Το μίσος μας κρατάει ζωντανούς! Έτσι και οι Σουηδοί πορεύονται με το όγδοο full length και το ινταστριαλίζον death metal τους να παίρνει σάρκα, οστά και μυαλά επίσης. Δημιουργημένοι το 1998, ο αντί-χριστιανικός τους χαρακτήρας έχει πάει σε νέο στάδιο. Η ατμόσφαιρα, τα synths, τα ambient μέρη, και τα ξαφνικά ξεσπάσματα σε death metal as we know it, δίνουν τεράστιες διαστάσεις στις μελωδικές κιθάρες. Φωνητικά, τα οποία ποικίλουν σε μορφές και είδη και μου θυμίζουν πολύ Septic Flesh, καθώς και η ύπαρξη γυναικείων καθαρών φωνητικών, τα οποία μας θυμίζουν μεταγενέστερους Therion κάποιες στιγμές, δίνουν το κάτι πιο ανατολικό στις συνθέσεις. 6 μακρόσυρτα κομμάτια, από 9 σε 13 λεπτά κυμαίνονται, που για έναν περίεργο λόγο δεν κουράζουν. Προσωπικά το άλμπουμ κύλησε ανεπαίσθητα και μου άφησε όλο τον όγκο και τις συνθέσεις να τρεμοπαίζουν στο κεφάλι μου. 5 ακροάσεις δεν φτάνουν για να το καταλάβεις η τουλάχιστον να το χωνέψεις, αλλά παρόλα αυτά είναι ανάλαφρο και έξυπνο, οι συνθέσεις δεν χάνουν ποτέ διότι σε κρατάνε ξύπνιο με την ενεργητικότητα τους. Με λίγα λόγια αν σου αρέσει το industrial και το death metal θα το εκτιμήσεις δεόντως αυτό το δημιούργημα των σουηδών, άλλωστε αυτή η χώρα δεν μας στεναχωρεί σχεδόν ποτέ!
9/10
Χρήστος Τσίτσης
