Η μυθική μπάντα με τον ήχο που αγαπήθηκε στην Ελλάδα από ένα κοινό που τους λατρεύει έρχονται πάλι στη Αθήνα στις 24 Νοέμβρη στο Κύτταρο.
ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΕΔΩ – FUZZTONES @KYTTARO, 24 NOVEMBER 2023
Facebook event: https://www.facebook.com/events/1019031519410217
Ο Rudi Protrudi, «αιώνιος teenager» έρχεται για μια συναυλία που θα εξελιχθεί σε ροκ εν ρολ πάρτι για να δηλώσει πως το γκαράζ δεν θα πεθάνει ποτέ και να δημιουργήσει στο Κύτταρο την ατμόσφαιρα του νεοϋορκέζικου underground.
Οι Fuzztones δημιουργήθηκαν το 1980 με βασικά μέλη τον κιθαρίστα Rudi Protrudi και την οργανίστρια Deb O’ Nair, που προηγουμένως συμμετείχαν στους Tina Peel, ένα bubblegum punk γκρουπ που σόκαρε με τη σεξουαλική θεματολογία των τραγουδιών του.
Το όνομα του συγκροτήματος προήλθε από το Fuzzbox, ένα εφφέ για κιθάρα που κυκλοφόρησε τη δεκαετία του ’60 και χρησιμοποιήθηκε από σχεδόν όλα τα συγκροτήματα της πρώτης έκρηξης του γκαράζ στα 1965-67.
Μαζί με τους Elan Portnoy, Michael Jay και Ira Elliot ηχογράφησαν δυο ιστορικά albums, τα Leave your mind at home και το Lysergic emanations, με το δεύτερο να φτάνει στο νούμερο δύο των αμερικάνικων Charts. Στο ενεργητικό τους επίσης εκείνη την εποχή είχαν και ένα album μαζί με τον Screanun Jay Hawikns.
Tο συγκρότημα διαλύθηκε γύρω στα 1986, για να επαναδημιουργηθεί δυο χρόνια αργότερα ως προσωπικό πλέον σχήμα του Protrudi και έδρα τη Δυτική Ακτή και ευρωπαϊκές περιοδείες.
Μετά από δυο κυκλοφορίες το γκρουπ διαλύθηκε ξανά, παραμένοντας ανενεργό για το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του ’90 όταν επανασυνδέθηκαν στις αρχές του 21ου αιώνα με την Deb O’ Nair ξανά στο όργανο και τον Jordan Tarlow, από τη δεύτερη σύνθεση του γκρουπ, στην κιθάρα.
Αθάνατη νεοϋορκέζικη αλητεία και βρώμικο cult
Ο Rudi Protrudi γεννήθηκε στην Ουάσινγκτον και μεγάλωσε στο Camp Hill της Πενσυλβάνια, αλλά από τους κακόφημους δρόμους της ανατολικής πλευράς της Νέας Υόρκης, βρέθηκε στο Sunset Strip του Χόλιγουντ, κι από εκεί στο Βερολίνο όπου ζει μέχρι σήμερα.
Για την τελευταία τους εμφάνιση στην Αθήνα -στο Gagarin– o μουσικός τύπος μίλησε για «το απόλυτο garage punk όργιο, rock n’ Roll ύμνοι, δολοφονικά riffs, εθιστικά refrains, ένταση, ενέργεια και δυναμισμός -όλα σε υπερβολικές δόσεις. Ένα εκρηκτικό μείγμα αθάνατης νεοϋορκέζικης αλητείας και βρώμικου cult”
‘Παίζω επαγγελματικά από το ’66, οπότε έχουν περάσει 56 χρόνια τώρα! Γαμώτο! Είμαι πραγματικά τόσο μεγάλος; Ακόμα νιώθω σαν έφηβος! Είμαι ο γηραιότερος έφηβος στον κόσμο» έχει πει στο Mic ο Ρούντι.
«Όταν ήμουν έφηβος, συγκροτήματα όπως οι Bugs και οι Mothers of Invention με επηρέασαν πάρα πολύ, λόγω της επιθετικής στάσης τους και της αντικουλτούρας που προήγαγαν. Μισούσα το σχολείο, τους μπάτσους, τη θητεία στο στρατό, και γενικότερα οποιαδήποτε μορφή εξουσίας.
Οι καιροί έχουν αλλάξει σε τεράστιο βαθμό τα τελευταία χρόνια. Με τις παράλογες πολιτικές ατζέντες που ορίζουν τη ζωή μας, νιώθω ότι έχουμε πολύ λίγο χρόνο. Στην πραγματικότητα πιστεύω ότι πρέπει να αρχίσουμε να ζούμε την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία μας. Ποιος ξέρει; Μπορεί και να είναι».
Ο Ρούντι, ο S.J. Hawkins και ο Νίκος Τριανταφυλλίδης
Λίγο πριν εκείνη τη συναυλία στο Gagarin o Ρούντι μίλησε στον Γιάννη Περδίκη για το De Pop για την δεκαετία του 80 όταν έκανε ένα live δίσκο με τον θρυλικό Screaming Jay Hawkins και τον Νίκο Τριανταφυλλίδη που ίδρυσε το Gagarin 205 έχει επίσης κάνει μια ταινία με την ζωή του S.J. Hawkins (“I put a spell on me”). ‘
«Αρχικά δεν ήξερα τον Νικόλα. Με προσέγγισε όταν δούλευε πάνω σε αυτή την τανία καθώς ο S.J. Hawkins του είχε μιλήσει για εμένα, και συγκεκριμένα για το γεγονός ότι τον βοήθησα να ανανεώσει την καριέρα του σε ένα σημείο που βρισκόταν πολύ χαμηλά. Προφανώς θα του είχε πει ότι διέθετα και βιντεοσκοπήσεις από εκείνες τις συναυλίες που δώσαμε μαζί.
