Πέθανε σήμερα, Κυριακή 21 Ιουνίου 2015, σε ηλικία 50 ετών ο πρώην τραγουδιστής ενός εκ των πρωτοπόρων σχημάτων της Ελληνικής Punk Σκηνής, των Stress, Γιάννης Σιαλάκης, από καρδιακή προσβολή. Ο ίδιος τα τελευταία χρόνια είχε φύγει από την Αθήνα και είχε μετακομίσει πίσω στο χωριό του, την Κυριακή Έβρου.
Οι Stress ήταν από τα πιο παλιά σχήματα της σκηνής μιας και ξεκίνησαν από το 1980. Παίζουν στα δύο πρώτα punk festival που έγιναν στην Αθήνα, και μετά από αμέτρητες αλλαγές κυκλοφορούν δύο κασέτες, εκ των οποίων η δεύτερη κυκλοφόρησε και στην Ευρώπη από την X – Drix Records.
Στα τέλη του 1983 η μπάντα εντάσσεται στην συλλογή “Διατάραξη Κοινής Ησυχίας” με δυο συνθέσεις της, τις “Δικαίωμα Στη Ζωή” και “Άγχος”, στην οποία συμμετείχαν ανάμεσα σε άλλους οι Αδιέξοδο, Ex-humans, Γενιά του χάους, Γκρόβερ & Panx Romana.
Στις αρχές του 1985 εντάσσεται στο σχήμα ο Γιάννης Σιαλάκης στα φωνητικά και ο Νίκος Χρονόπουλος στα τύμπανα, όπου μαζί με τους Λούη Κοντούλη (κιθάρα) και Κώστα Δρίβα (μπάσο) στα τέλη της ίδιας χρονιάς κυκλοφόρησαν το δίσκος τους “Ο Ήχος Της Ανασφάλειας”, ο πρώτος D.I.Y. δίσκος 300 αντιτύπων με διανομή σε συναυλίες και χέρι – χέρι, ο οποίος σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα έγινε sold out και αποτελεί μέχρι και σήμερα διακαή πόθο πολλών συλλεκτών του είδους, φτάνοντας την κυκλοφορία στα όρια του θρύλου. Εκεί εμπεριέχονταν και το κομμάτι “Γενοκτονία” (Εν μέρει), το οποίο όμως λογοκρίθηκε. Το 1987 επανακυκλοφόρησε από την Wipe Out όταν πλέον το γκρουπ είχε διαλυθεί με τη “Γενοκτονία” κανονικά μέσα. Είναι δίσκος γεμάτος ζωντάνια, στοχοποιημένο στίχο και ατόφια απόδοση του κλασικού punk.
Το 1992 και πάλι η Wipe Out έβγαλε τον “Ήχο Της Ανασφάλειας II” με ζωντανές ηχογραφήσεις και ακυκλοφόρητα κομμάτια. Επανεμφανίζονται το 1999 για τα γενέθλια της Villas Amalias με αφηνιασμένο κόσμο και δακρυγόνα από τα ελικόπτερα.
Πριν από περίπου ένα χρόνο το σχήμα επαναδραστηριοποιήθηκε και έδωσε μια συναυλία στις 20/03/2014 στο Gagarin 205, δίχως τον Γιάννη Σιαλάκη (και με τον Λούη Κοντούλη να έχει αναλάβει χρέη τραγουδιστή).
Καλό σου ταξίδι θείε…
Κείμενο: Νίκος Σιγλίδης
