Το καλό πράγμα αργεί να γίνει λέει ο (όχι και τόσο) σοφός λαός. Το ρητό αυτό λοιπόν ισχύει και για τους Solid Faith που (θεωρητικά) τους πήρε ούκ ολίγα χρόνια για να βγάλουν την πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά μιας και σαν σχήμα υπάρχουν από το 1997.
Από το 1997 ως το 1999 είχαν το όνομα Secrecy και σαφώς έναν αρκετά πιο διαφορετικό ήχο, πιο thrash, απ ότι σήμερα. Όλο αυτό το διάστημα σαν έργο είχαν παρουσιάσει μόλις δύο demo με αρκετή απόσταση μεταξύ τους (1999 και 2001). Τώρα μέσω τις Alone Records κυκλοφορούν το πρώτο τους πλήρες δίσκο τον οποίο είχα την χαρά να ακούσω ζωντανά, ένα μεγάλο μέρος του, στο περσινό Under The Quarry Fest – είχα λοιπόν κάνει μια πρώτη προακρόαση μπορεί κάποιος να πει.
Το “Eternal Quest” λοιπόν θα μπορούσε κάλλιστα να θεωρηθεί ένας χαμένος δίσκος από τα 90’s που ποτέ δεν έφτασε στα χέρια μου μέσω αλληλογραφίας από την Αμερική. Το τεχνικό US metal τους θα φέρει στο μυαλό τις πιο “ξερές” στιγμές των Dream Theater, τους Lethal και γενικά ότι λατρέψαμε και ακόμα ποθούμε από το Αμέρικα.
Κομμάτια όπου οι κιθάρα κεντάει με μακροσκελή riff να γεμίζουν τον ήχο, τύμπανα που κάνουν πολλά τσαλιμάκια, πλήκτρα διακριτικά τοποθετημένα αλλά και την φωνή του Θοδωρή συχνά να δημιουργεί ένα εφιαλτικό σκηνικό. Γιατί το “Eternal Quest” δεν είναι ένας χαρούμενος δίσκος. Σπάνια έρχεται η κάθαρση και συχνά φέρνει το νου το βιομηχανικό τοπίο του “Perfect Symmetry”. Γιατί πάρα πολύ απλά κομμάτια όπως το “Stay Forever Young” θα μπορούσε να ήταν ένα B-side του τρομακτικού αυτού δίσκου.
Με μια παραγωγή που μπορώ να πω ότι στην αρχή κάπως μου ξένισε αλλά μετά παραδέχομαι ότι δένει πολύ σωστά με τον ήχο του συγκροτήματος τολμώ να πω ότι το “Eternal Quest” κοιτά στα μάτια στιγμές του ένδοξου παρελθόντος. Το μόνο που παρακαλώ το σχήμα είναι να μην τους πάρει πάλι τόσο καιρό να βγάλουν δουλειά. Μια πολύ καλή κυκλοφορία που σε μόλις 500 αντίτυπα το πιθανότερο είναι να εξαφανιστεί σε χρόνο ρεκόρ. Οπότε σπεύσατε!
8,5 / 10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