Οπότε ο Νικόλας ήρθε στην Καλιφόρνια για να μου πάρει συνέντευξη για το φιλμ. Με ακολούθησε μια τυπική καθημερινή μέρα, παίρνοντάς μου συνέντευξη καθώς πήγαινα σε ένα μαγαζί με αλκοόλ, καθώς οδηγούσα πίνοντας το ουίσκι κόλα μου…δυστυχώς το Mercury Cougar του ’67 που είχα τότε ήταν στο συνεργείο οπότε οδηγούσα κάποιο μοντέρνο αμάξι που μου είχε δανείσει η πεθερά μου.
Τέλος πάντων, εκτός από την συνέντευξη κατέληξα να δώσω και ζωντανό υλικό από συναυλίες του Jay, μαζί μας αλλά και δικές του, καθώς και μια σπάνια τηλεοπτική εμφάνισή του από τις αρχές των ‘60s. Αργότερα ο Νικόλας μου είπε ότι η ταινία προβλήθηκε στις Κάννες και έτυχε καλής αποδοχής. Κάποιοι μεγάλοι παραγωγοί, ήθελαν να αναλάβουν να διανείμουν την ταινία, αλλά ήθελαν να με αντικαταστήσουν με ένα μεγαλύτερο όνομα που θα έλεγε ό,τι ακριβώς έλεγα εγώ! Προς τιμήν του ο Νικόλας δεν το προχώρησε. Πιστεύω ότι η ταινία που γυρίσαμε ήταν αξιοπρεπέστατη και τιμά τον S.J. Hawkins. Είμαι πολύ περήφανος που συμμετέχω στον ίδιο φιλμ με τον Bo Diddley!».
Έτσι, κάναμε ένα άλμπουμ με διασκευές, δίνοντας την εκδοχή των Fuzztones σε υλικό των Patti Smith, Richard Hell, NY Dolls, κλπ. Διασκευάσαμε ακόμα και το «New York, New York» του Frank Sinatra. Είχα ένα πρωτότυπο τραγούδι που στην πραγματικότητα είχα γράψει για τον Νικόλα Τριανταφυλλίδη που ονομάζεται «Barking Up The Wrong Tree» – το οποίο, παρεμπιπτόντως, ο Little Steven (του ραδιοφωνικού προγράμματος Little Steven’S Underground Garage) μόλις επέλεξε ως το «Coolest Song In The World This Week» – καθώς και μερικές άγνωστες διασκευές: «Marble Hall» από τους Marble Hall, «Eyes in the Back of My Head» από τον Bevis Frond, «Land of Nod» από τους Sunliners…
Πήγα σε ένα στούντιο με τον ντράμερ μου και ηχογράφησα τα ρυθμικά κομμάτια και μετά η Lana και εγώ προσθέσαμε overdubs. Το «Land of Nod» είχε ήδη ηχογραφηθεί για το σόλο άλμπουμ της Lana, «Order To Love», αλλά δεν κυκλοφόρησε ποτέ. Είχα παίξει μπάσο σε αυτό και ο πρώην Fuzztone Lenny Svilar έπαιξε lead. Εγώ απλώς έκανα overdub τα φωνητικά και έφερα τον Steve Mackay για να ηχογραφήσει το σαξόφωνο. Ήταν πολύ συναρπαστικό να ηχογραφώ με τον σαξοφωνίστα που παρείχε όλο αυτό το υπέροχο σαξόφωνο στο άλμπουμ «Funhouse» των Stooges. Όπως αποδείχθηκε, ο Steve ήταν αρκετά άρρωστος και πέθανε λίγο μετά την ηχογράφηση.
Τη βραδιά θα ανοίξουν οι The Snails. Τo γκρουπ συστήθηκε το 2005 με μουσικό προσανατολισμό το garage rock n’ roll και τις ευρείες επιρροές του. Μετά από αλλαγές στη σύνθεσή του, το σχήμα έχει σήμερα την παραπάνω μορφή. Στις πολλές συναυλίες που έχει δώσει είχε την τιμή να μοιραστεί την σκηνή, εκτός των άλλων, με τους Jaybirds, Vibravoid, Baby Woodrose, The Nomads, The Sound Explosion, Frantic V, The Yesterday’s Thoughts, Oi Polloi κλπ.
Οι κυκλοφορίες τους περιλαμβάνουν:
• Το EP με τίτλο ‘Heartbreaker’, Ιούνιος 2009, από την Action Records
• Το πρώτο album τους, είχε τίτλο το όνομα της μπάντας και κυκλοφόρησε σε cd,τον Μάιο του 2012, από το ίδιο label της Action Records. Σε βινύλιο κυκλοφόρησε το 2014, από το Σουηδικό label Beluga Records
• Ο δεύτερος δίσκος τους είχε τίτλο ‘Dr. Acid’ και κυκλοφόρησε σε μορφή βινυλίου τον Δεκέμβριο του 2017 από την Anazitisi Records ενώ μια πιο αναπτυγμένη ψηφιακή μορφή του υπάρχει στο site της μπάντας
• Συμμετέχουν επίσης με το τραγούδι τους ‘Psycho Train’ στην Ολλανδική συλλογή Down At The Nightclub Vol.2, που κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2018
• Το νέο τους EP με τίτλο ‘Little Demon’, κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2022 από το αγγλικό label Get That Beat Records
• Τραγούδια τους επίσης έχουν περιληφθεί σε συλλογές που συνόδευαν fanzines (Πύραυλος, Lost In Tyme, Gew – Gaw).
