχνει να γουστάρει για τα καλά. Εναλλαγές στα φωνητικά, στα οποία βοηθάει και ο ένας κιθαρίστας και πάμε για μια μνημειώδη διασκευή στους θρυλικούς Bathory. Στο κομμάτι συμμετείχε ο Μάνος [κιθάρα/φωνητικά; Skull & Dawn, ex – Defile Des Ames], ο οποίος το ξεκίνησε με την ακουστική του και συνέχισε σε κάποια σημεία αργότερα και με φωνητικά. Η προσπάθεια, απλά έσπειρε. Είναι η τρίτη φορά που τους βλέπω/ακούω ζωντανά και παίζει να είναι και η καλύτερη. Αν σας αρέσει μια μίξη πρωτόγονου μονολιθικού Death / Doom Metal στην παράδοση των Celtic Frost, Autopsy, Nihilist και Grave, ίσως και να χάσατε αν ήσασταν απόντες. Οι υπόλοιποι, μια χαρά απολαύσαμε τη μπάντα. Την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2012 ηχογράφησαν την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά… Βδελυρή και σάπια. Τσεκάρετε.
Set list: The Madness From Above / A Fine Day To Die (Bathory cover)
Οι headliners της βραδιάς, είναι μια από τις σημαντικότερες doom/heavy μπάντες στον χώρο της μουσικής που ακούμε. Οι Pentagram με σαράντα – σχεδόν – χρόνια δισκογραφίας, επιστρέφουν στον χώρο του εγκλήματος και μετά από δυο χρόνια απουσίας, μας δίνουν τη δυνατότητα να τους απολαύσουμε ξανά. Με την συγκεκριμένη σύνθεση των Greg Turley (μπάσο), Matt Goldborough (κιθάρα), Sean Saley (τύμπανα) και τον ανεπανάληπτο Bobby Liebling (φωνητικά), ξεκινούν χωρίς πολλά πολλά, το μουσικό αυτό μάθημα ιστορίας… Candlemass, Black Sabbath κι άλλες μπάντες του είδους, ακούγονται από τα ηχεία ώσπου ν’ ανέβουν οι Pentagram κι ετοιμαζόμαστε για το τι θ’ ακολουθήσει…
23:00 είναι όλοι τους πάνω στη σκηνή κι ο κόσμος αρχίζει να φωνάζει επευφημώντας, ώσπου η μορφή Bobby Liebling, ανεβαίνει με τη σειρά του στη σκηνή και γίνεται ο σχετικός χαμός του καλωσορίσματος, από τους θερμούς οπαδούς. Ο άνθρωπος, δεν έκατσε λεπτό ακίνητος! Να πηγαίνω-έρχεται συνεχώς, να πειράζει τον κιθαρίστα του, να πηγαίνει στα τύμπανα και πέρα δώθε, να φλερτάρει με τις θηλυκές υπάρξεις του κοινού, να πειράζει οπαδούς, να γελάει, να χορεύει, ν’ αστειεύεται και άλλα πολλά. Αυτό όμως που μου έκανε εντύπωση πέρα από την κινητικότητα του, ήταν και οι ερμηνείες του κατά τη διάρκεια των κομματιών. Παρά την ηλικία του και τα όποια προβλήματα ίσως να είχε, τα έδωσε όλα. Απλά θεός… Στη συνέχεια ακολουθούν πληθώρα από γνωστά και παλιά κομμάτια, αλλά και νέα. Όλα συνοδευόμενα από άπειρα και καλό-εκτελεσμένα solos. Τα εύσημα μου στον κύριο Matt, που όσο και να μην θέλω να συγκρίνω, όλο και κάτι μου θύμιζε από Zakk Wylde… Σε όλα τα κομμάτια γινόταν χαμός από κάτω και το αποκορύφωμα ήρθε όταν έφτασε η ώρα για stage diving και crowd surfing…! Πολύ κέφι, όρεξη, θεατρικότητα και παραστατικότητα από την μεριά του Bobby Liebling, αλλά και της υπόλοιπης μπάντας, που έδειχνε καλά προβαρισμένη και χαρούμενη με τον όλο χαμό.
Αν και κουράστηκα από την υπερβολική ένταση του ήχου και το σχετικό του μπούκωμα σε αρκετά σημεία, γενικότερα, το μαγαζί ήταν γεμάτο και νομίζω ότι όλοι πέρασαν καλά. Δεν βρίσκω κάτι αρνητικό στην όλη βραδιά, πέρα από – ό,τι προανέφερα με τον ήχο – και το πέρασμα της ώρας. Το live τελείωσε δέκα λεπτά μετά τις 00:00 τελικά και μετά από το αντίστοιχο encore, οπότε και πολλοί επιβαρύνθηκαν το ταξί του γυρισμού, ή έφυγαν νωρίτερα ίσως, για να προλάβουν συγκοινωνία.
Άλλη μια πετυχημένη βραδιά στα συναυλιακά δρώμενα των Εξαρχείων, με “νέες” μπάντες να δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό και παλιές να ξαναζούν μια δεύτερη νιότη.
Set list: Treat Me Right / Forever My Queen / The Ghoul / Ask No More / Sign Of The Wolf (Pentagram) / Review Your Choices / When The Screams Come / 8 / All Your Sins / Dying World / Petrified / Relentless Encore: Be Forewarned / 20 Buck Spin
Άγγελος “Kilmistered”
