Το έχω ξαναπεί πως οι Καναδικές μπάντες έχουν μια αποδεδειγμένη ποιότητα στις περισσότερες κυκλοφορίες τους που δεν έχω ιδέα από πού πηγάζει. Μέρος του κανόνα φαίνεται να είναι και οι Unexpect, σε ένα άκρως ενδιαφέρον άλμπουμ. Με ένα μείγμα ακραίου prog, συμφωνικές πανδαισίες, avant garde μανδύα και αρκετές εναλλαγές στα φωνητικά μεταξύ γυναικείων (ευτυχώς όχι οπερετικών) και ακραίων αντρικών, δημιουργούν ένα τεράστιο αριστούργημα. Τα παλικάρια έχουν απλά ξεφύγει έτη φωτός μακριά. Οι πολύπλοκες και δαιδαλώδεις δομές των Watchtower συναντάνε τη σκοτεινή ατμόσφαιρα των Arcturus με μια universal πανδαισία ηχητικών προσμίξεων που συναντά κανείς στους Diablo Swing Orchestra και Mr Bungle. Και να ταν μόνο αυτά. Το jazz υπόβαθρο είναι κάτι περισσότερο από προφανές, ειδικά στο μπάσο όπου ο τύπος παίζει τις κάλτσες του. Τα ατονικά μέρη και πώς αυτά ενορχηστρώνονται φέρνουν στο μυαλό τον μέγα Stravinsky, ενώ τα ηλεκτρονικά και trip hop μέρη ρίχνουν και λίγη από Aphex Twin ή NIN δόση στο μείγμα. Το Fables Of The Sleepless Empire κινείται διαρκώς και ακατάπαυστα στα άκρα των ορίων που θέτουν οι δημιουργοί του, δίνοντας στον ακροατή την αίσθηση του εφιαλτικού, φανερώνοντας την πολυσχιδή μεγαλοπρέπεια του. Όσο περισσότερο το ακούς τόσο βυθίζεσαι στο παρανοϊκό αλλά ελεγχόμενο χάος του. Ικανό να προκαλέσει πολλά εγκεφαλικά, το 2ο άλμπουμ των Unexpect έρχεται σε μια εποχή όπου η πειραματική διάθεση τείνει προς έκλειψη και κυριαρχεί η “εκ του ασφαλούς” δημιουργία. Προσωπικά δηλώνω από τώρα πως είναι το κορυφαίο άλμπουμ του 2011, μη πω και του 2012. θέλει πολλά κότσια, γνώσεις και ταλέντο για να παίξει κανείς έτσι.
9,5/10
Γιώργος Τσινάνης
